Γράφει ο Γιώργος Κουμπαράκης

Αυτό που γνωρίζω με βεβαιότητα κοιτώντας πίσω είναι ότι όλα αυτά τα χρόνια της ατέρμονης λιτότητας και της γενικευμένης μιζέριας οι φόβοι μας αυξήθηκαν, στοίχειωσαν την καθημερινότητά μας και σήμερα που μιλάμε σαν φαντάσματα μιας κρίσης που δεν λέει να φτάσει στο τέλος της συνεχίζουν να πλανώνται πάνω από τη χώρα. Ποιοι είναι όμως οι φόβοι αυτοί που μας στοίχειωσαν και μας στοιχειώνουν; Τι πραγματικά φοβάται ο Ελληνας πολίτης της κρίσης; Ο συγγραφέας πίστευε πως «Αν δεν μπορούμε να περιγράψουμε έναν φόβο, δεν μπορούμε να τον υπερνικήσουμε». Πώς περιγράφεις όμως ένα φόβο; Κατά την προσωπική μου άποψη για να τον περιγράψεις πρέπει πρώτα και πριν απ’ όλα να τον αποτυπώσεις.

Η World Values Survey (WVS) είναι έρευνα που διεξάγεται σε παγκόσμιο επίπεδο από το 1981 σε δεκάδες χώρες του κόσμου. Η έρευνα περιλαμβάνει ένα ερωτηματολόγιο σχεδόν 300 ερωτήσεων, κοινό σε όλες τις χώρες, που διεξάγεται με αυστηρές, κοινές προδιαγραφές σε “κύματα”, περίπου κάθε πέντε χρόνια. Μέχρι τώρα έχουν διεξαχθεί έξι “κύματα” της έρευνας και αυτή την εποχή διεξάγεται το έβδομο. Η WVS στην Ελλάδα διεξήχθη τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο του 2017 σε δείγμα 1.200 νοικοκυριών με προσωπικές συνεντεύξεις από τη Metron Analysis.

Ανάμεσα στα χρήσιμα αποτελέσματα της εν λόγω έρευνας που αποτελούν τροφή για περαιτέρω διερεύνηση είναι και οι απαντήσεις που δόθηκαν στο ερώτημα. «Τι φοβόμαστε περισσότερο;». Ως προς το συγκεκριμένο ερώτημα, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν πως «29% είναι το ποσοστό των Ελλήνων που ανησυχούν μήπως δεν είναι σε θέση να παρέχουν στα παιδιά τους καλή εκπαίδευση και 6 στους 10 Eλληνες ηλικίας 30-49 ανησυχούν μήπως χάσουν τη δουλειά τους ή μήπως δεν μπορούν να βρουν δουλειά. Με λίγα λόγια σήμερα οι φόβοι των Ελλήνων πολιτών έχουν να κάνουν με την ανασφάλεια με το τι τους ξημερώνει σε οικονομικό επίπεδο. Το ότι 6 στους 10 Eλληνες των πιο παραγωγικών ηλικιών (30-49) διακατέχονται από ένα αίσθημα ανασφάλειας σχετικά με τη διατήρηση της εργασίας τους ή τη δυνατότητα εύρεσης εργασίας συνθέτει την ανικανότητα της σημερινής κυβέρνησης να εμπνεύσει σιγουριά, ασφάλεια και εμπιστοσύνη στους ίδιους της τους πολίτες. Και όταν δεν μπορεί να εμπνεύσει σιγουριά, ασφάλεια και εμπιστοσύνη στους ίδιους της τους πολίτες γιατί να μπορεί να το κάνει στους εκτός χώρας;

Πώς μπορούμε να βγούμε πραγματικά κερδισμένοι όμως από τα παραπάνω; Η απάντηση είναι απλή, να αποφύγουμε να περιοριστούμε σε μια απλή ανάλυση των αποτελεσμάτων και εξαγωγή πρόσθετων συμπερασμάτων με γνώμονα τα παραπάνω. Τα παραπάνω ευρήματα όπως και άλλα αξιόπιστα και έγκυρα ευρήματα και συμπεράσματα ερευνών που διεξάγονται κατά καιρούς δεν πρέπει να συνεχίζουν να αποτελούν εισιτήριο αναλυτών και σχολιαστών για τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές και αυτό γιατί εμπεριέχουν μια πολύ σημαντική χρησιμότητα. Μπορούν να αποτελέσουν για τους λαμβάνοντες αποφάσεις ιδανική μαγιά για να φτιαχτούν πολιτικές οι οποίες θα αντιμετωπίσουν οριστικά και αποτελεσματικά τους φόβους αυτούς, απομακρύνοντας ανεπιστρεπτί το αίσθημα της ανασφάλειας από την ελληνική κοινωνία.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]