Η κυβέρνηση Τσίπρα χρησιμοποιεί ως τελευταίο όπλο την παροχολογία, αλλά και τη λασπολογία, προκειμένου να περιορίσει το ισχυρό δημοσκοπικό, εκλογικό προβάδισμα της Νέας Δημοκρατίας. Η επιλογή αυτή έχει σημαντικό κόστος για τη χώρα. Οι επενδυτές δεν πείθονται να τοποθετήσουν τα χρήματά τους στην Ελλάδα όταν βλέπουν μια κυβέρνηση να υπόσχεται παροχές χωρίς αντίκρισμα και να ενισχύει διαρκώς το κομματικό κράτος εις βάρος της παραγωγικότητας του Δημοσίου, αλλά και εις βάρος του ιδιωτικού τομέα.
Αλλά και οι πολίτες σε ποσοστό 90% δεν έχουν πιστέψει το παραμύθι της Ιθάκης. Οτι δηλαδή με το τέλος του χρηματοδοτικού προγράμματος τελείωσε και η περίοδος της μνημονιακής λιτότητας. Αντιθέτως, οι δυσκολίες βρίσκονται μπροστά, όπως φάνηκε και από τα στοιχεία του υπουργείου Οικονομικών, σύμφωνα με τα οποία το 30% των φορολογουμένων δεν μπόρεσε να πληρώσει τον Ιούλιο την πρώτη δόση του φόρου εισοδήματος και ενώ έρχονται ο ΕΝΦΙΑ και οι επόμενες δόσεις.
Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας, που υπέγραψε τη συμφωνία των Πρεσπών, είναι πλέον απομονωμένος πολιτικά, καθώς αποδεικνύεται ότι η συμφωνία δεν ήταν προς όφελος των εθνικών μας συμφερόντων, αλλά λειτουργεί ξεκάθαρα στα μέτρα των Σκοπιανών. Τα Σκόπια, μέσω της γλώσσας και της «ταυτότητας», κερδίζουν και το όνομα της «Μακεδονίας», χωρίς καν τη σύνθετη ονομασία «Βόρεια Μακεδονία».
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Οι διεθνείς πιέσεις, που ασκούνται υπέρ της συμφωνίας, δείχνουν ότι μετά το δημοψήφισμα στα Σκόπια, όπου φαίνεται ότι θα επικρατήσει το «ναι», ο κ. Τσίπρας θα αναγκασθεί να φέρει τη σχετική συμφωνία προς κύρωση από την ελληνική Βουλή.
Εκτός και αν αποτελέσει το λόγο για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες τον Μάιο του 2019, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές.
Σε κάθε περίπτωση, η χώρα επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ έχει χάσει πολύ έδαφος και στην οικονομία και στα εθνικά θέματα. Και είναι φανερό σε όλους ότι όσο καθυστερεί η πολιτική αλλαγή τόσο πιο δύσκολος γίνεται ο δρόμος της ανάκαμψης. Γιατί ο κ. Τσίπρας νοιάζεται μόνο για την καρέκλα του και προτάσσει το προσωπικό και κομματικό πολιτικό κόστος έναντι του εθνικού συμφέροντος.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]