Και το 2007 είχαμε φονικές πυρκαγιές, αλλά τώρα φαίνεται ότι βρισκόμαστε σε χειρότερη θέση. Πολυνομία, συγκάλυψη αρμοδιοτήτων, ανικανότητα στη λήψη αποφάσεων, ανυπαρξία πρόληψης και σχεδιασμού, χαμένες ευκαιρίες για αξιοποίηση προγραμμάτων εκσυγχρονισμού των κρατικών φορέων.
Μόνο για την πυροπροστασία εμπλέκονται πάνω από 45 κρατικοί φορείς αλλά στις κρίσιμες ώρες της Δευτέρας κανείς δεν βρέθηκε να λάβει την ευθύνη για να εκκενωθούν οι περιοχές και να σωθούν ζωές. Για αυτό χρειάζονται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και όχι ημίμετρα.
Πρέπει επιτέλους να το πάρουμε απόφαση. Εάν δεν αλλάξουμε το κράτος, τότε το κράτος θα αλλάξει τη χώρα προς το χειρότερο. Να αλλάξει το κράτος και όχι μόνο στον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της πυροπροστασίας αλλά παντού. Στη δημόσια ασφάλεια, στην παιδεία, στην υγεία, στις κοινωνικές δομές, στη δόμηση.
Με λογοδοσία, αξιολόγηση, σεβασμό στον πολίτη που πληρώνει ακριβά με τους φόρους του για να έχει αξιόπιστες και ανταποδοτικές υπηρεσίες.
Χαμένοι στο πρωτόκολλο
Γνωρίζουμε ότι στρεβλώσεις δεκαετιών δεν μπορούν να αντιμετωπισθούν σε μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει να επιδείξει κάποια μεταρρυθμιστική διάθεση αλλά αντιθέτως υιοθέτησε πολλές από τις πρακτικές του παρελθόντος. Η αίσθηση που επικρατεί στην κοινή γνώμη είναι ότι τίποτε δεν λειτουργεί στην κρατική μηχανή, υπάρχει ατιμωρησία και οι «ανευθυνοϋπεύθυνοι» εξαφανίζονται όταν τους χρειάζονται οι πολίτες.
Για αυτό χρειάζεται μία ηγεσία που θα έχει συγκεκριμένο σχέδιο και διάθεση να συγκρουστεί με οπισθοδρομικές νοοτροπίες, τοπικισμούς, συντεχνιακά συμφέροντα και συνδικαλιστικές παραδιοικήσεις.
Ωστε να μη θρηνούμε απλώς θύματα σε κάθε τραγωδία αλλά να έχουμε ένα κράτος που θα προστατεύει τους πολίτες, θα σέβεται τα χρήματα των φορολογουμένων και θα λογοδοτεί σε αυτούς.
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]