Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Όσα ξεφούρνισε με θέα τον Ατλαντικό στους απεσταλμένους της «Monde», της «Figaro» και άλλων εφημερίδων δεν τα έχει πει σε όλους τους τηλεοπτικούς απολογισμούς του. Κυρίες και κύριοι, ο Ολάντ επιτέλους έλυσε τη σιωπή του!

Η σημαντικότερη είδηση ήταν ότι υποσχέθηκε να… μην ξαναφορτωθεί στους Γάλλους αν χάσει τις εκλογές – ή αν τον κόμμα του επιλέξει άλλον υποψήφιο. «Όποιος χάνει οφείλει να συνταξιοδοτείται, να αποσύρεται. Δεν σκοπεύω να ξανακατέβω υποψήφιος βουλευτής.

Ας μη φοβάται ο Ζαν-Κριστόφ Καμπεντελίς ότι θα του πάρω τη θέση του γραμματέα του Σοσιαλιστικού Κόμματος», είπε ο Ολάντ, αφήνοντας μπηχτή στον Σαρκοζί που έγινε πρόεδρος των Ρεπουμπλικάνων. «Πιστεύω ότι κι εκείνος ήταν ειλικρινής όταν διαβεβαίωνε το 2012 ότι θα αποχωρήσει από την πολιτική. Βλέπετε, όμως, γι’ αυτόν η εξουσία είναι σαν ναρκωτικό, εγώ έχω άλλη σχέση μαζί της», ισχυρίστηκε ο «μεσιέ νορμάλ».

Όχι, ο Ολάντ δεν μετάνιωσε για καμία απόφασή του, ιδίως για τον εργασιακό νόμο που έβγαλε στους δρόμους τη μισή Γαλλία. «Ίσως το λάθος ήταν που δεν ξεκίνησα τις αλλαγές νωρίτερα και τις φόρτωσα όλες στην Ελ Κομρί (σ.σ. την υπουργό Εργασίας)».

Και η τρομοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα; «Υπάρχει παγκοσμίως μια τάση ενίσχυσης του αυταρχισμού και περιορισμού της δημοκρατίας. Εμείς, οι σοσιαλιστές, θέλουμε να αλλάξουμε τη δημοκρατία, όχι να την περιορίσουμε. Έχουμε ήδη πάρει αρκετά μέτρα, αλλά δεν θέλουμε να αλλάξουμε τους κανόνες της ζωής μας».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου που κυκλοφορεί