Γράφει ο Μπάμπης Παπαπαναγιώτου
Κουκουλοφόροι κάνουν ντου στο υπ. Ανάπτυξης στην πλατεία Κάνιγγος -πιο κέντρο δεν γίνεται- με αίτημα την απελευθέρωση του Κουφοντίνα. Τα πρώτα περιπολικά καταφθάνουν μετά από 15-20’. Ο «Ρουβίκωνας» μπουκάρει στο γραφείο καθηγητή του ΕΜΠ, για να προστατέψει το θαλάσσιο περιβάλλον. Κι έτσι για …τρολάρισμα του ν. Παρασκευόπουλου, συλλαμβάνεται στα πράσα Γεωργιανός να κλέβει, έχοντας το… αποφυλακιστήριο στην τσέπη! Η ανοχή στην ανομία σε όλο της το μεγαλείο και σε όλες της τις εκδοχές: Πολιτική, ποινική, ιδεολογική, επιχειρησιακή ανεπάρκεια.
ΤΗΝ επίθεση στην κλούβα των ΜΑΤ το βράδυ του Σαββάτου ο Κ. Μητσοτάκης τη χαρακτήρισε ως τη «σταγόνα που ξεχειλίζει το ποτήρι». Και πράγματι είχε ορισμένα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Τα οποία παραπέμπουν σε οργανωμένο «αντάρτικο πόλης». Μια ομάδα έστησε οδοφράγματα για να ακινητοποιηθεί η κλούβα των ΜΑΤ και μια άλλη ομάδα βγήκε μέσα από το ΑΠΘ, πέταξε καμιά 30αριά μολότοφ και ξανακρύφτηκε στο «άσυλο». Σύλληψη καμία. Τη στιγμή που είναι προφανές ότι μάλλον από τύχη δεν υπήρξαν θύματα. Η Ενωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης σε μια οργίλη ανακοίνωσή της, λέει, μεταξύ άλλων, ότι οι καταδρομείς κουκουλοφόροι «ήθελαν να κάψουν αστυνομικούς». Ετσι απλά και καθαρά. Μετά το σάλο που ξεσηκώθηκε υπήρξε εισαγγελική παραγγελία για κατεπείγουσα έρευνα.
ΚΑΙ ΤΙ βρήκε να ψελλίσει μετά απ’ όλα αυτά ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη; «Ο Μητσοτάκης καλλιεργεί κι εμπορεύεται τον τρόμο»! Δικαίως ο Στ. Θεοδωράκης τον χαρακτήρισε «υπουργό προστασίας… κουκουλοφόρων». Αλλά είναι μόνο αυτό τελικά; Είναι μόνο η αποδεδειγμένη και προκλητική ανοχή στην ανομία και τις παραβατικές συμπεριφορές διαφόρων «συλλογικοτήτων»; Είναι μόνο η «πατρική στοργή» στα «νήπια»; Είναι μόνο η αποδεδειγμένη ανικανότητα του κ. Τόσκα, ο οποίος βεβαίως συνεχίζει να απολαμβάνει της απολύτου εμπιστοσύνης του πρωθυπουργού; Είναι μόνο η διάχυτη «αλληλεγγύη» που αισθάνεται ο Α. Τσίπρας για τα «ανήσυχα νιάτα», που του θυμίζουν ίσως τα δικά του «άγουρα χρόνια»; Είναι μόνο ότι σ’ αυτές τις συλλογικότητες συμμετέχουν οικεία πρόσωπα υπουργών και θεσμικών παραγόντων;
ΠΡΟΦΑΝΩΣ όλα αυτά έχουν τη σημασία τους και την αξία τους. Αλλά έχει παραγίνει τόσο πολύ το κακό, που αναγκαστικά δημιουργείται ένα εύλογο ερώτημα: Μήπως κάποιοι θέλουν «να καούν αστυνομικοί»; Μήπως κάποιοι μέσα τους κουβαλάνε ένα-ακόμα- απωθημένο, να χτυπηθεί ο βασικός «μηχανισμός καταστολής του κράτους», οι «μπάτσοι»; Μήπως κάποιοι επιδιώκουν ακόμα μια «ρεβάνς»; Ή μήπως έχουν πιο βαθείς λόγους να καλοβλέπουν ένα καθεστώς εκτεταμένης ανομίας, με έντονα τα «πολιτικά» χαρακτηριστικά; Κάθε φορά που ζητούνται εξηγήσεις και στοιχεία από τον «υπουργό-καρικατούρα», ο κ. Τόσκας σκοπίμως δίνει στοιχεία μόνο για την εγκληματικότητα, αποφεύγοντας τα στοιχεία για την ανομία με το «πολιτικό κέλυφος». Αραγε γιατί;
Διπλωματία fake news
Τα κουκιά της διαπραγμάτευσης για το Σκοπιανό έχουν σχεδόν μετρηθεί. Και δεν βγαίνει ο λογαριασμός. Η απελπισμένη προσπάθεια των Α. Τσίπρα – Ν. Κοτζιά ν’ ανταλλάξουν ένα εθνικό θέμα και την Ιστορία της χώρας, έναντι του ευτελούς ανταλλάγματος της ρύθμισης του χρέους, δείχνει να προσκρούει βίαια στον τοίχο της πραγματικότητας και της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ.
Ωστόσο η προσπάθεια συνεχίζεται. Αλλά όσο συνεχίζεται, αναδεικνύει όλο και περισσότερο τα fake news και τα fake επιχειρήματα που επιστρατεύτηκαν από τους «μέγιστους διαπραγματευτές». Ουδέποτε αναγνωρίστηκε η «μακεδονική γλώσσα», όπως αποκάλυψε ο Γ. Μπαμπινιώτης και ψευδώς ισχυρίστηκαν κυβερνητικά στελέχη. Αντιθέτως, ο Ζάεφ είπε -και δεν διαψεύστηκε-, ότι δόθηκε από την Ελλάδα και η γλώσσα και η ταυτότητα. Πρακτικά είναι άνευ αντικρίσματος -και για την ΠΓΔΜ- αν έχουν αναγνωριστεί ως «Μακεδονία» από 140 χώρες. Το γιατί είναι πού απλό: Οι αναγνωρίσεις αυτές ΔΕΝ μπορούν να τους ανοίξουν την πόρτα για το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε.
Αυτό που «καίει» την ΠΓΔΜ είναι το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε. Με ποιο δικαίωμα και ποια εξουσιοδότηση μια ευκαιριακή κυβέρνηση θα τολμήσει να στερήσει τη χώρα από το «όπλο» που εδώ και 25 χρόνια αντιμετωπίζει αποτελεσματικά τις 140 διεθνείς αναγνωρίσεις;
Χτίζοντας… κομματικό κράτος
Τα… αυθαίρετα συνηθίζεται να τα χτίζουν βράδυ και με τσίλιες. Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝ.ΕΛ. όμως δεν έχει πρόβλημα να τα χτίζει μέρα μεσημέρι. Το νομοσχέδιο Γαβρόγλου δεν είναι ουσιαστικά για την Παιδεία, αλλά το οικοδομικά σχέδιο για το «αυθαίρετο» του κομματικού κράτους και στην εκπαίδευση. Το νομοσχέδιο-έκτρωμα, που ήρθε νύκτωρ και με διαδικασία-εξπρές, έχει δυο βασικούς στόχους: α) Κεντρικές και ελεγχόμενες γραφειοκρατικές δομές θα αποφασίζουν για όλα, καταργώντας την όποια αυτοτέλεια των σχολικών μονάδων. Ετσι κάποιοι κομματικοί γραφειοκράτες θα μπορούν να επιλέγουν τους μετακλητούς και τους ημετέρους για τη στελέχωση κρίσιμων θέσεων. β) Να εκθεμελιωθεί το υφιστάμενο σύστημα αξιολόγησης, να καταργηθούν οι σχολικοί σύμβουλοι και να αντικατασταθούν από κομματικούς εγκάθετους…
…Χωρίς αιδώ
Δεν είναι τυχαίο ότι όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης αποδοκίμασαν και το περιεχόμενο του νομοσχεδίου αλλά και τον προκλητικό τρόπο με τον οποίο επιχειρείται να περάσει. Πρόκειται για ένα νομοσχέδιο που όταν βγήκε στη δημόσια διαβούλευση είχε 51 άρθρα. Φτάνοντας όμως στη Βουλή…. γέννησε. Εφτασε με 113 άρθρα! Εννοείται ότι οι «κρίσιμες» διατάξεις γεννήθηκαν στη διαδρομή από τα θεόκλειστα κομματικά γραφεία του υπουργείου Παιδείας προς τη Βουλή.
Βουρ και στο «πράσινο ταμείο»;
Το «κομματικό κράτος» όμως, για να ζήσει, χρειάζεται και λεφτά. Ετσι με μια τροπολογία-προσθήκη στο σχέδιο νόμου για το θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό, επιχειρείται να «μπει χέρι» στο εύρωστο «Πράσινο Ταμείο». Επιτρέπει τη μεταφορά χρημάτων από το «Πράσινο Ταμείο» στο υπουργείο Περιβάλλοντος, «για ειδικά προγράμματα δασοπροστασίας, έργα, εργασίες, δραστηριότητες και ερευνητικά προγράμματα», Οπως επίσης και στις περιφέρειες για «υπερωρίες και διανυκτερεύσεις των υπαλλήλων και για τις λειτουργικές δαπάνες των προγραμμάτων πρόληψης λαθροϋλοτομίας»… Το ποιοι και πώς θα στελεχώσουν τα «προγράμματα», τα «έργα» και τις «εργασίες» και ποιοι θα πάρουν «υπερωρίες» και θα κάνουν «διανυκτερεύσεις», ξέρει ο κομματικός μηχανισμός του Μ. Μαξίμου και της Κουμουνδούρου…
Απορίες
1. Κύριε καθηγητά, τι παριστάνετε ακόμα στην Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς μετά το παταγώδες κάζο με τη Folli Follie;
2. Όταν το Βερολίνο λέει ότι είναι διαχειρίσιμο το χρέος, είναι σαν να λέει στον Αλέξη Τσίπρα «Λύσε τώρα το Σκοπιανό».
Από την στήλη «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής
[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]