Γράφει η Άννα Παναγιωταρέα

Η έκθεση καταγράφει τις εξαιρετικά αισιόδοξες προβλέψεις του ΔΝΤ για την πορεία του χρέους και της ανεργίας, χωρίς να εντρυφήσει στους δείκτες της ύφεσης: Το 2009 πίστευε ότι η συρρίκνωση του ΑΕΠ δεν θα ξεπερνούσε το 5,5%. Το 2012 ξεπέρασε το 17%! Κεφαλαιώδες λάθος που δεν συνέβη σε κανένα από τα εκατόν εξήντα προγράμματα του Ταμείου!

Απέτυχε στις προβλέψεις του, επειδή οι αρμόδιοι- με λένε Τόμσεν και είμαι κωφός- πίστευαν πως μόλις οι διεθνείς αγορές πληροφορηθούν ότι το ΔΝΤ αναλαμβάνει την πορεία του προγράμματος, αυτόματα θα επέστρεφε η εμπιστοσύνη τους, θα συνέρρεαν οι επενδυτές, θα εκτοξεύονταν οι εξαγωγές. Αγνοούσε ότι για συντρέξουν οι προηγούμενοι παράγοντες απαιτούνται ειλικρινείς διαρθρωτικές αλλαγές και πολιτική ηρεμία;

Τον Ιούνιο 2013 οι Σαμαράς και Βενιζέλος -ευτυχώς ο Κουβέλης αποχώρησε- ανέλαβαν το τεράστιο πολιτικό κόστος να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις του προγράμματος που βάθαινε την ύφεση σε βαθμό απελπισίας. Ομως ο ΣΥΡΙΖΑ ασκώντας, καθημερινά, την επαναστατικότητα των δήθεν αγανακτισμένων οπαδών του- υπό την καθοδήγηση νυν υπουργών του- τους προέτρεπε να κάψουν «το μπουρδέλο τη Βουλή»! Υπέσκαπτε την ανάταξη της οικονομίας, την οποία δυναμικά η κυβέρνηση Σαμαρά επεδίωκε ως εθνικό στόχο. Κυνηγούσε το momentum να γίνει κυβέρνηση! Οταν του δόθηκε, κατεδάφισε τα πάντα…

Οι καθημερινές δηλώσεις περί GREXIT -εταίρων και φίλων- στην Ευρωπαϊκή Ενωση, «κούμπωναν» με τη σύμπλευση των κομμάτων της άκρας Αριστεράς, της λαϊκής Δεξιάς και της άκρας Δεξιάς. Εμφανίζονταν οι αρχηγοί τους ως πούροι αντιευρωπαϊστές και υπερπατριώτες, καταγγέλλοντας την κυβέρνηση Σαμαρά ως υπάκουη στο ΔΝΤ και στα προστάγματα της Ε.Ε.

Η έκθεση, φυσικά, καταγράφει τις παθογένειες και τα σωρευτικά λάθη του ΔΝΤ, αλλά εξήγηση δεν δίνει. Με ποιο σκεπτικό απαιτούσε ρυθμούς ανάπτυξης εξωπραγματικούς; Γιατί δεν δέχθηκε να τους αναθεωρήσει, έστω, κατ’ ελάχιστον, προς τα κάτω; Γιατί δεν προσάρμοσε τους δημοσιονομικούς στόχους, ενώ είχε αποδείξεις ότι η κυβέρνηση Σαμαρά επιχειρούσε να θεραπεύσει τις πληγές της ελληνικής οικονομίας;

Το 2010 το ΔΝΤ «πείστηκε» -παραβλέποντας τις αρχές του- να βάλει την Ελλάδα στο Μνημόνιο, επειδή ο Γ. Παπανδρέου ήταν ανίκανος να αναλάβει την ευθύνη της γενναίας αναδιάρθωσης.

Το 2014 το ΔΝΤ τράβηξε το χαλί στην κυβέρνηση Σαμαρά, ακριβώς τη στιγμή που τροχοδρομούσε η ανάπτυξη. Το ΔΝΤ, εντέλει, συμπορεύτηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, εκτός αν έχει άλλη εξήγηση…