Η εκάστοτε κυβερνητική παράταξη έχει συνήθως τον πρώτο λόγο και ανάλογα με τους πολιτικούς χειρισμούς της σε μεγάλα θέματα κρίνεται από τον ελληνικό λαό.

Τις τελευταίες εβδομάδες η κοινή γνώμη διαπιστώνει ότι το Μέγαρο Μαξίμου και ο ίδιος ο πρωθυπουργός προσωπικά επιχειρούν με κάθε τρόπο να δηλητηριάσουν την πολιτική ζωή της χώρας, πιστεύοντας ότι έτσι θα αποκομίσουν εκλογικά οφέλη.

Μάθαμε τις προηγούμενες ημέρες για το «μαύρο μέτωπο» της διαπλοκής, διαβάσαμε τις υβριστικές ανακοινώσεις του Μαξίμου κατά της αντιπολίτευσης, που παραπέμπουν σε κουτσαβακισμούς της περιόδου του Μεσοπολέμου, ακούσαμε να επιστρέφουν οι ρητορείες εμφυλιοπολεμικού τύπου. Και αποκορύφωμα όλων ήταν η επίθεση που εξαπέλυσε ο κ. Τσίπρας κατά της Νέας Δημοκρατίας, ότι δήθεν βρισκόταν πίσω από την επίθεση κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρη.

Είναι αντιληπτό ότι έχει χαθεί πλέον η μπάλα στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Γιατί έχουν ξεχάσει ότι ένα από τα βασικά κριτήρια διακυβέρνησης και άσκησης πολιτικών γενικότερα είναι η ηθική. Το στοιχείο αυτό όμως λείπει από τις τυχοδιωκτικές συμπεριφορές των πολιτικών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ανήλθαν στην εξουσία με ανήθικο τρόπο, λέγοντας ψέματα και εξαπατώντας τους πολίτες, και τώρα προσπαθούν να παραμείνουν γαντζωμένοι σε αυτήν με μίσος και διχαστικό λόγο.

Αλλά πλέον είναι φανερό ότι η μπογιά τους δεν περνάει άλλο στους πολίτες. Ξεπερασμένοι σε όλα τα επίπεδα, επιλέγουν να χρησιμοποιούν πρακτικές του παρελθόντος, τις οποίες υποτίθεται ότι καταδίκαζαν, ωστόσο τους φαίνονται μια χαρά για να συντηρούν τον κομματικό στρατό και να διχάζουν την κοινωνία.

Ομως το δηλητήριο που χύνουν γυρίζει πάλι πίσω σε αυτούς που προσπαθούν μέσα από αυτές τις απαράδεκτες συμπεριφορές και λογικές να κρύψουν την αποτυχία τους.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]