Γράφει ο Γιώργος Κουμπαράκης

Το κείμενο για την ανάπτυξη αποτελεί, σύμφωνα με πηγές, την αποτύπωση μιας ολιστικού χαρακτήρα στρατηγικής για τη μεταμνημονιακή πορεία της χώρας. Το «Growth Strategy for the future» στηρίζεται στη σταθερότητα όσον αφορά τα δημοσιονομικά. Τεκμαίρει τη σταθερότητα αυτή μέσω της άποψης πως η Ελλάδα από το 2015 υπεραποδίδει διαρκώς έναντι των στόχων για το πρωτογενές πλεόνασμα και το γεγονός αυτό την καθιστά επιτέλους αξιόπιστη. Το αν τα πρωτογενή πλεονάσματα αυτά είναι αποτέλεσμα υπερφορολόγησης και ολοκληρωτικής αφαίμαξης του ελληνικού λαού είναι ένα άλλο θέμα.

Σημασία έχει για την κυβέρνηση ότι έπιασε τους στόχους! Πλην του ότι οι μέχρι και σήμερα διαρροές για το περιεχόμενο του σχεδίου προδίδουν πως πρόκειται για έξυπνες θεωρητικές διαπιστώσεις οι οποίες στην πράξη δεν οδηγούν πουθενά, θα σταθώ λίγο περισσότερο στην επιτομή της υποκρισίας, ως προς τα όσα ακούγονται για αυτό. «Οι πρωταγωνιστές του σχεδίου: Επένδυση στο ανθρώπινο κεφάλαιο και τη νέα γενιά».

Και κάπου εδώ, σε μια προσπάθεια να φρεσκάρω τη μνήμη του σημερινού πρωθυπουργού, θυμάμαι συγκεκριμένα σημεία του λόγου του από μια αρκετά παλαιότερη συνέντευξή του -στο περιοδικό «Schooligans», πίσω στον μακρινό Απρίλιο του 2008, όταν ο Αλέξης ήταν 34 ετών και μόλις πριν από δύο μήνες είχε εκλεγεί πρόεδρος του Συνασπισμού της Αριστεράς και των Κινημάτων Οικολογίας (ΣΥΝ), της μεγαλύτερης συνιστώσας της εκλογικής συμμαχίας Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) – και παραθέτω ακριβώς τα όσα ο ίδιος είχε πει: «Μπορεί τα κομμουνιστικά καθεστώτα να είχαν αυτό το τεράστιο έλλειμμα ελευθερίας, αλλά τουλάχιστον είχαν στο κέντρο της σκέψης τους τον άνθρωπο. Ο σκοπός του Μάο, η πρόθεσή του ήταν καλή, …η σκέψη του Μάο σε πολλά σημεία της αξίζει. Το πιστεύω αυτό».

Προσωπικά όταν ακούω Μάο θυμάμαι το «Αλμα προς τα Εμπρός». Το οποίο ήταν ένα κίνημα αποκύημα του Μάο Τσε Τουνγκ που ξεκίνησε περί τα τέλη του 1957, με σκοπό να εφαρμοστεί ο κομμουνισμός στη Λαϊκή Κίνα «με ποσότητα, ταχύτητα και χαμηλό προϋπολογισμό». Το «Αλμα προς τα Εμπρός» είχε ως σκοπό την εφαρμογή των πιο ριζοσπαστικών μέτρων για τη σοσιαλιστική οικοδόμηση της Κίνας. Η κυβέρνηση θα κινητοποιούσε και θα οργάνωνε τον ανθρώπινο παράγοντα για να πραγματοποιηθεί μια ραγδαία ανάπτυξη στη βιομηχανία και τη γεωργία. Εκτός από τον αποδεκατισμό της γεωργίας, η βιομηχανική παραγωγή άγγιξε το ναδίρ και η οικονομία της Κίνας ήρθε αντιμέτωπη με την απόλυτη κατάρρευση. Δυστυχώς όμως το χειρότερο δεν ήταν αυτό, ήταν ότι η «καλή» του πρόθεση αυτή είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο εκατομμυρίων ανθρώπων.

Κλείνοντας θυμάμαι πως σε άρθρο του στην εφημερίδα Αυγή ο σημερινός πρωθυπουργός, εν έτει 2016, ανέφερε μεταξύ άλλων: «Η Ελλάδα θα κάνει το μεγάλο άλμα προς τα εμπρός». Για καλή μας τύχη ελπίζω να ήταν απλά μια σύμπτωση μεταξύ πολλών άλλων. Σε ό,τι αφορά τις συμπτώσεις όμως θεωρώ πως το σύμπαν σπανίως εμφανίζεται τόσο τεμπέλικο!

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]