Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΣΤΙΣ 20 Αυγούστου ολοκληρώνεται η τριετής δανειακή σύμβαση που υπέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας ύστερα από την περιβόητη διαπραγμάτευση των 17 ωρών στις Βρυξέλλες. Τελεία και παύλα. Οσα χρήματα πήρε η Ελλάδα πήρε έως τώρα. Θα δοθούν και αρκετά δισεκατομμύρια ακόμα ως «μαξιλάρι» για τις δανειακές ανάγκες των επόμενων μηνών. Από εκεί και πέρα η χώρα θα πρέπει να δανείζεται αποκλειστικά από τις διεθνείς αγορές.

ΤΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ, όμως, είναι κάτι άλλο. Είναι η συμφωνία με τις προαπαιτούμενες δράσεις που συνοδεύει τη δανειακή σύμβαση, η οποία θα λήξει στις 20 Αυγούστου. Οι «δράσεις», οι «στόχοι», όπως και οι αξιολογήσεις από την τρόικα θα συνεχιστούν για πολλά ακόμα χρόνια. Τουλάχιστον έως τα τέλη του 2022 θα βρισκόμαστε υπό ασφυκτική επιτήρηση. Ηδη αρκετά προαπαιτούμενα της τωρινής τέταρτης αξιολόγησης, που δεν θα προλάβουν να υλοποιηθούν, θα «περάσουν» στη… μεταμνημονιακή εποχή, η οποία έτσι κι αλλιώς περιλαμβάνει από μειώσεις συντάξεων και αφορολογήτου μέχρι συγκεκριμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, πλάνο μεταρρυθμίσεων και πλεονάσματα ύψους 3,5%. Αυτά για την ακατάσχετη προεκλογική πολιτικολογία του Μαξίμου.

ΠΑΜΕ τώρα και στην πραγματική οικονομία του ιδιωτικού τομέα. Την τριετία του ΣΥΡΙΖΑ ο κατώτατος μισθός, σύμφωνα με το νόμο, είναι στα 586 ευρώ. Κι όμως αυτή τη στιγμή σχεδόν ένας στους τρεις εργαζόμενους αμείβεται με ποσά της τάξης των 300 ευρώ, ενώ μία στις δύο νέες προσλήψεις αφορούν σε σχέσεις ελαστικής απασχόλησης. Με την πλειονότητα των επιχειρήσεων να είναι υπερχρεωμένες προς τράπεζες και Δημόσιο και την ανεργία να κυμαίνεται γύρω από το 20%, ακόμα κι αν νομοθετηθεί κατώτατος μισθός στα 1.000 ευρώ και πάλι δεν θα αυξηθούν στην πραγματικότητα οι αποδοχές των εργαζομένων.

ΓΙΑ μία ακόμη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να εξαπατήσει τους πολίτες. Η πραγματικότητα στην οικονομία δεν αλλάζει «με ένα νόμο και ένα άρθρο». Οι μισθοί δεν αυξάνονται με νομοθετικές παρεμβάσεις σε μια διαλυμένη οικονομία. Οι μισθοί θα αυξηθούν όταν ο ιδιωτικός τομέας αρχίσει και πάλι να ανασαίνει. Οταν οι επιχειρήσεις θα μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους, όταν θα μειωθεί η φορολογία, όταν οι τράπεζες θα ανοίξουν πάλι τη στρόφιγγα των δανείων και όταν πια δεν θα νιώθουν πως απειλούνται από ιδεοληψίες τύπου «πρώτη φορά Αριστερά». Ολα αυτά θα συμβούν όταν έρθει πραγματική ανάπτυξη. Και αυτό δεν πρόκειται να γίνει τουλάχιστον για αρκετά χρόνια ακόμα…

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου</p

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]