Γράφει ο Γιώργος Κύρτσος*

Στόχος η αυτοδυναμία

• Πρώτον, στόχος της Ν.Δ. είναι η επίτευξη της αυτοδυναμίας στις επόμενες βουλευτικές εκλογές με τη βοήθεια του λεγόμενου μπόνους των 50 εδρών. Ο κ. Μητσοτάκης συμπληρώνει την επιδίωξη της αυτοδυναμίας με τη διάθεση να κάνει τα αναγκαία ανοίγματα, ώστε να δημιουργήσει ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες που θα ανοίξουν το δρόμο στην αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων και την έξοδο από την κρίση.

Είναι φανερό ότι η Κεντροαριστερά, σημαντικό τμήμα της οποίας εκφράζεται μέσα από το Κίνημα Αλλαγής, ενδιαφέρει τη Ν.Δ. χωρίς αυτό να δεσμεύει τις μελλοντικές εξελίξεις.

• Δεύτερον, η Ν.Δ. και οι πολιτικές δυνάμεις που συμμετέχουν στο Κίνημα Αλλαγής έδωσαν μαζί έναν ωραίο αγώνα το 2015 για να υποχρεώσουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. να εγκαταλείψει την πολιτική Τσίπρα-Βαρουφάκη, που οδηγούσε, με μαθηματική ακρίβεια, στην αναγκαστική έξοδο από την ευρωζώνη και θα προκαλούσε, με αυτόν τον τρόπο, μία πρωτοφανούς έντασης οικονομική και κοινωνική κρίση.

Μέσα από αυτήν την κοινή προσπάθεια τα δύο κόμματα επιβεβαίωσαν την ευρωπαϊκή στρατηγική τους και αυτό διευκολύνει την πολιτική συνεννόηση των εκπροσώπων τους.

• Τρίτον, σύμφωνα με τα αποτελέσματα όλων των δημοσκοπήσεων, οι ψηφοφόροι του Κινήματος Αλλαγής δείχνουν περισσότερο ανοιχτοί στη μετεκλογική κυβερνητική συνεργασία με τη Ν.Δ. απ’ ό,τι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Από τη στιγμή που η βάση του Κινήματος Αλλαγής αξιολογεί θετικά τον κ. Μητσοτάκη και τις επιλογές του αυξάνονται οι πιθανότητες μιας μελλοντικής συνεννόησης, όποια μορφή και να πάρει αυτή. Θα μπορούσε να έχει τη μορφή της κυβερνητικής συνεργασίας, της κοινοβουλευτικής στήριξης της κυβέρνησης ή της σύγκλισης σε ζητήματα μεγάλης σημασίας των οποίων επιβάλλεται η άμεση αντιμετώπιση.
• Τέταρτον, επειδή οι καλοί λογαριασμοί κάνουν τους καλούς φίλους, η Ν.Δ. δεν επιδιώκει να αξιοποιήσει την υπεροχή της και να εντάξει στις γραμμές της ανώτατα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής, όπως είναι ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Λοβέρδος και άλλοι. Ο κ. Μητσοτάκης το επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία, γιατί δεν ενδιαφέρεται να ενισχύσει το δυναμικό της Ν.Δ. προσελκύοντας στελέχη του Κινήματος Αλλαγής αλλά να δημιουργήσει ένα πλαίσιο που θα διευκολύνει τη συνεννόηση.
• Πέμπτον, αντλώντας διδάγματα από την επίσπευση των βουλευτικών εκλογών μέσω της εκλογής Προέδρου της Δημοκρατίας το 2014, η Ν.Δ. ενδιαφέρεται να έχει καλές σχέσεις με πολιτικά κόμματα που θα μπορούσαν να συμβάλουν στη διαμόρφωση της αναγκαίας πλειοψηφίας για την εκλογή Προέδρου το 2020, αποτρέποντας έτσι πρόωρες βουλευτικές εκλογές και δημιουργώντας κλίμα πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας.

Αυτοί είναι οι βασικοί κανόνες στη βάση των οποίων προσεγγίζει και αξιολογεί η Ν.Δ. το Κίνημα Αλλαγής και δεν επιτρέπουν παρερμηνείες σε ό,τι αφορά τους στρατηγικούς στόχους της ηγεσίας της Ν.Δ. και τις κινήσεις που θα κάνει ανάλογα με το συσχετισμό των πολιτικών δυνάμεων και τη δυναμική που θα δημιουργηθεί.

ΣΥΡΙΖΑ VS Κίνημα Αλλαγής

Ο κ. Μητσοτάκης προετοιμάζει τις κινήσεις του από θέση ισχύος, γιατί, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η Ν.Δ. θα αναδειχθεί πρώτη και με διαφορά στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι, πιθανότατα, το κόμμα που θα αποτελέσει τη βασική δύναμη της επόμενης κυβέρνησης. Ακόμη και αυτοδύναμη η Ν.Δ. θα θελήσει κάποιου είδους συνεννόηση με άλλες πολιτικές δυνάμεις, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει το Κίνημα Αλλαγής.

Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος θα έρθει δεύτερος και, όπως όλα δείχνουν, καταϊδρωμένος στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, δεν θα μπορεί να καλύψει τη διαφορά σε έδρες από τη Ν.Δ., ακόμη και αν υποθέσουμε ότι θα εγκαταλείψει τη συνεργασία του με τους ΑΝ.ΕΛ. επειδή ο κ. Τσίπρας θα θελήσει να κάνει αυτά που έχει υποσχεθεί εδώ και καιρό στους Ευρωπαίους Σοσιαλιστές ή επειδή ο κ. Καμμένος θα βρεθεί εκτός Βουλής.

Οποια και να είναι η εξέλιξη, η ενδεχόμενη μελλοντική συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ-Κινήματος Αλλαγής δεν θα φτάνει σε πολιτικό, κυβερνητικό αποτέλεσμα. Αλλωστε, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να πιστεύει σε αυτήν, γιατί, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα είχε διαχωρίσει τη θέση της από τους ΑΝ.ΕΛ. και θα επεδίωκε πρόωρες εκλογές για να μετρήσει τις δυνάμεις της στη βάση ενός ειλικρινούς και οργανωμένου ανοίγματος στην Κεντροαριστερά.

Ο κ. Τσίπρας όμως δεσμεύεται στις κινήσεις του μόνο από την «καρέκλα», γι’ αυτό καλύπτει όλες τις ανοησίες και τις ακρότητες του κ. Καμμένου και αφήνει να αιωρείται το σενάριο της ενδεχόμενης συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-Κινήματος Αλλαγής στο πολιτικό μέλλον και αφού προσπαθήσει να εξαντλήσει την τετραετία. Επομένως, δεν είναι πρόθυμος να κάνει μία ιδεολογική, πολιτική επιλογή υπέρ της Κεντροαριστεράς, απλά επιχειρεί διάφορα ανοίγματα προς αυτήν, άλλοτε με τη διαπραγμάτευση με τα Σκόπια, άλλοτε με την επίδειξη ενδιαφέροντος για μια μίνι συνταγματική αναθεώρηση, για να θολώσει την εικόνα σε ό,τι αφορά τη στόχευση και τις μεθόδους του.

Κάθε φορά που η ηγεσία της Ν.Δ. επαναλαμβάνει τους κανόνες που δημιουργούν το πλαίσιο των σχέσεών της με το Κίνημα Αλλαγής, το Μαξίμου επιτίθεται στη Ν.Δ. με το σκεπτικό ότι δεν μπορεί ένα… «νεοφιλελεύθερο, ακροδεξιό» κόμμα να θέλει να συνεργαστεί με δυνάμεις της Κεντροαριστεράς. Την επιθετική επιχειρηματολογία του Μαξίμου συμπληρώνουν και αναλύσεις, σύμφωνα με τις οποίες, εάν το Κίνημα Αλλαγής συνεργαστεί στο μέλλον με τη Ν.Δ., θα χάσει τα κεντροαριστερά χαρακτηριστικά του. Δεν εξηγούν, βέβαια, τι είδους χαρακτηριστικά θα διατηρούσε το Κίνημα Αλλαγής, εάν προχωρούσε σε συνεργασία με το κόμμα του κ. Καμμένου ή προσυπέγραφε τις επιλογές της κυβέρνησης Τσίπρα στα οικονομικά και τα κοινωνικά θέματα. Δημιουργείται η εντύπωση ότι το Μαξίμου και οι υποστηρικτές του αντιδρούν σε μια προσπάθεια να φέρουν σε δύσκολη θέση τη Ν.Δ. Ο βασικός τους στόχος δεν είναι η Ν.Δ., η οποία έχει φύγει μπροστά σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και παίζει σε ανώτερη πολιτική κατηγορία, αλλά το Κίνημα Αλλαγής. Εάν το τελευταίο καταφέρει να αναπτύξει πολιτική δυναμική, θα φέρει σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ, εφόσον πολλοί ψηφοφόροι, οι οποίοι προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, στήριξαν τον ΣΥΡΙΖΑ το 2015 και είναι δυσαρεστημένοι με την κυβερνητική πολιτική θα προτιμήσουν, στις επόμενες βουλευτικές εκλογές, το Κίνημα Αλλαγής.

Ο κ. Τσίπρας φοβάται τον πολιτικό επαναπατρισμό στο Κίνημα Αλλαγής των πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ και απογοητεύτηκαν, γι’ αυτό κάνει ό,τι μπορεί για να δημιουργήσει πολιτική σύγχυση και να ενισχύσει τις αναστολές τους. Προσπαθεί να περάσει το μήνυμα ότι σε τελική ανάλυση είναι συγκλίνουσα η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αγκαλιά με τους ΑΝ.ΕΛ., με το Κίνημα Αλλαγής, γι’ αυτό και οι απογοητευμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόροι της Κεντροαριστεράς δεν χρειάζεται να μετακινηθούν προς αυτό. Το μεγάλο άγχος του Μαξίμου δεν είναι η ενδεχόμενη μελλοντική συνεργασία Ν.Δ.-Κινήματος Αλλαγής αλλά η πιθανή αποδυνάμωση του ΣΥΡΙΖΑ σε όφελος του Κινήματος Αλλαγής.

*Ο Γιώργος Κύρτσος είναι Ευρωβουλευτής της Νέας Δημοκρατίας  

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]