Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

ΠΡΩΤΟΝ, ότι θα μπορέσει να «πουλήσει» επικοινωνιακά την αποκαλούμενη «καθαρή έξοδο» από τα Μνημόνια και, δεύτερον, ότι θα εξασφαλίσει την εύνοια του διεθνούς παράγοντα επιλύοντας το ζήτημα της ονομασίας των Σκοπίων. Ο πρωθυπουργός απέτυχε και στα δύο.

ΣΤΟ ΜΕΤΩΠΟ της οικονομίας οι αγορές ύστερα από μια περίοδο παρατεταμένης ευφορίας δείχνουν τα… δόντια τους και, όπως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, το μάρμαρο το πληρώνουν οι πιο αδύναμοι και πιο εκτεθειμένοι.

Η εβδομάδα που πέρασε ήταν η χειρότερη των τελευταίων ετών στα διεθνή χρηματιστήρια και η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών θα πρέπει να αισθάνεται ευτυχής που κατάφερε να βρει ένα «ξέφωτο» την Πέμπτη και να εκδώσει ομόλογο επταετούς διάρκειας με επιτόκιο 3,5%. Ακριβό επιτόκιο εάν αναλογισθεί κανείς ότι πριν ξεσπάσει η αναταραχή στις αγορές είχε διαμορφωθεί στο 2,8% αλλά και τριπλάσιο σε σχέση με τα δάνεια των «τοκογλύφων» που ολοκληρώνονται τον Αύγουστο.

ΕΑΝ ΟΜΩΣ το υπουργείο Οικονομικών είχε καθυστερήσει μία ημέρα, πολύ πιθανό θα ματαίωνε την έκδοση. Ωστόσο, το νέο δεδομένο που έχει προκύψει πλέον είναι ότι οι αγορές μπαίνουν σε φάση μεγάλων αναταράξεων. Και ο κ. Τσίπρας είχε επενδύσει πολιτικά στο αφήγημα της «καθαρής εξόδου» για να προσφύγει σε κάλπες τον Σεπτέμβριο, πριν δηλαδή από την εφαρμογή των επώδυνων μέτρων που θα εφαρμοσθούν από τον Δεκέμβριο του 2018 με πρώτο τη μείωση των συντάξεων.

Η ΕΛΛΑΔΑ έχασε το… τρένο των αγορών τα προηγούμενα τρία χρόνια, ενώ η επιδείνωση του κλίματος διεθνώς περιορίζει τη διάθεση για επενδυτικές πρωτοβουλίες, αυξάνει το κόστος του «ρίσκου» και δρα αρνητικά συνολικά στην οικονομία. Πολύ απλά, υψηλά επιτόκια για τα ομόλογα και δυσκολίες για μόνιμη πρόσβαση στις αγορές.

ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ «ατζαμίδικο» τρόμο ο πρωθυπουργός χειρίσθηκε το Σκοπιανό. Εμφανίσθηκε ως μέγας διαπραγματευτής, που θα έλυνε το ζήτημα. Αγνόησε τα κόμματα, δεν ενημέρωσε την κοινή γνώμη και υποβάθμισε τις ευαισθησίες των πολιτών για την ονομασία του γειτονικού κράτους. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν να απομονωθεί πολιτικά, ακόμη και από τον κυβερνητικό του εταίρο, και να βρεθεί αντιμέτωπος με το λαϊκό αίσθημα, που εκφράσθηκε με δύο μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα.

Η δήλωση του Σκοπιανού πρωθυπουργού Ζάεφ ότι δεν δέχεται αλλαγή του Συντάγματος βάζει οριστικό τέλος στη (μη) διαπραγμάτευση Τσίπρα, που πλέον έχει εγκαταλείψει το στόχο της επίλυσης του ονόματος.

ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ το κλίμα βαραίνει, στα εθνικά, όπου η κυβέρνηση πίστευε ότι με τα Σκόπια θα εξασφάλιζε «αντίδωρα» από ΗΠΑ και Γερμανία, απέτυχε, το μόνο που απέμεινε στο Μαξίμου ήταν ο «ασύμμετρος πόλεμος».

Για το λόγο αυτό έπεσε στην αρένα του δημόσιου βίου η υπόθεση της Novartis. Ακόμη κι αν δεχτούμε την εξήγηση του κυβερνητικού εκπροσώπου Δημήτρη Τζανακόπουλου ότι επισκέφθηκε την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου για να ενημερωθεί για την τύχη της δικογραφίας (την επομένη του συλλαλητηρίου), το Μαξίμου έδειχνε ανυπόμονο. Και ως γνωστόν όποιος βιάζεται, σκοντάφτει.

Και τώρα η κυβέρνηση έχει μπλεχτεί μεταξύ «προστατευόμενων μαρτύρων» και καταγγελιών για παρεμβάσεις υπουργών στη Δικαιοσύνη σε μια υπόθεση με πολλά κενά και εικασίες.

ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ της Novartis προσφέρεται πραγματικά για κάθαρση στο χώρο της Υγείας αλλά όχι για πρακτικές που παραπέμπουν εξολόθρευση πολιτικών αντιπάλων. Ο κ. Τσίπρας χρησιμοποιεί το τελευταίο «όπλο» της σκανδαλολογίας αλλά δεν μπορεί να κερδίσει την πολιτική μάχη, που έχει ήδη χάσει στην οικονομία και την καθημερινότητα των πολιτών.

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]