Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Η δήλωση του διευθυντή της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριάδη ότι ακόμη κι αν δεν πουλούσαμε όπλα στη Σαουδική Αραβία δεν θα απέφευγε τον πόλεμο η Υεμένη συνιστά μνημείο κυνισμού και ανηθικότητας.
Το σκεπτικό του κυβερνητικού στελέχους διατρέχει όλο τον ΣΥΡΙΖΑ:
Αν δεν πουλήσουμε εμείς πυρομαχικά και βόμβες στους Σαουδάραβες κάποιος άλλος θα το κάνει, επομένως ας πάρουμε εμείς τα λεφτά.
Αν δεν υπογράψουμε εμείς τα μνημόνια για την εκχώρηση της κρατικής περιουσίας για 99 έτη κάποια άλλη κυβέρνηση θα το κάνει, επομένως ας κρατήσουμε τις καρέκλες μας.
Αν δεν δεσμεύσουμε εμείς τη χώρα για αυστηρή λιτότητα με περικοπές συντάξεων και αυξήσεις φόρων κάποιοι άλλοι θα το πράξουν, επομένως ας μείνουμε στο Μαξίμου αδιαφορώντας για αυτούς που θα πληρώσουν τον λογαριασμό.
Η κυβέρνηση της αριστεράς έχει μετατραπεί σε ένα τσούρμο πολιτικάντηδων που θα κάνουν τα πάντα για να μη χάσουν τις αργομισθίες, τις προμήθειες και τα υπόλοιπα καλά της εξουσίας.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Η ηθική κατάπτωση είναι πρωτοφανής για πολιτικούς που γνώρισαν τα κυβερνητικά κτίρια μόλις πριν από τρία χρόνια. Το αποκαλούμενο «ηθικό πλεονέκτημα» ήταν ένας ακόμη μύθος της αριστεράς, τον οποίο διέλυσε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Το να πουλάς όπλα για να τροφοδοτείς έναν πόλεμο κατά αμάχων που λιμοκτονούν είναι απλώς μία ρεαλιστική προσέγγιση των πραγμάτων, σύμφωνα με τον κ. Ζαχαριάδη, που ανέλαβε να υπερασπισθεί τη νομιμότητα των ενεργειών του συγκυβερνήτη υπουργού Αμυνας και έβαλε στην «εξίσωση» της προμήθειας και το στοιχείο της ανηθικότητας.
Εως και ο μέγας Μίκης Θεοδωράκης δεν άντεξε με αυτά που βλέπει και κατήγγειλε τις πωλήσεις οπλικού υλικού κατά της Υεμένης λέγοντας ότι «η εμπορία αυτή σημαίνει εξαγωγή του μαύρου θανάτου και συνιστά απεχθή ενέργεια, που δεν έχει καμία σχέση με τον ειρηνικό χαρακτήρα, που πρέπει να έχει η εξωτερική μας πολιτική».
Αλήθεια, πού βρίσκονται τώρα αυτοί οι Συριζαίοι, που επί κυβέρνησης ΝΔ διαδήλωναν κατά των μεγάλων δυνάμεων επειδή «σκορπούσαν τον θάνατο στους λαούς της Μέσης Ανατολής;».
Η απάντηση είναι εύκολη. Είτε βρίσκονται στα γραφεία της εξουσίας, είτε μετρούν κέρδη από τις πωλήσεις όπλων.
Η υπόθεση της Σαουδικής Αραβίας, με τον περίεργο μεσάζοντα, που φέρεται να είχε καταδικαστεί σε λαθρεμπόριο, αλλά ήταν εκλεκτός συνεργάτης του υπουργείου Αμυνας, έχει πάψει πλέον να αποτελεί απλώς ένα οικονομικό σκάνδαλο. Εχει πάρει πλέον τη μορφή μιας ανήθικης συναλλαγής σε βάρος αμάχων, που αργοπεθαίνουν από την πείνα ή εάν είναι «τυχεροί» σβήνουν ακαριαία από τις βόμβες, που προέρχονται από τις ελληνικές αποθήκες.
Επί Τσίπρα διευρύνθηκαν οι κοινωνικές ανισότητες
Ωραία τα λόγια του πρωθυπουργού για την κοινωνική ανισότητα αλλά στην πράξη η κυβέρνησή του έχει κάνει τα πάντα για διευρύνει τις διαφορές μεταξύ πλουσίων και φτωχών. «Το αίτημα της Αριστεράς είναι ένας λιγότερο άνισος κόσμος, αλλά το κρίσιμο ερώτημα είναι αν μπορούμε να ανατρέψουμε τους σημερινούς συσχετισμούς δύναμης», τόνισε ο πρωθυπουργός μιλώντας στο ευρωπαϊκό συνέδριο για τις ανισότητες.
Ωστόσο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι κοινωνικές ανισότητες στην Ελλάδα το 2016 εντάθηκαν και πλέον είμαστε στην τελευταία θέση της κατάταξης, πιο κάτω και από τη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία. Στην Ελλάδα το 35,6% του πληθυσμού κινδυνεύει από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, όταν στην Ισπανία το ποσοστό είναι 27,9% και στην Ιταλία 26,7%. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά και τους νέους ο κίνδυνος είναι πολύ μεγαλύτερος. Οι αυξήσεις των εμμέσων φόρων, η περικοπή των κοινωνικών επιδομάτων και η επιδείνωση της κατάστασης στην υγεία χτύπησαν τους φτωχότερους, και αυτό δεν μπορεί να καλυφθεί με τα ευχολόγια του κ. Τσίπρα.
O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου