Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Επειδή ο κ. Βούτσης δεν έχει στο μυαλό του την πολιτική αλλαγή, που πράγματι μπορεί να αλλάξει την εικόνα της οικονομίας, μάλλον πρόκειται για ευσεβείς πόθους της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. Δυστυχώς, η οικονομία έχει μπει σε μια φάση στασιμότητας, αν και η διεθνής συγκυρία είναι η πιο ευνοϊκή από το 2008, όταν ξέσπασε η παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση.

Το οικονομικό επιτελείο έχει αποτύχει πλήρως σε όλες τις εκτιμήσεις πλην μίας. Πετυχαίνει τεράστια υπερπλεονάσματα, ικανοποιώντας τις απαιτήσεις των δανειστών εις βάρος των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που σηκώνουν υπέρογκα φορολογικά βάρη. Στα υπόλοιπα μεγέθη, η αποτυχία είναι πρωτοφανής.

Πέρυσι τον Δεκέμβριο ο κ. Τσίπρας έλεγε ότι «από τους Προϋπολογισμούς-παρωδία της Μεταπολίτευσης περνάμε σε αξιόπιστους Προϋπολογισμούς και τα όποια οφέλη θα μεταφέρονται στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες».

Το κοινωνικό μέρισμα ύψους 720 εκατομμυρίων ευρώ που θα δοθεί φέτος είναι μόνο ένα κλάσμα των φόρων που επέβαλε η κυβέρνηση εις βάρος της πραγματικής οικονομίας και της ανάπτυξης

Ο ίδιος δεσμευόταν ότι φέτος θα ερχόταν η επενδυτική άνοιξη, ότι η αύξηση του ΑΕΠ θα ξεπεράσει το 2,7% και ότι δεν θα ελάμβανε κανένα πρόσθετο μέτρο λιτότητας. Χθες, ο κ. Χουλιαράκης προσγείωσε το στόχο στο 1,6%, όταν οι υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης αναπτύσσονται με ρυθμό κοντά στο 2,5%, ενώ η κυβέρνηση τον περασμένο Μάιο ψήφισε πρόσθετα μέτρα ύψους 5 δισεκατομμυρίων, με μειώσεις συντάξεων το 2019 και αύξηση φόρων το 2020.

Ας θυμηθούμε όμως τι έλεγε ο κ. Τσακαλώτος πέρυσι κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού του 2017:

«Ο Δεκέμβριος του 2017 είναι ο πιο κρίσιμος μήνας από το καλοκαίρι του 2015. Μέσα στον Δεκέμβριο θα κριθούν πολλά και σημαντικά για την πρόοδο της ελληνικής οικονομία. Μπορεί να υπάρχει και άλλο Eurogroup (για την αξιολόγηση), αλλά πολύ σύντομα θα έχουμε εικόνα αν θα μπορούμε να πάμε στο QE (ποσοτική χαλάρωση) και πότε θα περάσουμε στην άρση των capital controls. Για το σκέλος των δημοσιονομικών στόχων, η συζήτηση αφορά και το τι θα γίνει μετά το 2018, αν θα είμαστε στο 3,5%, αν θα μειωθεί ο στόχος ή αν θα είναι 3,5% για λίγα χρόνια και μετά θα μειωθεί».

Αυτά έλεγε ο κ. Τσακαλώτος και δεν πέτυχε ούτε ένα για το γούρι. Η αξιολόγηση έκλεισε τον Ιούνιο με βαριά μέτρα, η χώρα έχει μείνει εκτός ποσοτικής χαλάρωσης, ενώ τα capital controls που θα καταργούνταν την επομένη του δημοψηφίσματος θα συντροφεύουν τις τράπεζες και το 2019. Οσο για το πλεόνασμα, θα παραμείνει στο θηριώδες 3,5% μέχρι και το 2022. Αυτές ήταν οι επιτυχίες της κυβέρνησης πέρυσι, αντίστοιχη θα είναι και η αξιοπιστία του φετινού Προϋπολογισμού.

Οι κυβερνώντες νομίζουν ότι ζουν στη χώρα των λωτοφάγων. Οι πολίτες μπορεί να έχουν ξεχάσει τι έλεγαν πέρυσι ο Τσίπρας και ο Τσακαλώτος, αλλά θυμούνται τι πλήρωσαν. Και αυτό δεν ξεπερνιέται με ευφυολογήματα ή άλλα ψέματα…

Στην Ελλάδα του Καρανίκα

Ο σύμβουλος στρατηγικού σχεδιασμού του πρωθυπουργού οφείλει να είναι υπόδειγμα δημόσιου λειτουργού. Εχει τοποθετηθεί σε μια θέση-κλειδί για τη χώρα και έχει αναλάβει από τον επικεφαλής της κυβέρνησης σημαντικά καθήκοντα, τα οποία απαιτούν γνώσεις, εργατικότητα, μετριοπάθεια και εχεμύθεια.

Εάν θυμηθούμε ότι στο παρελθόν αντίστοιχη θέση είχε η Μέρκελ στην κυβέρνηση του καγκελάριου Κολ αλλά και ότι στην Ελλάδα μέσα από τα γραφεία στρατηγικού σχεδιασμού προηγούμενων κυβερνήσεων ξεπήδησαν βουλευτές και υπουργοί, η περίπτωση Καρανίκα είναι μοναδική. Ο φίλος του κ. Τσίπρα μπορεί να σκυλοβρίζει στο Ιντερνετ, να διώχνει επενδυτές και ταυτόχρονα να κρατάει τη θέση του. Αλλωστε, πήρε την καρέκλα στο Μαξίμου για αυτή την ιδιότητα συνθλίβοντας κάθε έννοια αξιοκρατίας. Με τις ύβρεις και τους χλευασμούς η Ελλάδα του Τσίπρα και του Καρανίκα οδεύει προς την απόλυτη κατρακύλα μέχρι τις κάλπες…

O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου