Γράφει ο Πάνος Αμυράς*

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης μιλώντας στο ραδιόφωνο του Alpha 9.89 επιχείρησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις τονίζοντας ότι «όλοι γνωρίζουν πώς συντάσσονται τα μνημόνια». Οχι ότι είχαμε αμφιβολίες αλλά ακόμη θυμόμαστε τις κραυγές των Συριζαίων όταν βρίσκονταν στην αντιπολίτευση ότι τα μνημόνια γράφονταν στις Βρυξέλλες αλλά κατέληξαν επί Τσίπρα να ψηφίζονται πρώτα στα αγγλικά και μετά να μεταφράζονται.

Χθες, άλλη μία επίτροπος, η αρμόδια για θέματα απασχόλησης Μαριάν Τισέν, απάντησε σε ερώτηση του ευρωβουλευτή της ΛΑΕ Νίκου Χουντή και ξεκαθάρισε ότι «οι παροχές κοινωνικής πρόνοιας που καταργήθηκαν επελέγησαν από την ελληνική κυβέρνηση γιατί ήταν μικρής κλίμακας και δαπανηρές στη διαχείρισή τους».

Δηλαδή τόσο οι αυξήσεις φόρων όσο και οι μειώσεις στα προνοιακά επιδόματα είναι επιλογές της κυβέρνησης και όχι των Βρυξελλών. Δεν παραγνωρίζουμε το γεγονός ότι οι δανειστές δεν θέλουν να παίρνουν την ευθύνη και το κόστος των μέτρων που επιβάλλουν στην Ελλάδα. Αλλωστε ούτε στα όνειρά τους δεν θα έβρισκαν έναν βολικό πρωθυπουργό που μέσα σε 2,5 χρόνια έχει υπογράψει 2 μνημόνια.

Ωστόσο αυτό που έχει σημασία και πρέπει να εξετασθεί είναι εάν μπορεί να εφαρμοσθεί διαφορετική δημοσιονομική πολιτική.

Η απάντηση είναι κρίσιμη γιατί σχετίζεται με το εάν είναι υλοποιήσιμο το σχέδιο μείωσης φόρων που εξήγγειλε από τη ΔΕΘ ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας.

Βοήθεια προσφέρει το γραφείο προϋπολογισμού της Βουλής, το οποίο στην τελευταία τριμηνιαία έκθεσή του, που δημοσιεύθηκε τον περασμένο Μάιο έχει επεξεργαστεί τα στοιχεία σχετικά με το μίγμα της δημοσιονομικής πολιτικής που έχει εφαρμοσθεί στα χρόνια των μνημονίων.

Οι οικονομολόγοι του ανεξάρτητου γραφείου της Βουλής διαπιστώνουν ότι η γενική τάση της περιόδου 2015-2017 ήταν να γίνεται η προσαρμογή με ολοένα και περισσότερα φορολογικά μέτρα.

Για παράδειγμα το 2013 το κοκτέιλ των μέτρων ήταν 22% αυξήσεις φόρων και 78% μείωση δαπανών. Το 2014 το 47% του προγράμματος ήταν φόροι και το 53% δαπάνες. Στην πρώτη χρονιά του ΣΥΡΙΖΑ, το 2015 η προσαρμογή έγινε κατά 65% από την αύξηση των φόρων και κατά 35% από τη μείωση των δαπανών. Το 2017 η κατάσταση ξεφεύγει από κάθε έλεγχο. Η κυβέρνηση Τσίπρα επέλεξε να συνεχίσει τη δημοσιονομική προσαρμογή κατά 94% από αυξήσεις φόρων και μόλις 6% από την περικοπή κρατικών δαπανών.

Επομένως μπορεί τα μνημόνια να γράφονται στις Βρυξέλλες, όπως υπαινίχθηκε ο κ. Δραγασάκης, όμως είναι συνειδητή επιλογή της κυβέρνησης να υπερφορολογήσει τα πάντα για να μην πειράξει το κομματικό κράτος, που γρήγορα πήρε τα χρώματα του ΣΥΡΙΖΑ.

Για τον λόγο αυτό το σχέδιο της ΝΔ μπορεί να εφαρμοσθεί. Εάν η μείωση φόρων συνοδευθεί από περιστολή της κρατικής σπατάλης οι πιέσεις των Βρυξελλών μπορούν να αμβλυνθούν. Το εγκληματικό βέβαια είναι ότι οι δανειστές αποδέχθηκαν την επιλογή Τσίπρα να επικεντρώσει αποκλειστικά την προσπάθεια δημοσιονομικής προσαρμογής στη φορολόγηση αδιαφορώντας για τη ζημιά που γίνεται στην πραγματική οικονομία. Ωστόσο δεν είναι δικό τους πρόβλημα, αλλά δικό μας που εκλέξαμε πριν από 2 χρόνια την κυβέρνηση που θα έσκιζε τα μνημόνια και τελικώς περιμένει να τα διαβάσει από τις Βρυξέλλες.

Δημοσκόπηση από το παζάρι

Ακόμη και μεταξύ των μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ να γινόταν η δημοσκόπηση τέτοιο κλείσιμο ψαλίδας με τη Νέα Δημοκρατία δεν θα είχε εμφανισθεί, όπως εμφανίσθηκε τη Δευτέρα, για να αποσυρθεί σιωπηρώς λίγες ώρες αργότερα. Στην κυβέρνηση δεν χρειάζονται γκάλοπ για να καταλάβουν ότι ο Τσίπρας έσκισε στη ΔΕΘ και έχει μαζέψει τη διαφορά. Μία βόλτα στις γειτονιές είναι αρκετή για να καταλάβουν την αλλαγή στο πολιτικό κλίμα. Μόνο εάν γίνεται να μην τολμήσουν τον περίπατο τις τελευταίες ημέρες του μήνα γιατί θα πρέπει να πληρωθεί ο ΕΝΦΙΑ και οι φορολογούμενοι θα είναι λίγο ευέξαπτοι…

*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου