Γράφει η Δέσποινα Κονταράκη*

Τα μνημόνια φαίνεται πως έπιασαν πρώτο τραπέζι πίστα, αφού τα τελευταία χρόνια αυξάνονται τα πανηγύρια στα οποία η μουσική ακούγεται από τα ηχεία και όχι από τους επιδέξιους κλαρινοπαίκτες.

«Η χαρτούρα τέλειωσε», ήταν η ατάκα γηραιού και ιδιαίτερα έμπειρου διοργανωτή πανηγυριών, ο οποίος βλέπει πως κάθε χρόνο γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρεθούν τα χρήματα για να πληρωθεί μια αξιοπρεπής ομάδα μουσικών και να μείνει και κάτι στο ταμείο. Ο κόσμος βέβαια εξακολουθεί να πηγαίνει στις τοπικές γιορτές, να βλέπει φίλους και συγγενείς, να θυμάται τα παλιά και να ξεσκάει. Αλλά θέλει να το κάνει όσο το δυνατόν πιο οικονομικά.

Ετσι οι παλιές καλές μέρες που καθόσουν στο τραπέζι χωρίς να ρωτήσεις πόσο «πάει η γουρουνοπούλα» έχουν περάσει. Τώρα, ακόμα και τα δύο ευρώ για την μπίρα γίνονται μέρος της δύσκολης εξίσωσης του οικογενειακού προϋπολογισμού. Συν ότι πλέον οι διοργανωτές έχουν στο νου τους και τους αιφνιδιαστικούς ελέγχους των εφοριακών που ψάχνουν για «μαύρο» χρήμα…

Εστω και έτσι, όμως, με ζωντανή μουσική ή χωρίς, με πολλά ή με λίγα λεφτά στην τσέπη, τα πανηγύρια διατηρούν μια πρωτοφανή δυναμική που αντιστέκεται στη φθορά του χρόνου και του Facebook, με τους νέους να ξεκολλούν το χέρι από το κινητό για να πιάσουν το χέρι του διπλανού τους στο χορό. Είναι γεγονός πως οι νεαρές ηλικίες συμμετέχουν έντονα στα τοπικά πανηγύρια.

Μια βόλτα αυτές τις ημέρες στην Ικαρία (που μετρά πάνω από 70 πανηγύρια) ή σε οποιοδήποτε άλλο μέρος της νησιωτικής και ορεινής Ελλάδας, πείθει και τους πιο «δύσκολους»: Τα λαϊκά πανηγύρια είναι παράδοση και μόδα μαζί που διατηρούνται ζωντανά χάρη στους νέους ανθρώπους και στους ακούραστους τοπικούς συλλόγους. Οσο για την οικονομική κρίση που εξακολουθεί να μας χορεύει στο ταψί, έγινε και αυτή πια μέρος του προγράμματος.

*Η Δέσποινα Κονταράκη είναι αρχισυντάκτρια του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου