Γράφει ο Πάνος Αμυράς*
Ο πρωθυπουργός θα προσπαθήσει να εξωραΐσει την εικόνα της οικονομίας με όχημα τις αγορές, που από «τοκογλυφικοί μηχανισμοί» που ήταν σύμφωνα με τη διάλεκτο των Συριζαίων πριν από το 2015 έχουν γίνει τώρα για την κυβέρνηση φορείς πιστοποίησης της προόδου.
Η τακτική του κ. Τσίπρα αποσκοπεί στο να μείνει στην εξουσία όσο περισσότερο μπορεί, αν και το 2018 θα είναι η χρονιά της μεγάλης κρίσης της οικονομίας από το ΔΝΤ για την ολοκλήρωση του προγράμματος, που θα λειτουργήσει ως καταλύτης για τις πολιτικές εξελίξεις.
Βασικό πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι ότι η πολιτική του υπονομεύει την ανάπτυξη, και κατ’ επέκταση τη βελτίωση της καθημερινότητας για τη μέση οικογένεια.
Η υψηλή φορολογία στερεί από την οικονομία και την αγορά πόρους που θα μπορούσαν να διατεθούν για επενδύσεις μέσω των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ή να τονώσουν τη ζήτηση. Τις επόμενες ημέρες οι φορολογούμενοι θα βρεθούν μπροστά στα εκκαθαριστικά σημειώματα για το φόρο εισοδήματος, από τον Αύγουστο έρχεται ο ΕΝΦΙΑ και ο χορός των επιβαρύνσεων θα συνεχιστεί μέχρι τέλος του έτους.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Τσίπρας επανέλαβε χθες τα αντίμετρα, τα οποία τελούν υπό την αίρεση των δανειστών, και δεν βρήκε ούτε μία λέξη για τα βαριά μέτρα που έρχονται από το 2019 με τη μείωση των συντάξεων και την αύξηση των φόρων.
Ινάσιο Λούλα, ο «πρεσβευτής» του Καλού
Ο «στρουθοκαμηλισμός» της κυβέρνησης έχει φτάσει σε εξοργιστικά επίπεδα. Μόνο ο πρωθυπουργός δεν έχει αντιληφθεί τη ζημιά που προκάλεσε μαζί με τον Βαρουφάκη στην ελληνική οικονομία και αμφισβήτησε τους υπολογισμούς τόσο της Τραπέζης της Ελλάδος όσο και του επικεφαλής του ESM για απώλειες 100 δισεκατομμυρίων θέλοντας να συγκρίνει τα πεπραγμένα του με τις επιδόσεις της κυβέρνησης Σαμαρά. Μάταιος ο κόπος του, οι πολίτες ξέρουν πόσο ακριβά έχουν πληρώσει τους τυχοδιωκτισμούς της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ.
Από την άλλη πλευρά ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας γνωρίζει ότι ο χρόνος μπορεί τώρα να είναι με το μέρος του καθώς η δυσαρέσκεια των πολιτών για τον κ. Τσίπρα διαρκώς θα μεγαλώνει, όμως μετά τις εκλογές θα είναι αντίπαλός του, όταν θα πρέπει να αλλάξει τα πάντα, χωρίς να διαθέτει περίοδο χάριτος.
Οσο πιο αργά γίνουν εκλογές τόσο πιο λίγο χρόνο θα έχει προκειμένου να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις σε οικονομία, δημόσια διοίκηση και κοινωνικό κράτος. Για το λόγο αυτό, όπως φάνηκε χθες στην ομιλία του κ. Μητσοτάκη, περισσότερο ενδιαφέρεται για την επόμενη ημέρα και το πώς θα έρθουν επενδύσεις παρά για το πώς θα απαντήσει στον Τσίπρα, που ήδη έχει πάρει το δρόμο της ήττας.
Κανείς δεν ήξερε για το έγκλημα…
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης μιλώντας στον Real FM επιτέθηκε στον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Γιώργο Χουλιαράκη με αφορμή τις δηλώσεις του ότι «όλοι ήξεραν πως με τη συμφωνία δεν θα παίρναμε τώρα χρέος και ποσοτική χαλάρωση». Ο κ. Φίλης τόνισε ότι ο ίδιος δεν ήξερε όταν ψήφιζε αυτά που θεωρούσε χαμένα ο κ. Χουλιαράκης γιατί «πιστεύει σε όσα συλλογικά εκπονεί και λέει η κυβέρνηση». Ωραία, τώρα που το έμαθε ο κ. Φίλης τι σκέπτεται να πράξει; Γιατί δεν έχουμε δει κάποια διαφωνία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ για τις αποφάσεις του Eurogroup ούτε πιστεύουμε ότι οι 153 ψηφίζουν χωρίς να γνωρίζουν…
Τι σχέση έχει η έρευνα με τα πανεπιστήμια;
Ο πρωθυπουργός μπορεί να πήρε πτυχίο από το Πολυτεχνείο, αλλά στα φοιτητικά έδρανα δεν θα πήγαινε τακτικά. Μάλλον θα τον απορρόφησαν τα κομματικά του καθήκοντα και με τα βολικά συνδικαλιστικά «πεντάρια» θα πήρε το «χαρτί» του μηχανικού. Δεν εξηγείται διαφορετικά η απορία του για το τι σχέση έχει η έρευνα με τα πανεπιστήμια, όταν ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Κυριάκος Μητσοτάκης κατήγγειλε ως αναχρονιστικό το νομοσχέδιο Γαβρόγλου για τα ΑΕΙ.
Οι ερευνητές, οι φοιτητές και σπουδαστές που ξημεροβραδιάζονται στα εργαστήρια παράγοντας ιδέες και προάγοντας την επιστήμη τους θα ανατρίχιασαν με την οπτική του πρωθυπουργού. Εκτός εάν για τον κ. Τσίπρα πανεπιστήμιο είναι τα «τραπεζάκια» των παρατάξεων και έρευνα οι καταλήψεις των αμφιθεάτρων.
*O Πάνος Αμυράς είναι ο διευθυντής του Ελεύθερου Τύπου
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου