Γράφει ο Γιάννης Τσαπρούνης*

ΣΤΟ ΜΕΝΙΔΙ η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο εδώ και πολλά χρόνια. Η θυσία του αδικοχαμένου 11χρονου Μάριου έστρεψε τα φώτα της δημοσιότητας σε μια παρανοϊκή κατάσταση που βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι της Δυτικής Αττικής. Συμμορίες ελέγχουν μια ολόκληρη περιοχή και το κράτος κάνει τα στραβά μάτια. Και τώρα ορισμένοι κάτοικοι απειλούν να πάρουν το νόμο στα χέρια τους για να καταργήσουν το νόμο της μαφίας που έχουν επιβάλει οι κακοποιοί.

Ο ΝΟΜΟΣ του χουλιγκανισμού κυριαρχεί στα γήπεδα. Σε ποδόσφαιρο, μπάσκετ και άλλα αθλήματα μισθοφόροι των ομάδων ή απλοί κάφροι τα σπάνε, τα καίνε και συχνά μαχαιρώνουν τους… εχθρούς. Οι ομάδες σιγοντάρουν και η Πολιτεία απλά παρακολουθεί μοιράζοντας πού και πού αστείες τιμωρίες.

ΤΑ ΙΔΙΑ συμβαίνουν και σε όλες τις διαδηλώσεις. Γιατί πορεία χωρίς επεισόδια στην Ελλάδα δεν νοείται. Οι πανταχού παρόντες μπαχαλάκηδες όλως τυχαίως αναλαμβάνουν δράση και προχωρούν ανενόχλητοι στο καταστροφικό τους έργο. Και αν κάποια στιγμή ζοριστούν, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Μπαίνουν στο «Εξαρχιστάν», όπου εκεί είναι ελεύθεροι να κάνουν ό,τι… γουστάρουν.

ΟΛΑ αυτά συμβαίνουν γιατί στη χώρα μας δεν υπάρχουν κανόνες, δεν ισχύουν νόμοι και, το κυριότερο, δεν υπάρχει αλληλοσεβασμός. Και είναι ξεκάθαρο πως το πρόβλημα της βίας δεν είναι μόνο θέμα της ΕΛ.ΑΣ. Ακόμα και η Αστυνομία να «εισβάλει» στο Μενίδι, στα Εξάρχεια, στα γήπεδα ή στις πορείες το πρόβλημα δεν πρόκειται να λυθεί. Πρόκειται για ζήτημα Παιδείας και νοοτροπίας. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική πρόκληση, τόσο για τους πολιτικούς όσο και για τους πολίτες, και όχι οι «μεταρρυθμίσεις» των Μνημονίων. Αν ποτέ μπορέσουμε και… μεταρρυθμιστούμε, τότε θα είμαστε βέβαιοι πως ούτε ανομία θα υπάρχει, αλλά ούτε και άλλα Μνημόνια.

*Ο Γιάννης Τσαπρούνης είναι διευθυντής σύνταξης του Ελεύθερου Τύπου

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου