Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος
Ανήκουν αλλού. Το να έχει σήμερα η Βρετανία τα γλυπτά του Παρθενώνα λόγω της οθωμανικής κατοχής της Ελλάδας αντιστοιχεί με το να έχει η Ελλάδα τις τέσσερις πλευρές του ρολογιού του Μπιγκ Μπεν με το υπόλοιπο κτίσμα στο Λονδίνο εξαιτίας μιας ανώμαλης περιόδου και να αρνείται να τα επιστρέψει.
Μια άρνηση που δεν δικαιολογείται από το επιχείρημα των διαχειριστών του Βρετανικού Μουσείου ότι το 1816 το βρετανικό Κοινοβούλιο εξέτασε την υπόθεση και αποφάνθηκε ότι είναι νόμιμη. Η ελληνική διεκδίκηση δεν στηρίζεται στο ότι ο Ελγιν ενήργησε παράνομα αφού η μεταφορά των γλυπτών επετράπη με οθωμανικό φιρμάνι. Βασίζεται στην ηθική πλευρά του θέματος όπως οι Ευρωπαίοι την αντιλαμβάνονται 200+ χρόνια αργότερα. Και μια χώρα όπως η Βρετανία που εξέτασε την απομάκρυνση του αγάλματος του Σίριλ Ρόουντς, ευεργέτη του κολεγίου Ορελ της Οξφόρδης, λόγω της ιμπεριαλιστικής του δράσης, δεν γίνεται να βασίζει την επιχειρηματολογία της σε μια κοινοβουλευτική πράξη του 1816. Η απόφαση του 1816 του βρετανικού Κοινοβουλίου είναι τόσο επίκαιρη όσο και η άλλη του ίδιου χρόνου που καταργούσε τους προσωπικούς φόρους που το στέμμα είχε επιβάλει λόγω των ναπολεόντειων πολέμων.
Ανεπίκαιρο και παράλογο είναι και το επιχείρημα των διαχειριστών του Βρετανικού Μουσείου ότι ένας από τους λόγους που δεν επιβάλλεται η επιστροφή είναι το γεγονός ότι και πάλι ο Παρθενώνας δεν θα είναι πλήρης αφού ήδη το 1800 τα μισά γλυπτά του Παρθενώνα είχαν χαθεί ή καταστραφεί. Οπως άλλωστε και ότι και να επιστραφούν τα γλυπτά θα φυλάσσονται σε μουσείο κάτι που συμβαίνει και με τα υπάρχοντα γλυπτά στην Ελλάδα που φυλάσσονται στο μουσείο της Ακροπόλεως.
Η πρώτη λογική είναι σοφιστεία πλιατσικολόγου που δικαιολογεί το πλιάτσικο επειδή πριν από αυτόν είχαν περάσει άλλοι. Οσο για την ανάγκη φύλαξης σε χώρο μουσείου και όχι υπαίθρια που κινδυνεύουν από την ατμοσφαιρική ρύπανση, ακόμα και ένας διαχειριστής του Βρετανικού Μουσείου πρέπει να ομολογήσει ότι τα Γλυπτά βρίσκονται περισσότερο στον φυσικό τους χώρο στο μουσείο της Ακρόπολης στην Ηρώδου του Αττικού με θέα τον Παρθενώνα από μια αίθουσα του Βρετανικού Μουσείου, στην Γκρέιτ Ράσελ στριτ, στο Λονδίνο, με θέα ένα ντουβάρι.
Σύγχυση ταυτοτήτων, απώλεια ισορροπίας
Καθαρές θέσεις, ξεκάθαρες απαντήσεις
Τελευταία μεγάλη εμφάνιση Ελληνα πολιτικού στη Βρετανία ήταν τον Φεβρουάριο του 2015. Οταν ο Γιάνης Βαρουφάκης είχε συναντηθεί με τον Τζορτζ Οσμπορν και ο Ντέιβιντ Μπάιερς των Times είχε γράψει στο twitter για την αναμνηστική φωτογραφία «ο υπουργός Οικονομικών συνομιλεί στον δρόμο με έναν ανώνυμο πελάτη κλαμπ. Οπα, δεν είναι κλάμπερ, είναι ο υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας». Η εμφάνιση του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βρετανία και ειδικά στην εκπομπή του ITV Good Morning Britain μπορεί να μη διασκέδασε τους Βρετανούς όσο εκείνη του Βαρουφάκη αλλά εντυπωσίασε για τη σαφήνεια στις απαντήσεις των ερωτημάτων που του έκαναν οι δύο δημοσιογράφοι.
Με σημαντικότερη απάντηση αυτή που δόθηκε στην ερώτηση για την πολιτική της Ελλάδας στη φύλαξη των συνόρων της. «Αν δεν στείλεις ένα καθαρό μήνυμα ότι προστατεύεις τα σύνορά σου, περισσότερος κόσμος θα προσπαθήσει να μπει στην Ελλάδα και φτάνοντας στην Αγγλία συν τω χρόνω. Για εμάς είναι ένα πολύ σημαντικό θέμα».
Μια θέση για την παράνομη μετανάστευση τόσο καθαρή όσο το αντίθετο του «ανοιχτά σύνορα για όλους». Η ελληνική πολιτική χρειάζεται καθαρές θέσεις που οι ψηφοφόροι θα μπορούν να αποφασίσουν. Και όχι τις λεβαντίνικες κουτοπονηριές ότι θα μπαίνουν παράνομα και θα λιάζονται στην Ομόνοια μέχρι να εξαφανιστούν.
Ή μιλάς αγγλικά ή «χάνεσαι» στη μετάφραση
Είναι προσόν του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι μιλάει τέλεια αγγλικά, χωρίς βέβαια να είναι απαραίτητο. Ενας πολιτικός δεν πρέπει να παίρνει ρίσκο με μια ξένη γλώσσα. Διαφορετικά κινδυνεύει να γίνει Μπόρατ, όπως είχε γίνει ο Αλέξης Τσίπρας τον Σεπτέμβριο του 2015 σε συνομιλία με τον Μπιλ Κλίντον, στο πλαίσιο ετήσιου συνεδρίου για το κλίμα καi την ενέργεια. Εκτός αν θέλει να μιλήσει στη γλώσσα του οπότε εξαρτάται από την ικανότητα του μεταφραστή. Οπως είχε συμβεί με την επίσκεψη του προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών Τζίμι Κάρτερ το 1977 στην Πολωνία.
Στο αεροδρόμιο ο μεταφραστής είπε ότι ο Κάρτερ έχει σεξουαλική επιθυμία για ολόκληρη την χώρα. Στη συνέχεια ενώ ο Κάρτερ είχε πει ότι έφυγε από τις Ηνωμένες Πολιτείες το πρωί, η μετάφραση ήταν ότι έφυγε έχοντας σκοπό να μην επιστρέψει. Μετά το σοκ ότι υπήρχε άνθρωπος που αντί να θέλει να φύγει από την Πολωνία για τη Δύση ήθελε το αντίστροφο και μάλιστα ήταν ο πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών, στο δείπνο ο μεταφραστής άλλαξε. Εδώ το πρόβλημα ήταν άλλο. Μετά την πρώτη φράση της ομιλίας του προέδρου ο μεταφραστής έμεινε σιωπηλός. Το ίδιο και μετά τη δεύτερη. Τότε ο Κάρτερ κατάλαβε ότι ο μεταφραστής μετά τα λάθη του πρωινού είχε αποφασίσει να μη μεταφράζει τίποτα.
Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις
Ειδήσεις σήμερα
- Κορονοϊός: Οι 60άρηδες αρνητές βαρόμετρο για την πίεση στις ΜΕΘ – Ο χάρτης των ανεμβολίαστων σε όλη την Ελλάδα
- Πενγκ Σουάι: Δεν πείθουν τα βίντεο που την παρουσιάζουν σώα και αβλαβή
- #Metoo: Υποπτος για βιασμούς ηθοποιός με καριέρα στην Αμερική – Σοκάρουν οι καταγγελίες
- ΕΝΦΙΑ: Γιατί είναι σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες η μείωσή του
- Διάγγελμα Μητσοτάκη: Το παρασκήνιο πίσω από αυτό – Γιατί αποφασίστηκαν αυτά τα…
Δείτε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο, ανά πάσα στιγμή στο EleftherosTypos.gr