Γράφει ο Γιάννης Παπαδάτος

Η τελευταία ενέργεια του καναδικού κολοσσού -που εδρεύει στο Μόντρεαλ και προμηθεύει τους γνωστότερους εκδοτικούς οίκους για την παραγωγή βιβλίων, περιοδικών, εφημερίδων, φυλλαδίων, προσπέκτους, τηλεφωνικών καταλόγων κ.λπ.- ήταν να ζητήσει στα αμερικανικά δικαστήρια αποζημίωση 200 εκατομμυρίων δολαρίων από την Greenpeace για «συκοφαντική δυσφήμηση», βάσει ενός νόμου κατά της… Μαφίας, που είχε περάσει ο Νίξον το 1970.

Ουσιαστικά η καναδική πολυεθνική ζητά την παύση λειτουργίας της Greenpeace, αφού η οργάνωση βασίζεται σε δωρεές και δεν έχει τέτοια ποσά στα ταμεία της. «Τα δάση του Βόρειου Καναδά δεν απειλούνται από την υλοτομία μας, αλλά από την αστικοποίηση, τα εργοστάσια ηλεκτρισμού και την οδοποιία», ισχυρίζεται η Resolute Forest Products, υπενθυμίζοντας ότι φύτεψε 1 εκατομμύριο δενδρύλλια στην περιοχή. Η Greenpeace, από την πλευρά της, βασίζεται στα «55 εκατομμύρια υποστηρικτών της στο Διαδίκτυο» και στους πολύχρονους αγώνες της για τη σωτηρία της Γης. «Στα δάση που καταστρέφονται φιλοξενούνται 20 χιλιάδες είδη ζώων και φυτών. Η αποψίλωσή τους παραβιάζει και τα δικαιώματα των αυτόχθονων πληθυσμών», είναι το αντεπιχείρημα της οικολογικής οργάνωσης.

 Ο κυρίαρχος μύθος θέλει βασικό πνεύμονα του πλανήτη τον Αμαζόνιο. Στην πραγματικότητα, όμως, η «πράσινη κορόνα» της Γης είναι τα δάση κωνοφόρων της Αρκτικής, μια έκταση 16 εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων γύρω από τη Βόρεια Ρωσία, την Αλάσκα, τον Καναδά και τον Βορρά της Σκανδιναβίας. Καλύπτουν έκταση διπλάσια από τον Αμαζόνιο και αποτελούν το 25% της συνολικής δασοκάλυψης της Γης.

Κατά τη «Repubblica», μόνο το 8% των καναδικών δασών βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας. Τα υπόλοιπα απειλούνται άμεσα από την υλοτομία και τις λοιπές «αναπτυξιακές δραστηριότητες», που περιέγραψε η ίδια η Resolute Forest Products.

 Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου