Η ξαφνική παρουσία ενός ογκιδίου στον μαστό σίγουρα γεννά συναισθήματα πανικού  και φόβου. Δικαιολογημένα, μέχρι ενός σημείου, από τη στατιστική. Είναι πράγματι τρομακτικό να γνωρίζεις ότι μία στις 10 γυναίκες θα αναπτύξουν καρκίνο του μαστού στη διάρκεια της ζωής τους. Την ίδια ώρα όμως είναι και ενθαρρυντικό να ξέρεις ότι 90% όσων όγκων αναπτύσσονται στους μαστούς είναι καλοήθεις.

«…Οι γυναίκες που έχουν περισσότερους λόγους να ανησυχούν, όταν εντοπίζουν κάτι στο μαστό τους, είναι εκείνες που έχουν οικογενειακό ιστορικό καρκίνου μαστού σε μητέρα ή αδελφή, ιστορικό κακοήθειας της μήτρας, δυσπλασία μαστών, καθώς και εκείνες που είχαν πρώιμη έμμηνο ρύση, καθυστερημένη εμμηνόπαυση ή είχαν την πρώτη εγκυμοσύνη τους μετά τα 35», διευκρινίζει ο καθηγητής χειρουργικής της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Χρήστος Μαρκόπουλος, για να καθησυχάσει, ακολούθως, πάντοτε βάσει της κλινικής παρατήρησης και στατιστικής: 

«…Σε γενικές γραμμές, ό,τι ψηλαφίζεται στο στήθος δεν κρύβει κακοήθεια. Τη διάγνωση, βέβαια, δεν θα την κάνει η γυναίκα, αλλά ο γυναικολόγος. Και, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό που διαγιγνώσκει ο γυναικολόγος είναι καλοήθεις κύστεις και ογκίδια».

Η σημασία της αυτοψηλάφησης 

«Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα», λέει ο κ. Μαρκόπουλος, «…είναι μία ψηλαφητή μάζα στο μαστό, ή ογκίδιο που προκαλεί εντύπωση και πανικοβάλλει την γυναίκα. Το ογκίδιο αυτό συνήθως δεν παρουσιάζει πόνο, ενώ σπανιότερα μπορεί να παρουσιαστεί με πόνο ή φλεγμονή, πρήξιμο και εμφάνιση υγρού ή αίματος από την θηλή».

Δεν είναι, όμως, όλα τα ογκίδια που παρουσιάζονται καρκίνος! Υπάρχουν πάρα πολλές παθήσεις των μαστών που παρουσιάζονται με τα ανωτέρω συμπτώματα και είναι πάντα καλοήθεις. Σας παρουσιάζουμε, ακολούθως, τα πλέον συνηθισμένα:

Ινοαδένωμα 

Στις γυναίκες νεαρής ηλικίας η πιο συχνή πάθηση είναι το ινοαδένωμα, το οποίο παρουσιάζεται τυπικά σαν ένα σκληρό στρογγυλό ευκίνητο ογκίδιο 1-5 εκατοστά σε μέγεθος. Η θεραπεία βασίζεται στη χειρουργική αφαίρεσή του. Η ιστολογική επιβεβαίωση (βιοψία) καθησυχάζει σχεδόν πάντοτε την ασθενή.

Ινοκυστική νόσος 

Είναι πιο συνηθισμένη σε γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας, μεταξύ 30 και 50 ετών και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση ογκιδίων που συνοδεύονται από πόνο και ευαισθησία. Έχουν, επίσης, την τάση να αυξομειώνονται σε μέγεθος, αλλά και να εμφανίζονται ή να υποχωρούν εντελώς ξαφνικά. Ένα υπερηχογράφημα των μαστών και βιοψία των ογκιδίων που επιμένουν, θέτουν τη διάγνωση και καθησυχάζουν την ασθενή.

Κύστεις

Περίπου 10% των  γυναικών πριν την εμμηνόπαυση θα αναπτύξουν μια συμπτωματική κύστη μεγέθους άνω του ενός εκατοστού. Αυτού του είδους οι κύστεις έχουν ορμονική αιτιολογία. Η χειρουργική τους αντιμετώπιση, όμως, κρίνεται απαραίτητη μόνον όταν υπάρχουν ύποπτα μαστογραφικά ευρήματα. Κάτι που είναι εξαιρετικά σπάνιο.

Μασταλγία 

Η μασταλγία, σύμφωνα με τη στατιστική, μόνο στο 5% των περιπτώσεων αποτελεί πρωταρχική εκδήλωση κακοήθειας. Συνήθως πρόκειται για φυσιολογική μασταλγία, λίγο πριν την περίοδο, ή μπορεί να οφείλεται σε κάποια φλεγμονή του μαστού. 

Έκκριμα από τη θηλή 

 «…Παρόλο που είναι αρκετά συχνό εύρημα, χειρουργική αντιμετώπιση απαιτείται σε λιγότερο από το 10% των ασθενών», παρατηρεί ο κ. Μαρκόπουλος. «Το υγρό που εκκρίνεται από τη θηλή μπορεί να ‘ναι γαλακτώδες ή ορώδες. Αν και ορισμένες φορές  η αιτία είναι κάποιο θήλωμα ή κάποιο καρκίνωμα, στην πλειοψηφία των περιπτώσεων πρόκειται απλά για κάποια δυσλειτουργία των γαλακτοφόρων πόρων. Είναι η πλέον συχνή πάθηση των μαστών σε γυναίκες άνω των 50 και σίγουρα δεν αποτελεί προκαρκινική κατάσταση».