Επειδή ο θυρεοειδής αδένας είναι υπεύθυνος για την παραγωγή ορμονών που ρυθμίζουν το μεταβολισμό, τόσο ο υποθυρεοειδισμός  όσο και ο υπερθυρεοειδισμός μπορεί να επηρεάσουν την ικανότητά σας να κάνετε μια φυσική δραστηριότητα. Ωστόσο, αν ένας από τους στόχους για την υγεία σας είναι η τακτική άσκηση, το να κατανοήσετε τη νόσο του θυρεοειδούς και τα συμπτώματά της μπορεί να σας βοηθήσει με την επίτευξη αυτού του στόχου.

Υποθυρεοειδισμός και γυμναστική

Η τακτική άσκηση είναι ένα σημαντικό μέρος της συνολικής στρατηγικής σας για να διαχειρίζεστε πολλά συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού. Η άσκηση καίει θερμίδες, αποτρέπει την αύξηση του σωματικού βάρους και μπορεί να αντιμετωπίσει τις επιπτώσεις του υποτονικού μεταβολισμού σας. Μια καλή προπόνηση μπορεί επίσης να τονώσει τη διάθεσή σας, καθώς ενώ ασκείστε το σώμα σας απελευθερώνει ενδορφίνες.

• Ένα πρόγραμμα με αερόβιες ασκήσεις χαμηλής έντασης και ασκήσεις ενδυνάμωσης είναι το καλύτερο είδος άσκησης για τον υποθυρεοειδισμό.
• Το αερόμπικ χαμηλής έντασης αυξάνει λίγο, μόνο, το ρυθμό της καρδιάς σας, στέλνοντας οξυγόνο στους πνεύμονες, χωρίς να ασκείται πολλή πίεση στις αρθρώσεις, το οποίο είναι σημαντικό, μιας και ο πόνος στις αρθρώσεις είναι ένα άλλο κοινό σύμπτωμα του υποθυρεοειδισμού.
• Η άσκηση με στατικό ποδήλατο και ή με ελλειπτικό μηχάνημα σε χαμηλή ένταση είναι άριστες επιλογές ώστε να ασκηθεί και η καρδιά.
• Το περπάτημα είναι μια καλή άσκηση επίσης, εφ ‘όσον δεν έχετε προβλήματα με τα γόνατα ή τους αστραγάλους σας.
• Επίσης, η άσκηση με πιλάτες ή γιόγκα μπορεί να ενδυναμώσει τους μύες του κορμού και να βελτιώσει τον πόνο στην πλάτη και τα ισχία που μπορεί να συνδέεται με τον υποθυρεοειδισμό.
• Οι άνθρωποι με υποθυρεοειδισμό μπορούν επίσης να επωφεληθούν από την προπόνηση με ασκήσεις μυϊκής ενδυνάμωσης ή τις ασκήσεις με βάρη.
  Αυτά τα είδη άσκησης «χτίζουν» μυϊκή μάζα και «καίνε» περισσότερες θερμίδες, ακόμα και όταν είστε σε κατάσταση ηρεμίας, ώρες μετά την προπόνηση.

Υπερθυρεοειδισμός και γυμναστική

Μια δυνητικά επικίνδυνη εκδήλωση του υπερθυρεοειδισμού που μπορεί να κάνει την άσκηση δύσκολη είναι μια ταχεία αύξηση του καρδιακού ρυθμού, ή ταχυκαρδία, ακόμα και σε κατάσταση ηρεμίας. Η σωματική δραστηριότητα προκαλεί έναν καρδιακό ρυθμό που είναι ήδη πολύ υψηλός για την καρδιά και μπορεί να οδηγήσει σε μειωμένη ανοχή στην άσκηση. Ένα άλλο σύμπτωμα μιας υπερδραστηριότητας του θυρεοειδούς αδένα είναι η ακούσια απώλεια βάρους, η οποία μπορεί επίσης να προκαλέσει αδυναμία, κόπωση και μια συνολική μείωση της ικανότητας άσκησης. Μπορεί επίσης να βιώσετε αύξηση στη θερμοκρασία του σώματος σας παραπάνω από το φυσιολογικό. Μπορεί να παρατηρήσετε ότι ιδρώνετε πολύ περισσότερο από το κανονικό, τόσο σε κατάσταση ηρεμίας όσο και κατά τη διάρκεια της άσκησης. Εάν λοιπόν, πάσχετε από υπερθυρεοειδισμό, αναλογιστείτε μήπως το παρακάνετε στα γυμναστήρια. Η υπερβολική σωματική άσκηση ίσως, τελικά, προκαλεί μεγαλύτερη ζημιά στην υγεία του θυρεοειδούς σας.

Γενικές οδηγίες προς αθλούμενους

• Αν πάσχετε, λοιπόν, από κάποια νόσο του θυρεοειδούς, ενημερώστε τον ενδοκρινολόγο σας πριν ξεκινήσετε να ασκείστε.
• Αν ξεκινήσετε τη γυμναστική, καλό θα ήταν να ελέγξετε και τις τιμές των θυρεοειδικών ορμονών μετά από λίγο χρονικό διάστημα.
• Αν χάσετε βάρος, το πιθανότερο είναι να πρέπει να μειωθεί η δόση της θυροξίνης.
  Είναι σημαντικό για τον ίδιο λόγο να γνωρίζετε πώς είναι οι τιμές σας πριν ξεκινήστε την άσκηση.
• Σε οποιαδήποτε ενόχληση που επιμένει διακόψτε την άσκηση και επικοινωνήστε με το γιατρό σας. Ιδιαίτερα μην αγνοήστε τις ενοχλήσεις από την καρδιά και τις αρθρώσεις.
• Προμηθευτείτε τις ειδικές συσκευές που δείχνουν τους παλμούς τις καρδιάς ενώ γυμνάζεστε. Θα μπορέσετε έτσι με την παρατήρηση να διαπιστώστε ποια είναι τα δικά σας προσωπικά όρια.