Η αυστηρή προειδοποίηση προέρχεται από τον Τζέιμς Γκάρβιν, επικεφαλής επιστήμονα του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων Γκόνταρντ, ο οποίος μιλά για τέσσερις αστεροειδείς αρκετά ισχυρούς ώστε να διαλύσουν μέρος της ατμόσφαιρας της Γης μας.

Αστεροειδείς τέτοιων διαστάσεων προβλέπεται να χτυπούν μόνο μία φορά, κάθε 600.000 με 700.000 χρόνια.

Ο Γκάρβιν και η ομάδα του ανέλυσαν δεδομένα από διάφορους δορυφόρους παρατήρησης της Γης για να εξετάσουν τέσσερις κρατήρες πρόσκρουσης και εντόπισαν μεγαλύτερους δακτυλίους γύρω από τις τοποθεσίες, διαπιστώνοντας ότι προηγουμένως δεν είχαν ερμηνεύσει σωστά τα στοιχεία.

Εάν τα νέα δεδομένα είναι σωστά, οι επιπτώσεις θα ισοδυναμούσαν με μια έκρηξη 10 φορές πιο ισχυρή από τη μεγαλύτερη πυρηνική βόμβα στην ιστορία, με αποτέλεσμα τη μαζική εξαφάνιση.

Ο Γκάρβιν παρουσίασε τα ευρήματα στο Συνέδριο της Σεληνιακής και Πλανητικής Επιστήμης την περασμένη εβδομάδα. «Αν έχουμε δίκιο, πρόκειται να συμβεί μεγαλύτερη βλακεία από αυτήν που περιμέναμε».

Η ομάδα διεξήγαγε τη μελέτη ως μέρος της έρευνας για την πλανητική άμυνα, αλλά αποκάλυψε περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να φανταστούν οι επιστήμονες.

Χρησιμοποιώντας νέες εικόνες υψηλής ανάλυσης τεσσάρων κρατήρων που έγιναν τα τελευταία ένα εκατομμύριο χρόνια, ο Γκάρβιν μπόρεσε να τους χαρτογραφήσει σε 3D απεικόνιση. Οι τοποθεσίες περιλάμβαναν το Pantasma στη Νικαράγουα, το Bosumtwi στην Γκάνα, το Iturralde στη Βολιβία και το Zhamanshin στο Καζακστάν.

«Έχουμε επικεντρώσει την προσοχή μας σε τέσσερις πολύπλοκους κρατήρες πρόσκρουσης που εκτείνονται στο παρελθόν της ιστορίας της Γης, κυρίως εντός τροπικών περιοχών, με διαφορετικά χαρακτηριστικά πετρωμάτων-στόχων», αναφέρει η παρουσίαση.

Τρομακτικά ευρήματα

Τα έγγραφα περιγράφουν την ανάλυση του Pantasma, ο οποίος τεκμηριώθηκε ως κρατήρας πλάτους 14 χιλιομέτρων που άφησε ένας αστεροειδής πριν από περίπου 800.000 χρόνια, και παρήγαγε το ισοδύναμο μίας έκρηξης 660.000 μεγατόνων όταν έπεσε στη Γη.

Η εκ νέου ανάλυση του Γκάβιν ισχυρίζεται ότι ο κρατήρας έχει πλάτος 33 χιλιόμετρα και η πρόσκρουση ήταν ισοδύναμη με 727.000 μεγατόνους, αρκετά για να «εκτινάξει μέρος της ατμόσφαιρας της Γης και να διανείμει τα θραύσματα της πρόσκρουσης παγκοσμίως».

«Η εκ νέου ανάλυση της τοπογραφίας του κρατήρα Bosumtwi (Γκάνα) χρησιμοποιώντας τη μέθοδο RPS έδειξε ένα εξώτατο χείλος 26,8 χιλιομέτρων, με έναν εσωτερικό δακτύλιο κορυφής βάθους 9,5 χιλιομέτρων, έγραψαν ο Γκάρβιν και η ομάδα του.

«Το ίσως πιο παράξενο χαρακτηριστικό πρόσκρουσης Zhamanshin στο Καζακστάν αποκαλύπτει μια εξωτερική στεφάνη, πλάτους 29 χιλιομέτρων», έγραψε η ομάδα ενώ ανέφερε ότι προηγουμένως είχε τεκμηριωθεί ότι ήταν μόλις 11 χιλιόμετρα.

Η τελική τοποθεσία, το Iturralde στη Βολιβία, φερόταν να έχει πλάτος 9,6 χιλιομέτρων, αλλά τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι εκτείνεται στα 28,9 χιλιόμετρα.

Ωστόσο, δεν συμφωνούν όλοι με τα ευρήματα του Γκάβιν.

Ο Μπιλ Μπότκε, ένας πλανητικός επιστήμων στο Southwest Research Institute στο Boulder του Κολοράντο, είπε στο Science.org : «Είμαι δύσπιστος. Θέλω να δω πολλά περισσότερα πριν το πιστέψω».

Τα δεδομένα έχουν προβλέψει ότι ένας αστεροειδής ή ένας κομήτης πλάτους 5 χιλιομέτρων ή μεγαλύτερου χτυπά τη Γη κάθε 600.000 έως 700.000 χρόνια και εάν η νέα μελέτη είναι σωστή, σημαίνει ότι τέσσερις έχουν χτυπήσει τον πλανήτη μας μόνο τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια.

Η Anna Łosiak, ερευνήτρια κρατήρων στην Πολωνική Ακαδημία Επιστημών, είπε στο Science.org ότι δεν είναι πεπεισμένη ότι οι «στεφάνες» που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα αποτελούν μέρος του σημείου πρόσκρουσης.

«Αυτό θα ήταν πολύ τρομακτικό γιατί θα σήμαινε ότι πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε καθόλου τι έχει συμβεί – και ότι υπάρχουν πολλοί διαστημικοί βράχοι που μπορεί να έρθουν και να προκαλέσουν χάος», είπε.

Ειδήσεις σήμερα