Γράφει ο Γιώργος Μιχαηλίδης

Είναι αλήθεια πως τα τελευταία χρόνια, τους νέους που θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική, ο κόσμος τους αντιμετωπίζει με σκεπτικισμό. «Πού πας να μπλέξεις», αναρωτιούνται, ξεχνώντας πως η συνταγή της επιτυχίας για την ανόρθωση είναι ο συνδυασμός της εμπειρίας των παλαιών με την ορμή και ρώμη των νέων.

Ο Γιάννης Παπαγεωργίου είναι από τους ανθρώπους κάνουν την Θεσσαλονίκη κοιτίδα ιδεών και δραστηριότητας γι αυτό και αποφασίσαμε να τον γνωρίσουμε καλύτερα αλλά και να απαντήσει στα ερωτήματά μας.

Γιάννη, πρόσφατα με αφορμή το Σκοπιανό, είδαμε ένα πατριωτικό ξέσπασμα μέσω των συλλαλητηρίων σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Η κυβέρνηση, όπως και η αντιπολίτευση έχει δεχθεί την κριτική του κόσμου για τα εθνικά θέματα. Πώς μπορεί το κλίμα να γίνει ευνοϊκότερο, δεδομένου πως απέναντί μας έχουμε κάποιον σαν τον Ερντογάν;

Αρχικά δεν θα το χαρακτήριζα «ξέσπασμα» αλλά κάτι απολύτως φυσιολογικό. Συλλαλητήρια γίνονται πολύ συχνά για πολλαπλά και ποικίλα θέματα σε όλες τις περιοχές της Ελλάδος. Τα συγκεκριμένα συλλαλητήρια ήταν απολύτως ειρηνικά και έδειξαν ότι οι Έλληνες πολίτες δίνουν το «παρών» στις εθνικές προκλήσεις και δεν κάνουν βήμα πίσω για εθνικά θέματα όπως το Σκοπιανό.

Η κυβέρνηση είναι φυσιολογικό να έχει δεχθεί αρνητική κριτική στα εθνικά θέματα, καθώς ανέκαθεν η ιδεολογία της ήταν διαφορετική από την όποια εθνική γραμμή. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2008 βουλευτές τότε του ΣΥΡΙΖΑ μάζευαν υπογραφές για να ονομαστούν τα Σκόπια «Μακεδονία».

Επίσης δεν έχουν αντιληφθεί την σημαντικότητα του «βέτο» της Νέας Δημοκρατίας που είχε ως κύριο σημείο την αλλαγή του συντάγματος των Σκοπίων και εκεί πρέπει να επιμείνουμε γιατί είναι το κλειδί της επιτυχίας σε αυτή την υπόθεση σε συνδυασμό με μία ξεκάθαρη ονομασία που δεν θα θίγει την χώρα μας αλλά και τους Ελληνες.

Επίσης ήταν η ίδια κυβέρνηση που διατυμπάνιζε ότι δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα.

Στη συνέχεια αυτής της αντεθνικής πολιτικής και επιπόλαιας πολιτικής είναι οι δηλώσεις σύμφωνα με τον Ερντογάν (ο οποίος πλέον χειρίζεται την Δημοκρατία όπως του αρέσει) ότι ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, του είπε θα δώσει τους Τούρκους αξιωματικούς (χωρίς να το έχει διαψεύσει ποτέ ο κ. Τσίπρας) ξεκινώντας ένα μπαράζ διαπραγματεύσεων και καταλήγοντας στο δυσάρεστο γεγονός με τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς που δεν γνωρίζουμε πότε θα τελειώσει αυτό το δράμα.

Τα εθνικά θέματα δεν είναι πολιτικά παιχνίδια. Έχουν να κάνουν με την πατρίδα μας. Με αυτή τη σκέψη η ΝΔ δεν θέλησε να δυναμιτίσει το κλίμα προκειμένου να υπάρξει σύγκλιση αρχηγών και να προκύψει μία κοινή εθνική πολιτική. Έμεινε σταθερή στις θέσεις που είχαν οριστεί το 2008 και στο βέτο του Βουκουρεστίου.

Αντί αυτού, η κυβέρνηση δεν μπόρεσε ποτέ να συνεννοηθεί ούτε στο εσωτερικό της, καθώς άλλα υποστήριζε ο ΣΥΡΙΖΑ και άλλα οιΑΝΕΛ .

Κλείνοντας, χαρακτηριστικό παράδειγμα εθνομηδενισμού, είναι ότι ο πρωθυπουργός χρέωσε το δημόσιο για να παρευρεθεί στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο, αλλά δεν μπόρεσε να παρευρεθεί στην κηδεία του Έλληνα πιλότου.

Ο κόσμος έχει κρίση και θα το δείξει στις κάλπες ποιος έχει χειριστεί όλα αυτά τα χρόνια με σεβασμό στην πατρίδα τα εθνικά θέματα και ποιος υπήρξε μειοδότης αυτών.

Μιας και όμως, θέτεις το ζήτημα της Δημοκρατίας στην Τουρκία, μήπως να δούμε και την δική μας περίπτωση; Μπορεί να μην έχουμε τα προβλήματα της γείτονος, αλλά οι πολίτες δεν αισθάνονται ασφαλείς και η εγκληματικότητα καλπάζει. Είναι ή όχι, το αίσθημα ασφάλειας, προϋπόθεση για την Δημοκρατία σε μία κοινωνία;

Η Δημοκρατία προστατεύεται από την ασφάλεια που νιώθουν οι άνθρωποι έτσι ώστε να μπορούν να υποστηρίζουν ελεύθερα όποιες απόψεις θεωρούν σωστές και παράλληλα να εκφράζονται ελεύθερα.

Στην Ελλάδα του 2018 βλέπουμε ότι το αίσθημα ασφάλειας έχει μειωθεί κατακόρυφα. Τα Εξάρχεια καίγονται, οι πολίτες είναι απροστάτευτοι στην ίδια τους τη χώρα. Ο Ρουβίκωνας δρα ανενόχλητος. Η εγκληματικότητα αγγίζει τα ύψη. Ο νόμος του ΣΥΡΙΖΑ απελευθερώνει τους εγκληματίες.

Όλα αυτά είναι δυστυχώς οι ιδεοληψίες ενός κόμματος του 3% που εξαπατώντας τους πολίτες κατάφερε να έρθει στην εξουσία. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωσε ότι είχε αυταπάτες για την οικονομία. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί του δεν ζήτησαν όμως ποτέ συγνώμη για τις ζωές ου χάθηκαν από τους δικούς τους νόμους και την έξαρση της εγκληματικότητας.

Θέλω σταδιακά να σε περάσω σε πιο οικονομικά θέματα. Χιλιάδες συμπολίτες μας σε μερικούς μήνες θα έρθουν αντιμέτωποι με την μείωση των συντάξεων και την μείωση του αφορολόγητου. Λίγο μάλιστα μετά την λεγόμενη «έξοδο στις αγορές»… Ποια είναι τα μέτρα που πιστεύεις πρέπει να ληφθούν προκειμένου να αναστραφεί το κλίμα;

Χαίρομαι για αυτή την ερώτηση, γιατί αρχικά πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι δεν υπάρχει καθαρή έξοδος από τα Μνημόνια. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιος Έλληνας που να μην θέλει να βγούμε από τα Μνημόνια.

Πρώτα η ΝΔ θα έδινε συγχαρητήρια αν αυτή η ιδεοληπτική κυβέρνηση παρά τις αυταπάτες κατάφερνε να μας βγάλει. Αλλά είναι θράσος και κοροϊδία για άλλη μια φορά προς τους πολίτες της χώρας.

Η κυβέρνηση έχει να εφαρμόσει μέτρα 5 δισ. ευρώ μέχρι το 2022. Μέσα σε αυτά είναι οι μείωση συντάξεων, αφορολόγητου (5.600 ευρώ) και η κατάργηση του ΕΚΑΣ.

Μέτρα που πλήττουν κυρίως τα λαϊκά στρώματα που υπερασπιζόταν η κυβέρνηση. Το καλύτερο μέτρο και λύση του προβλήματος είναι να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας στον ιδιωτικό τομέα που θα προκύψουν από επενδύσεις.

Οι οποίες θα έρθουν μόνο όταν το νιώσουν φιλικά στο οικονομικό περιβάλλον της χώρας μας. οι νέες θέσεις εργασίες θα δώσουν χρήματα με τη σειρά τους στα ασφαλιστικά ταμεία και δεν θα υπάρξει και άλλη μείωση συντάξεων.

Η συγκεκριμένη κυβέρνηση δυστυχώς είναι κατά της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και υποστηρίζει όσο τίποτα άλλο τη διεύρυνση ενός ταλαιπωρημένου και υπέρογκου δημόσιου τομέα.

Όμως οι πολίτες έχουν κουραστεί να ακούν συνεχώς για οικονομικά στοιχεία. Θέλουν πιο απτά δεδομένα. Ποια είναι τα βήματα που πρέπει να κάνει η Πολιτεία για να βελτιώσει την καθημερινότητα του πολίτη, έστω και σε περιβάλλον οικονομικής δυσπραγίας;

Υπάρχει η καραμέλα ότι όλοι είναι το ίδιο και όλα είναι προκαθορισμένα από τους εταίρους. Αυτό είναι λάθος, διότι με αυτή την νοοτροπία συντηρείται η συγκεκριμένη ανίκανη κυβέρνηση.

Το ότι τα νοσοκομεία δεν λειτουργούν, το ότι δεν παρέχεται ασφάλεια στους πολίτες, το γεγονός ότι τα δημόσια Πανεπιστήμια συνεχώς καταστρέφονται δεν έχει να κάνει με τους «ξένους». Η αξιολόγηση σε όλους τους τομείς και κλάδους του δημοσίου είναι απαραίτητη. Διότι αξιολόγηση για εμάς τους νέους δεν σημαίνει απόλυση. Σημαίνει εξέλιξη και βελτίωση των υπηρεσιών.

Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε ως χώρα. Με αναβάθμιση της καθημερινότητας του πολίτη ο οποίος πληρώνει υπέρογκους φόρους και δεν βλέπει ανταποδοτικότητα από τις δημόσιες υπηρεσίες.

Γιάννη, γνωρίζω πως από μικρή ηλικία έχεις χάσει τον πατέρα σου. Μπήκες δηλαδή νωρίς στις ευθύνες, έχοντας μάλιστα και δύο μικρά αδέρφια. Πόσο δύσκολο είναι για έναν νέο άνθρωπο στην Ελλάδα των Μνημονίων να σταθεί στα πόδια του και να δημιουργήσει;

Με πηγαίνεις τώρα πολλά χρόνια πίσω. Σχεδόν μια δεκαετία. Ήμουν 17 τότε. Και τα αδέλφια μου 5 χρονών. Είναι κάτι πολύ δύσκολο ειδικά σε τόσο νεαρή ηλικία. Αλλάζει ολόκληρη η κοσμοθεωρία σου. Θυμάμαι από ένας χαρούμενος και επαναστάτης έφηβος, σε μία νύχτα ένιωσα ότι έχω να μεγαλώσω τα αδέρφια μου και να προσέχω τη μητέρα μου. Προσπάθησα να μην με πάρει από κάτω και να προσπαθώ κάθε φορά να τον κάνω περήφανο αν μας βλέπει από κάπου ψηλά.

Έτσι εκείνη την χρόνια διάβασα και πέρασα στο πανεπιστήμιο με αρκετά ψηλό βαθμό, αγωνιστικά σε εθνικές κατηγόριες Μπάσκετ (Α2), τέλειωσα τη σχολή μου και εκπλήρωσα τις στρατιωτικές υποχρεώσεις, εργαζόμουν από νεαρή ηλικία σε διάφορες δουλείες όπως και σερβιτόρος, στη συνέχεια βρήκα εργασία στον τραπεζικό κλάδο, συνέχισα παράλληλα τις σπουδές μου με μεταπτυχιακό τίτλο και τώρα ίδρυσα μία εταιρία recruiting όπου είναι το κύριο μέρος του μεταπτυχιακού μου τίτλου (ΗR Management).

Μαζί με όλα αυτά αποφάσισα να ασχοληθώ με την πολιτική ενεργά για να διεκδικήσω μία θέση στο ψηφοδέλτιο της Ά Θεσσαλονίκης. Αξιολογήθηκα από το μητρώο στελεχών της ΝΔ όπου είναι μία πρωτοποριακή διαδικασία έτσι ώστε να συμμετέχουν πολίτες από όλες τις ηλικίες και τομείς ενεργά με την πολιτική. Είμαι της άποψης ότι δεν πρέπει ποτέ να το βάζουμε κάτω, δεν πρέπει να απογοητευόμαστε ότι και αν έρθει στη ζωή μας και πάντα να προσπαθούμε για την εξέλιξή μας αλλά και για το καλό των συμπολιτών μας. μόνο έτσι θα πάμε ως κοινωνία μπροστά.

Κλείνοντας, θέλω να επικεντρωθούμε σε αυτά που μόλις μας είπες. Την ενασχόλησή σου με την πολιτική. Πώς και γιατί αποφάσισες να μπεις σε αυτόν τον στίβο;

Να σου πω την αλήθεια, όπως μιλούσα, κατάλαβα πως αυτή θα είναι η επόμενή σου ερώτηση. Αγαπώ τη χώρα μου πάρα πολύ και θεωρώ, -χωρίς να είμαι φανατισμένος-, ότι η σημερινή κυβέρνηση είναι το χειρότερο πράγμα που μπορούσε να περάσει από τη χώρα μας.

Βλέποντας αυτή την εικόνα, τους συνομηλίκους μου να μεταναστεύουν και να υπάρχουν ελάχιστες προοπτικές εργασίας στην Ελλάδα, αποφάσισα να ασχοληθώ ενεργά και να παλέψω με όλες τις δυνάμεις μου να ενεργοποιήσω με τη σειρά μου όσους νέους αλλά και ανθρώπους που απείχαν από την πολιτική χρόνια, να έρθουν κοντά να διεκδικήσουμε την κανονικότητα στη χώρα μας.

Μια υγιή οικονομία, έναν υγιές δημόσιο τομέα που θα εξυπηρετεί τους πολίτες, έναν υγιή ιδιωτικό τομέα που θα προσφέρει καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, με ανάπτυξη της τεχνολογίας και εφαρμογή αυτής στις βαριές μας βιομηχανίες που είναι ο αγροτικός τομέας και ο τουρισμός, με ασφάλεια των πολιτών, υγεία και παιδεία.

Έχουμε φτάσει στο σημείο τα δεδομένα να τα θεωρούμε ζητούμενα. Αρκετά. Είμαστε Έλληνες, περήφανοι και μπορούμε να ξαναβάλουμε τη χώρα μας σε μια τροχιά κανονικότητας αρκεί να αποδεχθούμε ότι δεν υπάρχει εύκολη λύση. Μόνο με γνώμονα τον ρεαλισμό θα πάμε ξανά την Ελλάδα ψηλά.

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]