Συγκεκριμένα μας μεταφέρει 28 χρόνια πριν όταν η Εθνική Ελλάδος με προπονητή τον αείμνηστο Αλκέτα Παναγούλια είχε βρεθεί στα γήπεδα της Αμερικής για να συμμετάσχει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Αντίπαλοί μας η Αργεντινή, η Βουλγαρία και η Νιγηρία. Το ρόστερ της Αργεντινής προκαλούσε ζάλη, στο παιχνίδι με την Βουλγαρία «έγιναν οκτώ αλλαγές και χάσαμε τον ρυθμό μας», όπως παραδέχτηκε και ο κ. Κολιτσιδάκης ενώ και με την Νιγηρία η ήττα ήταν αναπόφευκτη.

«Είχαμε βαρεθεί. Θέλαμε να παίξουμε, να τελειώνουμε και να φύγουμε από εκεί.» τονίζει με ένα παράπονο που δε λέει να φύγει όσα χρόνια κι αν περάσουν.

Όπως μας εκμυστηρεύεται ο ίδιος, όλοι οι παίκτες ήθελαν να δώσουν το κάτι παραπάνω καθώς ήταν η πρώτη φορά που είχαν βρεθεί σε μία τόσο σημαντική διοργάνωση. Ωστόσο ήταν ανέφικτο. Η Εθνική μας ομάδα έκανε ταξίδι… δημοσίων σχέσεων καθώς βρέθηκε στα γήπεδα της Αμερικής ένα μήνα πριν.

«Ήταν ένα φιάσκο. Δεν υπήρχε Μουντιάλ για εμάς στην Αμερική» υποστηρίζει ο «Κόναν» του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Μας μιλά για το πράσινο τραίνο του 1996, την πορεία προς τα ημιτελικά, την εκκωφαντική νίκη απέναντι στον Άγιαξ και την επόμενη ημέρα που πλήγωσε το τριφύλλι.

Δηλώνει ένθερμος υποστηρικτής του σύγχρονου ποδοσφαίρου ενώ πιστεύει ακράδαντα ότι ο Παναθηναϊκός του εντυπωσιακού αλλά συνάμα ταπεινού και ειλικρινή Ιβάν Γιοβάνοβιτς δεν έχει κανέναν αντίπαλο στην κούρσα του πρωταθλήματος.

Κυρίες και κύριοι ο αμυντικός ογκόλιθος της Εθνικής Ελλάδος του Μουντιάλ 1994 Θανάσης Κολιτσιδάκης.

Μουντιάλ 2022: Αναλυτικά όλη η συνέντευξη

Τα πρώτα ποδοσφαιρικά βήματα, ο Απόλλων Αθηνών και το παράδοξο της μεταγραφής στον Παναθηναϊκό

Πώς γεννήθηκε η ιδέα να γίνεται ποδοσφαιριστής;

Νομίζω πως στην εποχή μου ένα από τα πιο εύκολα και τα πιο δημοφιλή αθλήματα ήταν το ποδόσφαιρο αλλά εμένα βασικά έπαιζε ο πατέρας μου στην ομάδα του χωριού οπότε ήταν φυσικό επακόλουθο να ασχοληθώ και εγώ.

Από πολύ μικρή ηλικία ήμουν στην ομάδα τους Σταυρού Θεσσαλονίκης και από τα 14 έπαιζα στην πρώτη ομάδα με προπονητή τον παλιό παίκτη του Ηρακλή, Φυτίλη.

Μιλήστε μου για το ατύχημα που είχατε σε ηλικία 15 ετών.

Στα 15 μου χρόνια είχα ένα τροχαίο και έσπασα το πόδι μου, συγκεκριμένα τον μηριαίο οστό και αυτό με πήγε αρκετά πίσω. Ήταν να πάρω μεταγραφή στον Μακεδονικό που ήταν ομάδα Α’ Εθνικής αλλά, όπως καταλαβαίνετε δεν γινόταν. Έπαιξα μπάλα μετά από τρία χρόνια.

Δεν το βάλατε κάτω όμως;

Όχι! Ήταν στο dna μου να παίξω ποδόσφαιρο. Δεν μπορώ να το εξηγήσω αλλιώς. Και το αγαπούσα πολύ αλλά νομίζω ήταν γραφτό να παίξω. Τότε δεν υπήρχε scouting όπως τώρα μόνο από τύχη ή κάποιον γνωστό. Έτσι και στη δική μου περίπτωση κάποιος γνωστός με έστειλε στον Απόλλωνα Αθηνών να δοκιμαστώ. Τότε προπονητές στην ομάδα ήταν ο Ασημακόπουλος και ο Φράγκος. Ερχόταν από την Β’ Εθνική και έψαχνε ταλέντα. Πήγα λοιπόν, να δοκιμαστώ και εγώ. Βέβαια ήμουν σε αρκετά μεγάλη ηλικία για ταλέντο όταν πήγα στον Απόλλωνα. Ήμουν 21 στα 22.

Έρχεται και η πρώτη κλήση στην Εθνική ενώ είστε παίκτης του Απόλλωνα Αθηνών.

Ναι έτσι έγινε. Από το εξάμηνο και μετά καθιερώθηκα στον Απόλλωνα και το 1992, που παίζαμε στα προκριματικά του Μουντιάλ, ήμουν πλέον βασικός στην Εθνική Ελλάδος. Το 1994 που πήγαμε στο Μουντιάλ πήγα σαν παίκτης του Παναθηναϊκού.

Μία μεταγραφή στο Παναθηναϊκό που ήρθε με παράδοξο τρόπο

Κάταγμα κοπώσεως στο πέμπτο μετατάρσιο, δηλαδή στο πέλμα,. Δεν ήταν κάτι σοβαρό αλλά θα με κρατούσε εκτός προπονήσεων για δύο μήνες. Ο Παναθηναϊκός αναζητούσε απεγνωσμένα έναν κεντρικό αμυντικό. Πλέον, ήμουν διεθνής, βασικός στην Εθνική ομάδα και ένας παίκτης που ταίριαζα στον Παναθηναϊκό και έτσι με επέλεξε ο Όσιμ να πάω στην ομάδα. Ακόμα και αν ήμουν με το ένα πόδι θεωρούσε ότι μπορούσε να με περιμένει δύο μήνες. Με θεωρούσε πολύ σημαντικό για την ομάδα.

Ο Παναθηναϊκός ωστόσο δεν ήταν η ομάδα που αποτελούσε το παιδικό σας όνειρο όπως έχετε δηλώσει και εσείς.

Ναι, εννοείται. Ήταν ο ΠΑΟΚ. Ο πατέρας μου ήταν φανατικός ΠΑΟΚτσης και εγώ το ίδιο σαν παιδί αλλά η μεταγραφή στον Παναθηναϊκό ήταν ένα άπιαστο όνειρο για εκείνη την εποχή για εμένα. Ήταν καταπληκτικό. Έπαιξα στη μεγαλύτερη ομάδα της Ελλάδος. Πετύχαμε σπουδαία πράγματα για τουλάχιστον μία τριετία. Πρωταθλήματα, κύπελλα, ημιτελικό Champions League. Η ομάδα να είναι πάντα στην καρδιά μου. Είναι η ομάδα που υποστηρίζω και αγαπώ αυτή την στιγμή. Σίγουρα έχω συμπάθεια στον ΠΑΟΚ γιατί είναι η ομάδα των παιδικών μου χρόνων αλλά ο Παναθηναϊκός είναι η ομάδα της καρδιάς μου. Αυτά που έζησα και πήρα από τον Παναθηναϊκό θα τα κουβαλάω για πάντα στη ζωή μου, Είναι κάτι μοναδικό.

Μουντιάλ 2022: Το «ναυάγιο» του 1994 και όσα δεν έδειξαν οι… κάμερες

Στο Μουντιάλ 1994 η Εθνική μας δεν κατάφερε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων. Αντίπαλοί μας η Αργεντινή, η Βουλγαρία και η Νιγηρία. Θέλω να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω και να πάμε στην βραδιά πριν την πρεμιέρα της διοργάνωσης με αντίπαλο την Αργεντινή. Τι συζητούσατε εκείνο το βράδυ όλοι οι συμπαίκτες; Θυμάστε;

(χαμογελά) Δεν θυμάμαι. Αλήθεια, δεν θυμάμαι. Όσο και να σας φαίνεται περίεργο όταν συμμετέχεις σε μία τέτοια διοργάνωση αισθάνεσαι μέλος αυτής. Δεν αισθάνεσαι ότι είσαι κάτι περισσότερο ή λιγότερο από τους άλλους. Οπότε για εμάς ήταν ένα φυσιολογικό παιχνίδι, ένα ακόμα παιχνίδι στα τόσα που είχε παίξει ο καθένας μας. Σίγουρα ένα παιχνίδι ιδιαίτερο καθώς ήταν το πρώτο του Μουντιάλ καθώς και το πρώτο παιχνίδι γενικότερα της Εθνικής Ελλάδος που συμμετείχε σε Μουντιάλ. Ο καθένας έχει τις δικές του σκέψεις το δικό του άγχος για το πώς θα παίξει το παιχνίδι αυτό. Αλλά να σας πω την αλήθεια είχαμε φτάσει και σε ένα σημείο να λέμε «άντε να παίξουμε να τελειώνουμε» γιατί είχαμε κουραστεί, είχαμε βαρεθεί τόσο καιρό που ήμασταν εκεί.  Το παιχνίδι με την Αργεντινή ήταν ένα παιχνίδι που θέλαμε να παίξουμε, θέλαμε να κερδίσουμε αλλά δυστυχώς δεν ήμασταν σε θέση να το κάνουμε αυτό.

Με ποιον ήσασταν μαζί στο δωμάτιο;

Με τον Αλέξη Αλεξίου.

Δεύτερος αντίπαλος η Βουλγαρία. Μετά τα τέσσερα γκολ θα περίμενε κανείς η Εθνική να αντιδράσει αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη. Τι έγινε στο δεύτερο παιχνίδι;

Ναι αυτό ήταν το πρόβλημα. Έχουμε δεχθεί τέσσερα γκολ από την Αργεντινή. Είμαστε όλοι οι παίκτες ένας και ένας, τεράστιες προσωπικότητες. Αν δούμε το ρόστερ καταλαβαίνουμε. Έχουμε πεισμώσει και λέμε θα πάμε με τη Βουλγαρία να τους κερδίσουμε, να αποδείξουμε ότι όλα πήγαν λάθος και όταν ανακοινώνεται η αποστολή βλέπουμε οκτώ αλλαγές. Όσοι πεισμώσαμε και λέγαμε πάμε να γυρίσουμε το κλίμα είμαστε όλοι έξω, εκτός ενδεκάδας. Τα υπόλοιπα παιδιά που είχαν ζήσει το 4-0 από την Αργεντινή, από τον πάγκο, μπαίνουν με τις δικές τους φοβίες και τα δικά τους άγχη και δεχόμαστε άλλα τέσσερα γκολ από την Βουλγαρία. Ενώ ήμασταν τόσο καλή ομάδα στα προκριματικά όλο αυτό που έγινε νομίζω ότι ήταν ένα φιάσκο για την Εθνική Ελλάδος. Δεχτήκαμε τέσσερα γκολ από Αργεντινή και Βουλγαρία, δύο από τη Νιγηρία, δεν βάλαμε κανένα.

Ποιος φάνηκε τελικά να είναι ο στόχος της Εθνικής μας σε εκείνο το Μουντιάλ;

Έπαιξαν όλοι από ένα παιχνίδι. Οι 22 παίκτες και οι τρεις τερματοφύλακες. Άλλοι έπαιξαν δύο άλλοι τρία. Νομίζω ότι ο στόχος του αείμνηστου Αλκέτα Παναγούλια ήταν αυτός. Όλοι να πάρουμε τη χαρά ενός Μουντιάλ, μικροί και μεγάλοι. Τίποτα παραπάνω. Αυτό βιώσαμε όλοι με χιλιάδες άλλα προβλήματα που δημιουργήθηκαν εκεί. Νομίζω ήταν ένα κακό τουρνουά με πολύ άσχημα αποτελέσματα.

Στέκομαι σε αυτό που λέτε και θέλω να σας ρωτήσω. Τελικά πήγαμε στην Αμερική ένα μήνα πριν για προετοιμασία ή για να κάνουμε δημόσιες σχέσεις; Θυμόμαστε την έντονη αντίδραση του τότε συμπαίκτη σας κ. Στέλιου Μανωλά όταν έβλεπε να συμβαίνουν όλα αυτά. 

Κοιτάξτε να δείτε. Δεν απέχει και πολύ από την πραγματικότητα. Σας είπα για εμάς το Μουντιάλ τελείωσε όταν προκριθήκαμε, Δεν υπήρχε Μουντιάλ στην Αμερική. Όλα τα άλλα ήταν ένα φιάσκο. Κάναμε προπονήσεις. Αλλά τι προπονήσεις να κάνεις σε ένα τόσο κακό περιβάλλον με τόση υγρασία. Θα πει κάποιος εκεί θα παίζατε. Ναι αλλά δεν είδα καμία ομάδα να έρχεται ένα μήνα πριν. Όλες είχαν έρθει το πολύ μία εβδομάδα πριν για να μπουν λίγο στο κλίμα της νέας χώρας και να συνηθίσουν την αλλαγή ώρας. Εμάς ο ένας μήνας ήταν για άλλους λόγους. Έχουν ειπωθεί ξανά και ξανά. Χάθηκε όλη η μαγεία του Μουντιάλ. Μας έφτασαν στο σημείο να λέμε να τελειώνουν τα παιχνίδια και να φύγουμε. Είχαμε κουραστεί. Είχαμε κάτσει πάρα πολύ καιρό.

Υπήρχαν παίκτες που μετά από τις αλλαγές που έγιναν στον αγώνα με την Βουλγαρία αντέδρασαν; Υπήρξαν σκέψεις αποχώρησης;

Όχι, όχι. Είπαμε όλοι μαζί να στηρίξουμε τα παιδιά που θα έπαιζαν. Η μοναδική μας σκέψη ήταν να κερδίσουμε. Μόνο αυτό μας ένοιαζε.

Τι συνέβη στον αγώνα με την Αργεντινή; 

Εγώ έχω ξαναδεί το παιχνίδι και δε νομίζω ότι ήταν τόσο σημαντική η διαφορά απέναντι στην Αργεντινή. Απλά εμείς ήμασταν πολύ άτυχοι στα γκολ που δεχθήκαμε. Δεν μπορέσαμε να αποσοβήσουμε κάποιες ευκαιρίες που έκανε η Αργεντινή με κάποιους σπουδαίους παίκτες όπως ήταν ο Μπατιστούτα και ο Μαραντόνα. Δεν μπορέσαμε να τους αντιμετωπίσουμε στις στιγμές που πέτυχαν τα γκολ. Νομίζω ότι και εμείς τρέχαμε και είχαμε δυνάμεις απλά νομίζω ότι  κάποιοι παίκτες τους έκαναν τη διαφορά.

Ποιος ήταν ο παίκτης που σκεφτόσασταν πώς θα τον αντιμετωπίσετε πριν μπείτε στο γήπεδο;

Εγώ δεν είχα ποτέ τέτοιες φοβίες. Εγώ δεν έμπαινα με τέτοιες σκέψεις να παίξω ποδόσφαιρο. Έμπαινα με το σκεπτικό εγώ είμαι και όποιον και αν έχω απέναντί μου θα τον νικήσω, δεν υπήρχε περίπτωση. Δεν έλεγα πως θα τον κόψω τον Κανίγια ή τον Μπατιστούτα. Δεν τα έκανα όλα τέλεια αλλά το λέω ότι έμπαινα με αυτή τη σκέψη.

Από τον τουρνουά ποιον παίκτη ξεχωρίσατε;

Κοιτάξτε να δείτε, δεν μπορώ να πω κάποιον άλλος εκτός από τον Μαραντόνα. Ήταν το κάτι άλλο. Το να τον βλέπεις να παίζει ήταν κάτι φανταστικό, κάτι μοναδικό. Ο τρόπος που ντρίμπλαρε, που σούταρε ήταν κάτι μοναδικό. Πολύ μεγάλος παίκτης ήταν και ο Στοιτσκοφ της Βουλγαρίας.

Εν κατακλείδι, τι έχετε κρατήσει από την εμπειρία σας στο Μουντιάλ;

Θα θυμάμαι την πρόκριση, το πώς φτάσαμε στα τελικά του Μουντιάλ. Έχω να θυμάμαι σίγουρα το παιχνίδι με την Αργεντινή απέναντι στον Μαραντόνα. Όλες οι προκρίσεις είναι καλές, είτε το τουρνουά εξελιχθεί καλά είτε όχι, αρκεί να μάθεις να το διαχειρίζεσαι αφού τελειώσει. Νομίζω ότι όλα τα λάθη δεν επαναλήφθηκαν γι’ αυτό και η μετέπειτα Εθνική ομάδα είχε σπουδαίες προκρίσεις και σπουδαία αποτελέσματα.

Μουντιάλ 2022: Το πράσινο τραίνο του 1996 και ο Παναθηναϊκός του Γιοβάνοβιτς που στέφεται πρωταθλητής

1996 και η ομάδα του Παναθηναϊκού κάνει μία εκπληκτική πορεία και φτάνοντας στους «4» του Champions League. Εκείνη η βραδιά στο Άμστερνταμ με το 0-1 σημαδεύει όλη την Ευρώπη. Διθυραμβικά σχόλια από τα μέσα μαζική ενημέρωσης παγκοσμίως. Τι θυμάστε από τότε;

Αν και έχουν περάσει πολλά χρόνια Οι Ολλανδοί όπως ξέρετε στο ποδόσφαιρο είναι πολύ υπερόπτες και μας θεωρούσαν έναν πολύ εύκολο αντίπαλο, θυμάμαι όταν τελείωσε το παιχνίδι που έμεινε ο Φαν Χααλ παγωμένος στον πάγκο του και δεν σηκωνόταν μόνος του αλλά με τη βοήθεια κάποιων συνεργατών του μετά από αρκετή ώρα μη μπορώντας να πιστέψει τι είχε συμβεί σε αυτό το παιχνίδι. Εμείς είχαμε κάνει μία τεράστια νίκη σε ένα γήπεδο που ο Άγιαξ έδινε τον τελευταίο του αγώνα γιατί μετά από αυτό το παιχνίδι, μετακόμιζε. Άρα αυτό γκρεμίστηκε με τη δική μας νίκη. Θα το θυμάμαι πάντα σαν εικόνα. Μοναδικά συναισθήματα και όνειρα για την επόμενη μέρα να βρεθούμε στον μεγάλο τελικό. Κάτι που τελικά δεν καταφέραμε.

Και φτάνουμε στην κακή βραδιά του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ. Τι συνέβη και δεν καταφέραμε να ολοκληρώσουμε αυτό τον θρίαμβο;

Σίγουρα οι απουσίες έπαιξαν τον ρόλο τους καθώς ήμασταν ένα γκρουπ παικτών μικρό σε αριθμό, που παίζαμε και στο πρωτάθλημα και στην Ευρώπη. Εκείνη τη χρονιά πήραμε και το πρωτάθλημα και οι δύο απουσίες από αυτό το γκρουπ τη συγκεκριμένη βραδιά ήταν σημαντικές. Ήταν του Μαρίνου (σ.σ. Ουζουνίδη) και του Γεωργιάδη. Αυτό θα πω για μένα αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα. Νομίζω ήταν το μοναδικό παιχνίδι που παίζαμε σαν φαβορί ενώ όλα τα άλλα παιχνίδια ήμασταν το αουτσάιντερ. Όλη η Ευρώπη είχε στρέψει τα βλέμματα πάνω μας. Νομίζω φορτωθήκαμε με ένα άγχος που δεν έπρεπε και αυτό μας δημιούργησε συναισθήματα που ίσως δεν αντέξαμε συν ότι ο Άγιαξ εκείνη την εποχή ήταν, αν όχι η κορυφαία ομάδα που έχει δημιουργήσει ποτέ το κλαμπ, μία από τις καλύτερες του.

Το γρήγορο γκολ του Λιτμάνεν μας βάρυνε πολύ τα πόδια και φτάσαμε στο σημείο που όλοι ξέρουμε να αποκλειστούμε με ένα 0-3 μέσα στην έδρα μας.

Τελειώνει εκείνη η χρονιά και ο Γιώργος Βαρδινογιάννης αποφασίζει να μην κάνει μεταγραφές, λέγοντας το περίφημο «εσείς με αναγκάσατε να μην κάνω». Πώς το εισπράττετε;

Κοιτάξετε να δείτε αυτό ήταν λάθος. Εμείς όπως είπα ήμασταν ένα γκρουπ από λίγους παίκτες, νομίζω 16, συν ότι έφυγαν και κάποιοι εκείνο το καλοκαίρι. Η ομάδα δεν ενισχύθηκε. Είχαν έρθει τότε τρεις μεταγραφές, τρία παιδιά που δεν έπαιξαν άμεσα. Είχαμε την ατυχία να αποκλειστούμε και στα προκριματικά στην παράταση από την Ροζενμποργκ αλλά και στο Ουέφα από την πολωνική Λέγκια. Η ομάδα δεν βοηθήθηκε. Ήμασταν οι ίδιοι και οι ίδιοι παίκτες για να βγάλουμε άλλη μία χρονιά. Νομίζω ότι η ομάδα ήθελε ενίσχυση, ήθελε αρκετούς παίκτες για να κρατήσει το επίπεδο ποδοσφαίρου που έπαιζε κάτι το οποίο δεν έγινε. Μάλιστα το παραδέχθηκε και αργότερα ο κ. Βαρδινογιάννης σε ένα φιλικό προς τιμήν του Κριστόφ Βαζέχα ότι ήταν λάθος που δεν ενίσχυσε την ομάδα και έτσι χάθηκαν εκείνες οι όμορφες στιγμές που είχαμε ζήσει. Όλες οι ομάδες έχουν τα πάνω τους και τα κάτω τους. Νομίζω ότι μετέπειτα ο Παναθηναϊκός έφτιαξε πολύ καλές ομάδες. Έκανε πολλές σπουδαίες πορείες στην Ευρώπη ωστόσο δεν κατάφερε να πάρει πολλά πρωταθλήματα.

Πως κρίνετε την μέχρι στιγμής πορεία του Παναθηναϊκού στη φετινή χρονιά; Πλέον είναι πρωταθλητής χειμώνα. Μπορεί να κρατήσει τον ίδιο ρυθμό, με τις κατάλληλες προσθήκες και παρά την ηχηρή απουσία του Αϊτόρ; Είναι αυτός που θα κόψει πρώτος το νήμα;

Ο Παναθηναϊκός δεν έχει αντίπαλο. Σας το λέω. Έχω δει όλα τα ματς διά ζώσης. Πηγαίνω στη Λεωφόρο όποτε παίζει εντός έδρας ο Παναθηναϊκός. Νομίζω είναι μία ομάδα έτοιμη για να πάρει το πρωτάθλημα και ίσως είναι η μοναδική έτοιμη ομάδα για να σηκώσει το πρωτάθλημα στην Ελλάδα. Έχει μία πολύ μεγάλη διαφορά από τις άλλες ομάδες. Μία ομάδα που μπορεί να κυνηγήσει τον Παναθηναϊκό είναι η ΑΕΚ όμως είναι καινούργια ομάδα με πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοσή της και δεν διαθέτει σέντερ φορ για να έχει το εύκολο γκολ. Οπότε θεωρώ ότι θα χάσει αρκετούς βαθμούς. Ο Παναθηναϊκός είναι μία πλήρης ομάδα, φτιαγμένη από πέρυσι, με έναν προπονητή πάρα πολύ καλό που ξέρει τι ζητάει και τι θέλει μέσα στο γήπεδο. Δεν θα σου παίξει το φανταστικό ποδόσφαιρο αλλά με τον έναν ή τον άλλον τρόπο θα σε κερδίσει. Σίγουρα έχει κάποια σοβαρά προβλήματα με τραυματισμούς που νομίζω ότι δεν θα τον πάνε πίσω. Όλοι περιμένουμε να ενισχυθεί τον Γενάρη. Νομίζω ότι και σαν αριθμός, ποσοτικά, ο Παναθηναϊκός, μετά τους τραυματισμούς, θέλει ενίσχυση για να έχει επιλογές και θα γίνει σύντομα. Όταν πραγματοποιηθούν αυτές οι μεταγραφές ενδεκάδας ο Παναθηναϊκός δεν θα έχει αντίπαλο.

Ποια είναι η γνώμη σας για τον Γιοβάνοβιτς; Ήρθε στον Παναθηναϊκό, τον αναμόρφωσε πλήρως και μάλιστα έχει αναλάβει ένα πρωτοποριακό ρόλο στην ομάδα. Και τεχνικός διευθυντής και προπονητής. 

Είναι ένα εγχείρημα που σίγουρα το βάρος όλο πέφτει στον προπονητή, καθώς δεν έχει το αποκούμπι του τεχνικού διευθυντή, οπότε αν στραβώσει κάτι η ευθύνη είναι δική του. Θα έλεγα ότι είναι ένα ρίσκο που το πήρε εις γνώση του ο Γιοβάνοβιτς. Το έχει κάνει και στο παρελθόν και του βγήκε και το ίδιο κάνει και τώρα. Δεν θα κρίνω αν είναι σωστό ή λάθος αν και με βάσει τα δεδομένα του σημερινού ποδοσφαίρου ίσως είναι λάθος γιατί η πλειονότητα των ομάδων καταλήγει στο δεύτερο μοντέλο δηλαδή με την παρουσία διευθυντή ποδοσφαίρου, τεχνικού διευθυντή, προπονητή έτσι ώστε να επιμερίζονται οι ρόλοι και οι ευθύνες. Να βγαίνει δηλαδή όσον πιο δυνατόν αλώβητος ο προπονητής για να μπορεί να κάνει τη δουλειά του απερίσπαστα. Ο Γιοβάνοβιτς το πάει καλά ωστόσο. Θέλει να έχει τον πρώτο λόγο στις μεταγραφές για να μην γίνονται άσκοπες και δαπανηρές μεταγραφές και αυτό το έχει καταφέρει καλά. Και αν πετύχει και τον στόχο του να πάρει το πρωτάθλημα ίσως μετά συζητάμε μήπως είναι σωστό αυτό που κάνει ο Γιοβάνοβιτς. Οι δηλώσεις του είναι αληθινές. Δίνει στον κόσμο αυτό που βλέπουμε στο γήπεδο χωρίς να σκέφτεται να τον παραπλανήσει. Είτε παίξει καλά ο Παναθηναϊκός είτε όχι θα το πει. Ένα σημαντικό στοιχείο που δεν το έχουμε τα τελευταία χρόνια. Βεβαίως τώρα έχουν ακολουθήσει αυτόν τον τρόπο και ο Αλμέιδα και ο Μίτσελ του Ολυμπιακού. Νομίζω ότι ακούμε ωραία πράγματα. Βλέπουμε ωραίο πρωτάθλημα και ωραία παιχνίδια. Και μακάρι να γίνει πράξη και η θέση του κ. Αλαφούζου να ενισχυθούν οι μικρότερες ομάδες οικονομικά προκειμένου να βλέπουμε πιο ωραία πρωταθλήματα. Θα είναι καλό για όλους.

Μουντιάλ 2022: Ο Έλληνας ποδοσφαιριστής και το σύγχρονο ποδόσφαιρο στο μικροσκόπιο του τεχνικού

Ποια είναι η γνώμη σας για τον Έλληνα ποδοσφαιριστή;

Πρέπει να τον προσέξουμε πολύ. Έχουμε όμορφα παραδείγματα από μικρούς του ΠΑΟΚ, του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού, της ΑΕΚ. Έχουμε πολύ ταλέντο στην Ελλάδα και πρέπει να το εξελίξουμε.

Πλέον βλέπετε το ποδόσφαιρο από τη θέση του προπονητή; Το άθλημα έχει αλλάξει. Σας αρέσει η σημερινή του μορφή; Είναι ένα ποδόσφαιρο πιο γρήγορο και οι παίκτες έχουν πολλαπλούς ρόλους.

Εννοείται ότι μου αρέσει. Τα πράγματα πάνε μπροστά… Μου αρέσει. Το γεγονός ότι ένας ποδοσφαιριστής μπορεί να κάνει τόσα πολλά πράγματα σε τόσο μικρό χώρο είναι κάτι σπουδαίο. Πλέον οι ποδοσφαιριστές είναι υπεραθλητές. Δεν υπάρχει τώρα ο χρόνος να κοντρολάρεις, να σκεφτείς. Πρέπει να τα κάνεις πριν σου έρθει η μπάλα. Είναι πραγματικά άξιοι θαυμασμού οι σημερινοί ποδοσφαιριστές.

Λειτουργώντας σαν προπονητής και έχοντας τον Θανάση Κολιτσιδάκη στην ομάδα σας, τι θα του λέγατε; Τι θα έπρεπε να κρατήσει και τι να βελτιώσει στον τρόπο παιχνιδιού του.

Αυτό που θα του έλεγα είναι να μην έχει τόσα πολλά νεύρα, τόση μεγάλη ένταση στο παιχνίδι. Να μην τον απασχολούν άλλα πράγματα εκτός ποδοσφαίρου, όπως ο κόσμος, η διαιτησία. Να μένει σταθερός μόνο στο ποδόσφαιρο.

Ειδήσεις σήμερα

Κιβωτός του Κόσμου: Οι καταγγελίες που την… καίνε – Τι απαντά ο π. Αντώνιος που θα κληθεί για κατάθεση

Έλον Μασκ: Επαναφέρει στο Twitter τον λογιαριασμό του Τραμπ – Έκανε δημοσκόπηση στην πλατφόρμα