Στο επίκεντρο όλης αυτής της έντασης βρίσκονται η Μπαρτσελόνα, το καμάρι της Καταλονίας, και οι συνέπειες στην ομάδα, αν τελικά γίνει πράξη η απόσχιση, ως αποτέλεσμα ενός αμφιλεγόμενου δημοψηφίσματος που προκάλεσε διχαστικές τάσεις, από τη στιγμή που η αποχή έφθασε το 57%, ανεξάρτητα από το γεγονός ότι το «ΝΑΙ» έλαβε το 92,01% των 2.221.585 ψηφισάντων.

Αυτός ο διχασμός φάνηκε στην πράξη στο εσωτερικό των «μπλαουγκράνα». Μέχρι την τελευταία στιγμή κανείς δεν ήξερε αν θα διεξαχθεί το ματς με τη Λας Πάλμας, που τελικά έγινε κεκλεισμένων των θυρών, με χιλιάδες οπαδούς της Μπάρτσα να σχηματίζουν ατελείωτες ουρές και να εγκαταλείπουν απογοητευμένοι το Καμπ Νου. Οι περισσότεροι από αυτούς αγνόησαν τον Κάρλες Πουτζδεμόν, αρνούμενοι να πάνε στις κάλπες γιατί πάνω απ’ όλα η Μπάρτσα είναι ιδέα, θρησκεία, το Α και το Ω τους: «Més que un club» είναι το θρυλικό «μότο» της Μπάρτσα (που σημαίνει «Κάτι παραπάνω από μια ομάδα») και ποτέ «Más que un club» όπως το γράφουν και το προφέρουν οι Καστιγιάνοι της Μαδρίτης.

Διχασμός

Κάποιοι άλλοι έφυγαν κραυγάζοντας στην καταλανική διάλεκτο: «Visca Catalunya lliure!» (Ζήτω η ελεύθερη Καταλονία!). Και ήταν όλοι στην ίδια ουρά περιμένοντας υπομονετικά να μπουν στο γήπεδο. Κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Τα ίδια διχαστικά φαινόμενα και εντός του Καμπ Νου! Μέλη του Δ.Σ. απαίτησαν, υπό την απειλή της παραίτησης, να μη γίνει το ματς όταν την ίδια ώρα κοντά στα 1.000 τραυματισμένα άτομα γνώριζαν την πρωτοφανή βία της αστυνομίας στους δρόμους της πόλης. Αλλα πάλι μέλη δήλωναν το αντίθετο, φοβούμενοι τον ωμό εκβιασμό της ισπανικής Λίγκας. Αν δεν γίνει το ματς, η Λας Πάλμας το κερδίζει με 3-0 και αφαιρούνται τρεις βαθμοί.
Μπροστά σε αυτή την πίεση, το ματς έγινε και από την προθέρμανση στις άδειες εξέδρες του φάνηκε ο διχασμός. Ο Πικέ και μερικοί ακόμη φορούσαν την κιτρινοκόκκινη φανέλα της Καταλονίας και οι άλλοι της Μπάρτσα.

Ο διχασμός αναμένεται να κάνει έντονη την εμφάνισή του στον αγώνα της προσεχούς Τετάρτης με τον Ολυμπιακό στο Καμπ Νου, στο πλαίσιο της τρίτης αγωνιστικής του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι φίλοι των πρωταθλητών Ελλάδας θα είναι μάρτυρες ιστορικών στιγμών στο κατάμεστο, όπως αναμένεται, γήπεδο, με την ΟΥΕΦΑ να έχει κινητοποιηθεί.
Δεν θα είναι μία απλή πολιτικής φύσεως υπόθεση, όπως τα πανό που σήκωσαν στο ΓΣΠ την περασμένη αγωνιστική του Τσάμπιονς Λιγκ οι φίλοι του ΑΠΟΕΛ στον αγώνα με την Τότεναμ: «Bring the Marbles Back» (σ.σ.: «Φέρτε πίσω τα Μάρμαρα») και «Ηistory cannot be stolen» (σ.σ.: «Η Ιστορία δεν μπορεί να κλαπεί»).

Εκτός Ευρώπης

Με την Ευρωπαϊκή Ενωση να έχει ρητά και κατηγορηματικά τονίσει ότι δεν πρόκειται να αναγνωρίσει ως ανεξάρτητο κράτος την Καταλονία (το ίδιο ισχύει και για την Οικονομική και Νομισματική Ενωση), η Μπάρτσα θα βρεθεί στο χείλος της καταστροφής. Τον ίδιο δρόμο αναμένεται να ακολουθήσει η ΟΥΕΦΑ, καθώς οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν εκφραστεί κατά, με πρώτη την όμορη Γαλλία.

Σημαίνει, πολύ απλά, ότι δεν θα συμμετέχει στο ισπανικό πρωτάθλημα και δεν θα μπορεί μέσω αυτού να συμμετέχει στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Ητοι οικονομική καταστροφή για ένα σύλλογο που τη σεζόν 2014-15 (όταν είχε κερδίσει για τελευταία φορά το τρόπαιο του Τσάμπιονς Λιγκ) πήρε 61 εκατ. ευρώ από τα μπόνους και μόνο, ξεπερνώντας τα 100 εκατ. ευρώ συνολικά. Την αμέσως επόμενη σεζόν (2015-2016) πήρε από την ΟΥΕΦΑ 56,5 εκατ. ευρώ, ενώ ανάλογα χρήματα θα μπουν στο ταμείο και από την περσινή σεζόν. Και δεν είναι μόνο αυτά. Οι προεκτάσεις κρύβουν δεκάδες προβλήματα.

Απομόνωση

H εθνική τους ομάδα θα παραμένει απομονωμένη και θα δίνει αραιά και που φιλικά παιχνίδια, όπως άλλωστε συμβαίνει και τώρα, με τη διαφορά ότι όλοι οι Καταλανοί αστέρες δεν θα μπορούν να συμμετέχουν στην Εθνική Ισπανίας. Μια μικρή γεύση θα πάρουν παίκτες αξίας, όπως οι Πικέ, Μπουσκέτς, Μπατρά, Ζόρντι Αλμπα, Φάμπρεγας, Ντελοφέου και πολλοί ακόμη, οι οποίοι κάνουν καριέρα εντός και εκτός Ισπανίας, όπως ο 36χρονος Πίτι που αγωνίζεται στη Λαμία.

Εννοείται ότι η ισπανική Λίγκα θα αποβάλει τις καταλανικές ομάδες που δεν είναι πολλές και μετά βίας θα συγκροτήσουν ένα αξιόμαχο πρωτάθλημα 12 ομάδων. Εκτός από τις Μπαρτσελόνα και Εσπανιόλ, που γνωρίζει όλος ο κόσμος, υπάρχουν κάποιες σχετικά γνωστές και κάποιες παντελώς άγνωστες ομάδες στο ευρύ ποδοσφαιρικό κοινό εκτός Ισπανίας, όπως οι Σαμπαντέλ, Ταραγόνα, Γέιδα, Χιρόνα, Μπανταλόνα, Γιαγκοστέρα, Φιγκουέρες, Παλαμός, Οσπιταλέτ, Χούπιτερ.

Αν και απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο η ανεξαρτησία όπως τη σχεδίασε ο Κάρλες Πουτζδεμόν, εάν και εφόσον συμβεί, ο ένας μετά τον άλλο οι αστέρες, κυρίως της Μπάρτσα, θα ανοίξουν την πόρτα της εξόδου χωρίς φυσικά να μπει ευρώ στα ταμεία του συλλόγου. Αλλος Νεϊμάρ δεν πρόκειται να υπάρξει. Αλλωστε, τι να τον κάνει τον Μέσι ή τον Σουάρες όταν θα αντιμετωπίζει την Παλαμός ή την Οσπιταλέτ;

Συν τοις άλλοις, θα υπάρξει και ένα άτυπο εμπάργκο, αφού δύσκολα θα δεχθούν επαγγελματίες ποδοσφαιριστές να αγωνιστούν σε ένα πρωτάθλημα χωρίς το παραμικρό κίνητρο. Αποτέλεσμα μιας «τιμωρίας» που αναμένεται να επιβάλει η ποδοσφαιρική ομοσπονδία της Ισπανίας.

Η οικονομική άνθηση ενισχύει τις τάσεις απόσχισης

Στην απόλυτα ευημερούσα επαρχία οι αριθμοί ανθούν, ειδικά μετά την Ολυμπιάδα του 1992. Η Καταλονία, κατέχοντας μόλις το 6,3% του ισπανικού εδάφους και με τον πληθυσμό της να αντιπροσωπεύει το 16% του συνόλου, προσελκύει το 24% της τουριστικής κίνησης με βάση τα στοιχεία του 2016. Πάρα πολλοί από αυτούς κάνουν ποδοσφαιρικό τουρισμό, από τη στιγμή που η Μπάρτσα είναι και παραμένει πόλος έλξης.

Τα γεγονότα βεβαίως ανάγκασαν αρκετές ξένες τράπεζες να εγκαταλείψουν τη Βαρκελώνη, παρά το γεγονός ότι οι εξαγωγές της Καταλονίας αντιπροσωπεύουν πάνω από το 25% του ισπανικού συνόλου.

Οι Καταλανοί στη συντριπτική τους πλειοψηφία, λόγω της οικονομικής άνθησης της επαρχίας τους, αισθάνονται ένα είδος ανωτερότητας απέναντι στις άλλες επαρχίες και κυρίως έναντι της Καστίλης. Τo Σύνταγμα του 1978 (μετά την πτώση του Φράνκο) τους έδωσε το δικαίωμα της αυτονομίας, όπως συνέβη και με τη Χώρα των Βάσκων και τη Γαλικία. Σύμφωνα με αυτό το Σύνταγμα κηρύχτηκε ως αντισυνταγματικό το πρόσφατο δημοψήφισμα.

Μπορεί να μην το φωνάζουν στην Μπαρτσελόνα, αλλά η συντριπτική πλειοψηφία είναι κατά της κίνησης του Κάρλες Πουτζδεμόν. Λέγεται μάλιστα ότι ανάμεσα στα μέλη της διοίκησης της Μπαρτσελόνα συζητείται η -κατά πολλούς κορυφαία- λύση του προβλήματος: Να πορευτεί η Ισπανία, από εδώ και στο εξής, με βάση το μοντέλο της Γερμανίας (ομόσπονδα κράτη) ή των Ηνωμένων Πολιτειών. Λένε ακόμη συμβολικά ότι δεν βγήκαν χαμένοι οι Ισπανοί ακολουθώντας το μοναρχικό μοντέλο της Σουηδίας ή της Δανίας και όχι την απόλυτη μοναρχία άλλων χωρών.

Η πρόταση αυτή κερδίζει ολοένα και περισσότερους πόντους μετά την κωλοτούμπα του Πουτζδεμόν, που έκανε στροφή 180 μοιρών. Εννοείται ότι δεν είναι μόνο το ποδόσφαιρο που θα πληγεί, αλλά και όλα τα ομαδικά και τα ατομικά αθλήματα. Εκτός από την ΟΥΕΦΑ, παρακολουθούν στενά τις εξελίξεις όλες οι διεθνείς ομοσπονδίες των ομαδικών αθλημάτων.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής