Γράφει ο Μιχάλης Μαρδάς
Ο 27χρονος πρωταθλητής μπροστά σε εκατοντάδες ομογενείς του Κανάδα ήταν απολαυστικός και βαθμολογήθηκε με 15.433 βαθμούς. Για 60 δευτερόλεπτα όλοι τον κοιτούσαν με κομμένη ανάσα να αιωρείται στον αέρα χωρίς το παραμικρό πρόβλημα και μετά την προσγείωσή του οι πάντες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. «Simply the best» (σ.σ. απλά ο καλύτερος), τον αποκάλεσε ο προπονητής του Δημήτρης Ράφτης και κανείς δεν φέρνει αντίρρηση.
Έγραψε ιστορία
Η κατάκτηση του δεύτερου συνεχόμενου παγκόσμιου τίτλου δίνει στον Πετρούνια και μία ξεχωριστή θέση ανάμεσα στους θρύλους του αγωνίσματος. Είναι χαρακτηριστικό πως έγινε μόλος ο ένατος που κάνει το «ριπίτ» στους κρίκους, στην 114χρονη ιστορία του θεσμού. Είχαν προηγηθεί οι Λέον Στούκελι (Γιουγκοσλαβία, 1922-1926), Αλόις Χούντετς (Τσεχοσλοβακία, 1934-1938), Αλμπέρτ Αζαριάν (Σοβ. Ένωση, 1954-1958), Νικολάι Αντριάνοφ (Σοβ. Ένωση, 1974-1978), Αλεξάντερ Ντιτιάτιν (Σοβ. Ένωση, 1979-1981), Γιούρι Καραλιόφ (Σοβ. Ένωση, 1985-1987), Γιούρι Κέκι (Ιταλία, 1993-1994-1995-1996-1997) και Τσεν Γιμπίνγκ (Κίνα, 2006-2007 και 2010-2011). Επίσης έγινε ο δεύτερος Έλληνας δις παγκόσμιος πρωταθλητής της ενόργανης ισοφαρίζοντας τον Βλάση Μάρα («χρυσός» στο μονόζυγο το 2001 και 2002). Διατήρησε στην κατοχή του όλους τους διαθέσιμους τίτλους της τελευταίας τριετίας: Στους Ολυμπιακούς Αγώνες (2016), στα παγκόσμια πρωταθλήματα (2015, 2017), στα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (2015, 2016, 2017) και στους Ευρωπαϊκούς Αγώνες (2015)!
Αυτός είναι ο Πετρούνιας
Ο Λευτέρης Πετρούνιας γεννήθηκε στις 30 Νοεμβρίου του 1990 στη Νέα Σμύρνη αλλά δηλώνει μάγκας Πειραιώτης (σ.σ. η καταγωγή του πατέρα του). Για πρώτη φορά μπήκε στο γυμναστήριο του Πανιωνίου πέντε ετών ενώ προηγουμένως είχε γνωρίσει τον κόσμο της κολύμβησης.
Τα όργανα της γυμναστικής όπως κάθε παιδί τα αντιμετώπιζε ως παιχνίδια και τα πήγαινε πάρα πολύ καλά. Η ενασχόλησή του με την γυμναστική δεν θα μπορούσε να μην τον κάνει ιδιαίτερα αγαπητό στους συμμαθητές του που τον παρατηρούσαν να κάνει πράγματα και θαύματα στις αυλές των σχολείων.
Από την πρώτη στιγμή έδειξε πως μπορεί να κάνει πάρα πολλά πράγματα αλλά το 2004 σε ηλικία 15 ετών η εφηβεία τον χτύπησε κατακούτελα. Προτίμησε τις βόλτες και το παρκούρ, απολάμβανε την δημοφιλία του στο σχολείο και αρνήθηκε να ξαναμπεί σε γυμναστήριο λέγοντας πως θέλει να ζήσει όπως οι συνομήλικοί του. Οσο και αν τον παρακάλεσαν αυτός δεν άλλαζε μυαλό μέχρι το 2007 όταν και πάλι μόνος του ανακοίνωσε στους γονείς του πως θα ξαναέμπαινε στην μάχη.
Η επιστροφή ήταν πάρα πολύ δύσκολη, αφού κανείς προπονητής δεν ήθελε να τον αναλάβει φοβούμενοι το ρίσκο που μπορεί να έχει να ασχοληθεί πάλι με την γυμναστική ένα ταλαντούχο παιδί που όπως τα είχε παρατήσει όλα. Δεν το έβαλε κάτω, δούλευε ατελείωτες ώρες κάθε ημέρα και το 2010 βρέθηκε στον δρόμο του ο Δημήτρης Ράφτης.
Τον πήρε από το χέρι και τον οδήγησε σε όλες τις μεγάλες επιτυχίες από εκεί και πέρα. Οι δυο τους δημιούργησαν ένα εκρηκτικό μείγμα και τον Σεπτέμβριο του 2010 πήρε το χάλκινο στο παγκόμιο κύπελλο της Γάνδης. Η πρώτη διεθνής επιτυχία έρχεται στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Γάνδης τον Σεπτέμβριο του 2010, όπου καταλαμβάνει την 3η θέση. Το 2011 κατακτά το χάλκινο στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Το 2012 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα της Σόφιας εκτελεί στους κρίκους μια πολύ δύσκολη και πρωτότυπη άσκηση, στην οποία η Παγκόσμια Ομοσπονδία Γυμναστικής θα δώσει το όνομά του.
Την ίδια χρονιά αναδείχθηκε πρώτος στην παγκόσμια κατάταξη της FIG στους κρίκους. Το 2013 πήρε το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες και το 2015 πήρε το παγκόσμια πρωτάθλημα, το ευρωπαϊκό και τους ευρωπαϊκούς αγώνες.
Στις 27 Σεπτεμβρίου του 2015 κατέκτησε το χρυσό στο Γκράν Πρι του Σομπατέλι με 16.200 βαθμούς που αποτελεί και την κορυφαία επίδοση της καριέρας του. Το 2016 αναδείχθηκε εκ νέου πρωταθλητής Ευρώπης, στην συνέχεια πανηγύρισε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Διοργάνωση που την είχε βάλει στόχο εδώ και πάρα πολύ καιρό και το έχει αποτυπώσει και στο κορμί του χτυπώντας τατουάζ με τους ολυμπιακούς κύκλους.
Από εκεί και πέρα δεν άφησε τίποτα στον διάβα του και όπως λέει τα καλύτερα έρχονται…