Μία αποκωδικοποίηση του μύθου που μας κάνει να χαμογελάμε κάθε χρόνο.

Aπό τον  Άρη Σώζο

Père Noël,  Weihnachtsmann, Saint Nicholas , Sinterklaas, Kris Kringl, Joulupukki, Babbo Natale, Saint Basil και Father Frost. Αυτά είναι τα πιο διάσημα ονόματα του γενειοφόρου με τα κόκκινα.

Εμείς μπορεί να τον αποκαλούμε Άγιο Βασίλη, όμως για τα περισσότερα κράτη στον κόσμο, είναι γνωστός ως Saint Nicholas.

Στα Σκανδιναβικά κράτη, η φιγούρα του Santa Claus ταυτίζεται με αυτή του Όντιν, του πατέρα του Θορ. Ο Όντιν δεν ήταν μόνο σοφός αλλά και γενναιόδωρος.

Λόγω των παγανιστικών του δεσμών, ο Άγιος Βασίλης εμφανιζόταν με πράσινη φορεσιά και όχι με κόκκινη. Το κόκκινο προήλθε από την συμμετοχή του σε γνωστή εταιρία παρασκευής ανθρακούχων…

Ο πραγματικός Άγιος Νικόλαος, από τον οποίο προήλθε ο μύθος του Άγιου Βασίλη στην Ελλάδα, έδρασε το 270 μ.Χ. στα Μύρα της Λυκίας. Ήταν τόσο αφοσιωμένος στους Χριστιανούς, που όχι μόνο τους προστάτευε από τους τούρκους δυνάστες του, αλλά προσέφερε την προσωπική του περιουσία στην καταπολέμηση της φτώχειας και της πείνας. Πώς να μην τον κάνουν Άγιο;

Κατά τους διωγμούς του Διοκλητιανού υπέστη βασανιστήρια. Όταν όμως ανήλθε στον αυτοκρατορικό θρόνο ο Μέγας Κωνσταντίνος ελευθερώθηκαν όλοι οι χριστιανοί και έτσι ο Νικόλαος επανήλθε στο αρχιεπισκοπικό θρόνο. Σύμφωνα με την παράδοση, ήταν προικισμένος με το χάρισμα της θαυματουργίας και έσωσε πολλούς ανθρώπους, και όσο ήταν εν ζωή αλλά και μετά την κοίμησή του.

Την 6η Δεκεμβρίου  ο Άγιος Νικόλαος μας άφησε χρόνους. Ήταν οι πρώτη φορά όπου οι ακόλουθοι του, αντάλλαξαν δώρα αναμεταξύ τους.

Τα ψεύτικα κέρματα – σοκολατάκια, συμβολίζουν τα χρυσά φλουριά που συνήθιζε να δίνει ο Άγιος Νικόλαος στους φτωχούς.

Σε μια πρόσφατη τρελή έρευνα που έκαναν Αμερικανοί επιστήμονες, διαπίστωσαν ότι για να μπορέσει ο Άγιος Βασίλης να προλάβει όλα τα σπίτια και να μοιράσει όλα τα δώρα θα πρέπει να ταξιδεύει με 650 μίλια το δευτερόλεπτο.

Τα χριστουγεννιάτικα έλατα έγιναν μόδα στην Αγγλία το 1841. Ο πρίγκιπας Αλβέρτος αποφάσισε να φυτέψει ένα στον κήπο του κάστρου Windsor.

Ο πουριτανός ηγέτης Oliver Cromwell αποφάσισε να σταματήσει τον εορτασμό των Χριστουγέννων μεταξύ του 1647 και 1660 επειδή θεώρησε την γιορτή ανήθικη.

Στην Ουκρανία, εάν τα ξημερώματα των Χριστουγέννων βρεις στο σπίτι σου έναν ιστό αράχνης, προμηνύει καλή τύχη για το σπιτικό.

Το πρώτο ψηλότερο Χριστουγεννιάτικο δέντρο, ήταν αυτό του εμπορικού κέντρου της Ουάσινγκτον το 1950. Το ύψος του ήταν στα 67 μέτρα.

Μέχρι τα μέσα του 1800, ο κόσμος δεν είχε την εικόνα του Άγιου Βασίλη των ημερών μας. Τον φανταζόντουσαν ως πάρα πολύ αδύνατο, με μακριά γένια και ξωτικό! Ο πολιτικός σκιτσογράφος Thomas Nast, ευθύνεται για την εικόνα του σημερινού Άγιου Βασίλη.

Η ιδέα του θαυματουργού Άγιου Βασίλη, όπου διαθέτει μαγικές δυνάμεις, δεν είναι τυχαία. Βάση παγανιστικών ριζών, ο Άγιος Βασίλης παρομοιάζεται εμφανισιακά με τους δρυΐδες των Αγγλοσαξονικών και των κεντροευρωπαϊκών περιοχών.

Στις σκανδιναβικές περιοχές, ο Santa δεν έφερνε τα δώρα πάνω σε έλκηθρο με ταράνδους. Αντιθέτως, η λαογραφία τον θέλει πάνω σε…κατσίκα. Το σκηνικό θα μπορούσε άνετα να παραπέμπει στους νότιους εμπόρους της περιόδου, που συνήθιζαν να φέρνουν φαγητά και ρούχα πάνω στις κατσίκες τους για να τα πουλήσουν στον κόσμο.

Η φιγούρα του Άγιου Βασίλη συνοδευόταν πάντα με την ευτυχία, την καλή σοδειά και την ευημερία. Το κέρατο της Αμάλθειας εικονίζεται πολλές φορές στα χέρια του Άγιου Βασίλη.

Υπάρχουν 30.000 διαφορετικά πετούμενα στον πλανήτη Γη, από έντομα μέχρι πτηνά. Δεν μπορούμε να πούμε πως έχουμε δει τάρανδο να πετάει…

Η συνήθεια της βασιλόπιτας και του φλουριού συνδέεται με τον Μέγα Βασίλειο από την Καισαρεία. Μετά από μια αποτυχημένη απόπειρα του έπαρχου της Καππαδοκίας να κατακτήσει την πόλη, ο Μέγας Βασίλειος αποφάσισε να επιστρέψει τα κλεμμένα με έναν πρωτότυπο τρόπο. Την επόμενη μέρα του εκκλησιασμού, έβαλε χρυσά  νομίσματα μέσα σε μικρούς άρτους δίνοντας τα στον κόσμο που είχε χάσει την περιουσία του.

Το παραπάνω έθιμο, έχει ξεκινήσει από τα Ρωμαϊκά χρόνια, στην γιορτή των Σατουρναλίων (η γιορτή του αντίστοιχου θεού Κρόνου).

Στην ελληνική λαογραφία συναντάμε και τους καλικάντζαρους. Μοναδική τους δουλειά κάθε χρόνο, είναι να κόβουν το δέντρο που στηρίζει τη γη. Στα Θεοφάνεια, οι καλικάντζαροι μας αδειάζουν τη γωνιά μια και καλή.