Το «βρόμικο» χιούμορ στο «Πάρτι με… λουκάνικα» και ένα ακόμη φαντασμαγορικό και καλοφτιαγμένο παραμύθι διά χειρός Τιμ Μπάρτον στο «Μις Πέρεγκριν: Στέγη για ασυνήθιστα παιδιά», έχουν τον πρώτο λόγο από σήμερα στις αίθουσες.

ΠΑΡΤΙ ΜΕ… ΛΟΥΚΑΝΙΚΑ ***
(SAUSAGE PARTY)
ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ
ΗΠΑ, 2016
ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ
ΓΚΡΕΓΚ ΤΙΕΡΝΑΝ ΚΑΙ ΚΟΝΡΑΝΤ ΒΕΡΝΟΝ

Λουκάνικα, ψωμάκια για σάντουιτς, φρούτα, ψάρια, ντόνατς, μπουκάλια τεκίλας, τάκος και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς ότι πωλείται μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ, προσεύχονται καθημερινά να τα επιλέξουν οι πελάτες και να τα μεταφέρουν στη δική τους «γη της επαγγελίας», που βρίσκεται έξω από τις συρόμενες πόρτες του καταστήματος.

Οταν μάθουν από μια μουστάρδα που επεστράφη ότι οι άνθρωποι θέλουν «απλά» να τα μαγειρέψουν και να τα φάνε, θα κάνουν την επανάστασή τους και θα αντισταθούν μέχρι τελικής πτώσης στην έξοδό τους από το σούπερ μάρκετ.

Ο Τζόνα Χιλ, ο Σεθ Ρόγκεν και ο Πολ Ραντ, τρεις από τους καλύτερους κωμικούς «της διπλανής πόρτας» της νέας γενιάς, ενώνουν τις δυνάμεις τους με αποτέλεσμα ένα από τα πιο «βέβηλα» καρτούν που έχετε δει τα τελευταία χρόνια. Το χιούμορ τους είναι απροκάλυπτο και «βρόμικο» και κάποιοι θα πουν ότι είναι «χυδαίο», αφού οι τρεις τους δεν διστάζουν να μεταφέρουν στη μεγάλη οθόνη στιχομυθίες που θα άκουγε κανείς σε μια αντροπαρέα, η οποία, πίνοντας μπίρες, συζητάει για γυναίκες και πρώτης ποιότητας ναρκωτικά που σε «ταξιδεύουν» για τα καλά. Στο παιχνίδι συμμετέχει επίσης ο Εντουαρντ Νόρτον σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ο Τζέιμς Φράνκο, η σέξι (και στην ταινία) Σάλμα Χάγεκ και ο Μάικλ Σέρα.

Αν απολαμβάνετε το μαύρο, βρόμικο χιούμορ δοσμένο εύστοχα με ρυθμό και ελαφρότητα, το «Πάρτι με λουκάνικα» είναι από τις ταινίες που δεν χάνονται. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι είστε ανοικτός σε μια άλλη οπτική στα καρτούν από αυτή που μας έχουν συνηθίσει τα τελευταία χρόνια τα μεγάλα στούντιο που καταπιάνονται με αυτό το είδος. Αν το χιούμορ της «αντροπαρέας» σάς διώχνει χιλιόμετρα μακριά, αξίζει να κάνετε μια προσπάθεια να βρεθείτε κι εσείς σε αυτό το «Πάρτι», καθώς όμοιό του μάλλον θα περάσουν αρκετά χρόνια για να ξαναδούμε.

https://www.youtube.com/watch?v=MBdeE7mzED4

DEEPWATER HORIZON **

ΗΠΑ, 2016

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΠΙΤΕΡ ΜΠΕΡΓΚ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

ΜΑΡΚ ΓΟΥΟΛΜΠΕΡΓΚ, ΚΕΡΤ ΡΑΣΕΛ

Με την τραγική, αληθινή ιστορία του ατυχήματος της πετρελαιοπηγής που καταστράφηκε στα ανοιχτά του Κόλπου του Μεξικού με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους έντεκα άνθρωποι και να σημειωθεί ανυπολόγιστης έκτασης καταστροφή στα νερά του Κόλπου καταπιάνεται ο Πίτερ Μπεργκ. Και παρόλο που ανασυνθέτει με αποτελεσματικότητα τις ώρες φρίκης που έζησαν στην πλωτή κατασκευή οι εργαζόμενοι μέχρι να διασωθούν και να επιστρέψουν στη στεριά, δεν βλέπουμε το παραμικρό για την οικολογική καταστροφή που προκλήθηκε από το ατύχημα και τις επιπτώσεις που αυτό είχε στη ζωή των ανθρώπων που ζουν στις παράκτιες περιοχές και ασφαλώς στην ιχθυοπανίδα και τη θαλάσσια χλωρίδα, που επλήγη συντριπτικά, αν όχι ανεπανόρθωτα.

Αν λοιπόν έλειπε από τη ζωή σας ένα θρίλερ καταστροφής, εντυπωσιακής πράγματι, με τους πρωταγωνιστές να δίνουν αγωνιώδη μάχη να κρατηθούν στη ζωή και να μην παραδοθούν στις φλόγες, το «Deepwater Horizon» θα σας αποζημιώσει. Αν θέλετε να μάθετε τι ακριβώς έγινε στον Κόλπο, θα πρέπει να αναζητήσετε τα σχετικά ντοκιμαντέρ. Η πληροφορία στους τίτλους τέλους ότι σχεδόν 5.000.000 βαρέλια πετρέλαιο διέρρευσαν στη θάλασσα δεν αρκεί.

ΜΙΣ ΠΕΡΕΓΚΡΙΝ: ΣΤΕΓΗ ΓΙΑ ΑΣΥΝΗΘΙΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ **

(MISS PEREGRINE’S HOME FOR PECULIAR CHILDREN)

ΗΠΑ, 2016

ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ

ΤΙΜ ΜΠΑΡΤΟΝ

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ

ΕΥΑ ΓΚΡΙΝ, ΑΣΑ ΜΠΑΤΕΡΦΙΛΝΤ

Ο 16χρονος Τζέικ διαθέτει ξεχωριστές δυνατότητες και αυτό θα φανεί σε πλήρη μορφή όταν μαζί με τον πατέρα του θα ταξιδέψει σε ένα απομονωμένο νησί της Ουαλίας και θα συναντήσει την κυρία Πέρεγκριν και τα παιδιά που προστατεύει. Ολοι μαζί ζουν σε μια λούπα του χρόνου, κάτι που σημαίνει ότι η ίδια μέρα ξημερώνει ξανά και ξανά. Η κυρία Πέρεγκριν και τα παιδιά απειλούνται από τέρατα που μόνο εκείνα έχουν την ικανότητα να βλέπουν και ο μόνος που μπορεί να τα αντιμετωπίσει φαίνεται να είναι ο 16χρονος Τζέικ.

Είναι στην κρίση του καθενός να αποφασίσει αν η οργιώδης φαντασία του Τιμ Μπάρτον και η ακόμη πιο περιπετειώδης μεταφορά της στη μεγάλη οθόνη εξακολουθεί να μας αφορά και να μας συναρπάζει. Σε μια εποχή που το μοντέρνο σινεμά έχει ξεφύγει σε άλλες σφαίρες αποδεικνύοντας συνεχώς ότι «less is more», ο αμετανόητος Αμερικανός σκηνοθέτης επιμένει να ποντάρει στην παιδική πλευρά του εαυτού του, προσπαθώντας να μας ταξιδέψει για ακόμη μια φορά στην αθωότητα που αντιπροσωπεύει εκείνη η περίοδος στη ζωή όλων μας.

Υπό αυτή την οπτική, η νέα περιπέτεια του Τιμ Μπάρτον φέρει τη σφραγίδα του, καθώς έχει αρκετές σκοτεινές και γκόθικ σκηνές και μια ζηλευτή ποπ κορύφωση, με το γνωστό μαύρο χιούμορ του παρόν, αλλά όλη αυτή η «μπαρόκ συμφωνία» απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό που παραμένει ανοιχτό σε αυτό που λέμε «επιστροφή στην αθωότητα». Αν αυτό το (κινηματογραφικό) κεφάλαιο έχει κλείσει διά παντός για εσάς, κανένα τέρας και καμία μεταμόρφωση σε πουλί δεν πρόκειται να σας κάνει να σαστίσετε στη σκοτεινή αίθουσα.

ΚΩΣΤΑΣ ΖΑΛΙΓΚΑΣ
[email protected]

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου