Ο «Ε.Τ.» συγκέντρωσε τρεις επιστημονικές μελέτες για τη ζωντανή παραστατική τέχνη που διανύει την πιο δύσκολη περίοδο της σύγχρονης ιστορίας της.

Τρεις πρόσφατες εκδόσεις -ιδανικά αναγνώσματα συντροφιάς τόσο για τους ερευνητές και τους δημιουργούς όσο και για εκείνους που ασκούν την πολύτιμη τέχνη του αναγνώστη και του θεατή- πατούν σε ανεξερεύνητα εδάφη για τα Νέα Μέσα στο θέατρο σε μια εποχή που όλα αλλάζουν ραγδαία.

Η διδάκτωρ Θεατρικών Σπουδών Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, Αγγελική Πούλου παραδίδει μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση με τίτλο «Η αρχαία ελληνική τραγωδία και το ψηφιακό θέατρο: Ερείπια, μεταμορφώσεις, δραματουργίες» από τις Εκδόσεις Αιγόκερως.

Το εξώφυλλο του βιβλίου υπογράφει ο σπουδαίος ζωγράφος Γιώργος Ρόρρης («Ο καύσωνας», συλλογή «Η άλλη Αρκαδία»).

Η μελέτη εξερευνά τη συνάντηση των ψηφιακών μέσων με τις παραστατικές τέχνες, καθώς και την πρόσληψη της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στην ψηφιακή εποχή. Αναλύοντας το έργο σπουδαίων σκηνοθετών στην Ευρώπη όπως των Κριστόφ Βαρλικόφσκι, Ρομέο Καστελούτσι και Ιβο βαν Χόβε αλλά και επιτελέσεις καλλιτεχνικών κολεκτίβων εξετάζει ζητήματα επιτέλεσης και σκηνοθεσίας, με φόντο την αρχαία ελληνική τραγωδία, μέσα από θεατρικά αλλά και φιλοσοφικά εργαλεία, για την Τέχνη και την τεχνολογία.

Στις σελίδες ο αναγνώστης συναντάει πρωτοποριακές παραγωγές και συζητήσεις για την ψηφιακή παρουσία στην πορεία της Ιστορίας του θεάτρου διερευνώντας μεθοδολογίες και πρακτικές, ενώ δημιουργούνται ερωτήματα σχετικά με την ανάλυση της παράστασης και τη φιλοσοφία και την ανθρωπολογία.

Το βιβλίο αναπτύσσεται σε πέντε κεφάλαια όπου μελετάται από ιστορική, καλλιτεχνική και φιλοσοφική άποψη η σχέση της τεχνολογίας με τον πολιτισμό, την τέχνη και το θέατρο. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξελίσσεται η ιστορική ανασκόπηση της πρόσληψης της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας στον 20ό και 21ο αιώνα, ενώ στο τρίτο κεφάλαιο ακολουθούν τοποθετήσεις σύγχρονων σκηνοθετών που χρησιμοποιούν τις νέες τεχνολογίες.

Η μελέτη ολοκληρώνεται στο τέταρτο και πέμπτο κεφάλαιο όπου διερευνώνται αντίστοιχα οι αλλαγές που μπορεί να επιφέρει η ψηφιακή τεχνολογία στην παραδοσιακή θεώρηση της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και το ψηφιακό θέατρο του 21ου αιώνα.

Η σκηνοθέτις και συγγραφέας Ιόλη Ανδρεάδη πριν λίγες ημέρες υπέγραψε τα δύο νέα της βιβλία.

Το πρώτο βιβλίο με τίτλο «Performance από την Θεωρία στην Πράξη: Σκηνοθεσία – Φιλοσοφία – Πολιτισμός» επιχειρεί μια διερεύνηση του διαλόγου της επιτέλεσης ή performance με άλλες πολιτισμικές εκφάνσεις, στις οποίες περιλαμβάνονται η τελετουργία, το θέατρο, ο φιλοσοφικός στοχασμός και η πολιτισμική θεωρία.

Στο δεύτερο βιβλίο της η Ιόλη Ανδρεάδη, «ANASTENARIA: Ritual – Theatre – Performance; An Experiential Study» καταγράφει μια εθνογραφική μελέτη, στα αγγλικά, που εκπονήθηκε από την ίδια στο Kings College του Λονδίνου και συνδυάζει το θέατρο με την κοινωνική έρευνα και τις ανθρωπιστικές σπουδές.

Η συγγραφέας διερευνώντας τις τελετουργικές παραδόσεις και την ιστορία μας, παίρνει ως μελέτη περίπτωσης το έθιμο των Αναστεναρίων για να χτίσει γέφυρες με τη θεατρική πράξη, έχοντας ως κοινό άξονα και στα δύο πεδία την έννοια της Τελετουργίας. Αξίζει να σημειωθεί πως πρόκειται για μια βιωματική μελέτη μιας ζωντανής τελετουργικής παράδοσης της Βορείου Ελλάδας, στην οποία η συγγραφέας εμπλέκεται με την ιδιότητα του συμμετέχοντος παρατηρητή.

Από την έντυπη έκδοση