Σε ένα χωριό της Πελοποννήσου μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ζει με την σύζυγό του τα τελευταία χρόνια ο ηθοποιός Σπύρος Φωκάς.
Στα 85 του χρόνια σήμερα, ο αγαπημένος ηθοποιός αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας αλλά και οικονομικά θέματα, ενώ έχει αποσυρθεί, με την εικόνα του να μην θυμίζει τίποτα από την αίγλη του παρελθόντος.
Κάθε Πάσχα, ιδιαίτερα τώρα, που ο διάσημος ηθοποιός περνάει πολύ δύσκολες στιγμές με την υγεία του, ο Θανάσης Παπαδάς και η ηθοποιός σύζυγός του Ειρήνη Βελιμαχίτη επισκέπτονται τον φίλο τους στο χωριό Καλαμάκι, κοντά στους Αγίους Θεοδώρους, όπου μένει.
Ο 85χρονος σήμερα Σπύρος Φωκάς ζει απομονωμένος, με μόνη παρέα τη σύζυγό του Λίλιαν και τους λιγοστούς φίλους που ακόμη τον θυμούνται και τον βοηθούν οικονομικά, καθώς αντιμετωπίζει, εκτός από τα προβλήματα υγείας, και οικονομικά θέματα.
Ο αγαπημένος Έλληνας ηθοποιός, ο οποίος έκανε διεθνή καριέρα πρωταγωνιστώντας σε μεγάλες παραγωγές του εξωτερικού και του Χόλιγουντ δίνει την δική του μάχη, καθώς σύμφωνα με την τοπική ιστοσελίδα olympia.gr, η κατάσταση της υγείας του είναι αρκετά επιβαρυμένη, με παρέα του την σύζυγό του Λίλιαν και τους λιγοστούς φίλους που τον επισκέπτονται στο σπίτι όπου ζει, στο χωριό Καλαμάκι.
Η ιστοσελίδα δημοσιεύει φωτογραφία του ηθοποιού, μαζί με τον φίλο του και υποψήφιο δήμαρχο Νεμέας και θεατρικό επιχειρηματία Θανάση Παπαδά.
Ποιος είναι ο Σπύρος Φωκάς
Για όσους δεν γνωρίζουν γεννήθηκε στην Πάτρα και εμφανίστηκε για πρώτη φορά στον κινηματογράφο το 1959 στην ταινία του Ανδρέα Λαμπρινού, «Ματωμένο Ηλιοβασίλεμα».
ΤΙ ΔΙΑΒΑΣΑ
Η καριέρα του στον χρυσό κινηματογράφο
Η ταινία προβλήθηκε τότε στο Φεστιβάλ των Καννών και ήταν η αφετηρία για την διεθνή καριέρα του. Μετά από αυτή τη διάκριση, όντας και απόφοιτος της δραματικής σχολής του Κωστή Μιχαηλίδη, δεν άργησε να πάρει το ρίσκο και να πάει στην Ιταλία, στα στούντιο της Τσινετσιτά, όπου και αξιοποίησε τις οντισιόν και τις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν.
Έτσι, συμμετέχει σε διεθνείς παραγωγές. Στις ταινίες «Όταν θέλει η γυναίκα» του Βιντσέντε Μινέλι πλάι στην Λάιζα Μινέλι και «Ο Ρόκο και τα Αδέλφια του» του Λουκίνο Βισκόντι, πλάι στην Κατίνα Παξινού. Με την εμφάνιση του στην ταινία του Φράνκο Ρόσι «Ο Θάνατος ενός Φίλου», απογειώνεται η κινηματογραφική του καριέρα. Κερδίζει, μάλιστα, και βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρντο.
Στη συνέχεια κάνει το μεγάλο βήμα προς το Χόλυγουντ, συμμετέχοντας πλέον σε αμιγώς αμερικάνικες παραγωγές. Επιστρέφει στην Ελλάδα, στα μέσα της δεκαετίας του ’60. Κάτω από τις σκηνοθετικές οδηγίες του Γιάννη Δαλιανίδη, γυρίζει στην Φίνος Φίλμ δύο ταινίες πλάι στην Ζωή Λάσκαρη. Τον «Εγωισμό» και τη «Στεφανία», που άφησαν εποχή. Δεν άργησε όμως να ξαναφύγει για την Αμερική. Εκεί, πρωταγωνίστησε σε ταινίες που έκαναν μεγάλη επιτυχία, όπως το «Διαμάντι του Νείλου» και «Ράμπο 3».
Συνολικά έπαιξε σε 36 ταινίες, 2 εκ των οποίων της Φίνος Φιλμ. Σε όλη την κινηματογραφική καριέρα του έπαιξε με επιτυχία σε πάνω από 30 ταινίες. Οι περισσότερες από αυτές, στην Ιταλία και στην Αμερική. Αξίζει να αναφερθεί ότι έγινε ιδιαίτερα γνωστός και αγαπητός, και από τις εμφανίσεις του σε γνωστά θέατρα του εξωτερικού. Σημαντική τέλος ήταν και η παρουσία του στην ελληνική τηλεόραση, πρωταγωνιστώντας σε κοινωνικές και δραματικές σειρές, ανάμεσά τους οι: «Ανατομία ενός εγκλήματος», «Δύο Ξένοι», «Οι κληρονόμοι», «Της αγάπης μαχαιριά», «Φιλί ζωής» κ.λ.π.
Σπύρος Φωκάς: Ο γόης του ελληνικού σινεμά με τον κορυφαίο Ιταλό σκηνοθέτη Vittorio De Sica το 1961
Ο δημοσιογράφος και συλλέκτης, Άρης Λουπάσης, δημοσίευσε πριν από καιρό στον προσωπικό του λογαριασμό στο Instagram μια σπάνια φωτογραφία, στην οποία ο Σπύρος Φωκάς ποζάρει με τον κορυφαίο Ιταλό σκηνοθέτη Vittorio De Sica το 1961 στο θρυλικό Caffe Greco στην Via Condotti στην Ρώμη.
Γράφει ο Άρης Λουπάσης στην ανάρτησή του:
Ο Σπύρος Φωκάς με τον κορυφαίο Ιταλό σκηνοθέτη Βιτόριο Ντε Σίκα το 1961 στο θρυλικό Caffe Greco στην Via Condotti στην Ρώμη, τo οποίο αποτελεί το ιστορικότερο καφέ της πόλης και δημιουργήθηκε το 1760 από τον Έλληνα Νικόλα Ντέλλα Μανταλένα.
Το 1959 ο Έλληνας καλλονός ηθοποιός παράλληλα με την φοίτησή του στην Δραματική Σχολή Μιχαηλίδη, κάνει το ντεμπούτο του στο σινεμά με την ταινία “Ματωμένο ηλιοβασίλεμα” η οποία συμμετέχει στο Φεστιβάλ Καννών, αποτελώντας για τον ίδιο το διαβατήριο για μια διεθνή καριέρα. Η εκδότρια του ελληνικού περιοδικού Θησαυρός δίνει μια φωτογραφία του σε φίλη της που εργάζεται σε ιταλικό περιοδικό και μετά από οντισιόν επιλέγεται ανάμεσα σε 600 υποψηφίους από τον σκηνοθέτη Φραντσέσκο Ρόσι για την ταινία “Ο θάνατος ενός φίλου” όπου και κερδίζει βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ του Λοκάρντο.
View this post on Instagram
Για τα επόμενα δεκαπέντε χρόνια διαμένει μόνιμα στην Ιταλία συμμετέχοντας σε διεθνείς παραγωγές με χαρακτηριστική την συμμετοχή του στην ταινία του Λουκίνο Βισκόντι “Ο Ρόκο και τ’ αδέρφια του”. Ένα εμβληματικό κοινωνικό δράμα με φόντο την μεταπολεμική Ιταλία και την μεγάλη Κατίνα Παξινού στον πρωταγωνιστικό ρόλο έχοντας στο πλάι της μαζί με τον Σπύρο Φωκά και τους Ανί Ζιραρντό , Κλαούντια Καρντινάλε και Αλέν Ντελόν σε μια από τις καλύτερες ερμηνείες της καριέρας του.
Ο βραβευμένος με 4 Όσκαρ Βιτόριο Ντε Σίκα ασχολήθηκε αρχικά με την υποκριτική για να εξελιχθεί σε έναν από τους σημαντικότερους σκηνοθέτες της παγκόσμιας έβδομης τέχνης δημιουργώντας πραγματικά “διαμάντια” με την συμμετοχή μεγάλων μορφών του διεθνούς στερεώματος. Μαζί με τους Λουκίνο Βισκόντι και Ρομπέρτο Ροσελίνι υπήρξαν οι θεμελιωτές του ρεύματος του ιταλικού νεορεαλισμού στον κιν/φο το οποίο γεννήθηκε μέσα στα απομεινάρια του πολέμου, καταγράφοντας με απόλυτο ρεαλισμό τις δύσκολες συνθήκες και την εξαθλίωση ανθρώπων του μόχθου στην μεταπολεμική Ιταλία.
Τρεις από τις δημιουργίες του Ντε Σίκα οι “Θαύμα στο Μιλάνο”, “Κλέφτης ποδηλάτων” και “Λούστρος παπουτσιών” αποτελούν αριστουργήματα του ιταλικού νεορεαλισμού και συγκαταλέγονται στο ανθολόγιο των καλύτερων ταινιών όλων των εποχών.
Σπύρος Φωκάς: Οι δύσκολες στιγμές
Στην Espresso, είχε μιλήσει η σύζυγος του, για τις δύσκολες στιγμές που βιώνουν οικονομικά: «Ο Σπύρος πρώτη φορά στην ζωή του έπειτα από επίμονες προσπάθειες πήρε πνευματικά δικαιώματα από τις τόσες ταινίες που είχε παίξει στον ιταλικό κινηματογράφο. Ωστόσο, επειδή χρωστούσε στην εφορία, όλα αυτά τα λεφτά παρακρατήθηκαν…
«Αποτέλεσμα, να μην έχουμε ούτε ένα ευρώ να ζήσουμε, αλλά και να πληρώσουμε το ρεύμα, οπότε η ΔΕΗ το έκοψε. Όλα αυτά δημιούργησαν στεναχώρια, δυσφορία και πόνους στην καρδιά στον Σπύρο μου, με αποτέλεσμα να εισαχθεί επειγόντως στο νοσοκομείο. Το ποσό που χρωστούσαμε ήταν 1.500 ευρώ, ωστόσο βάζαμε κάθε μήνα κάποια χρήματα. Όμως η υπηρεσία της ΔΕΗ θεώρησε σωστό να κόψει το ρεύμα. Δεν είχαμε ούτε φως, ούτε ψυγείο, ούτε έναν ανεμιστήρα για να αισθάνεται ο Σπύρος καλά».
Ροή Ειδήσεων 
