Μόνιμος προσκεκλημένος του Φεστιβάλ Μπαρόκ Oπερας του Μπαϊρόιτ, ο Μάρκελλος Χρυσικόπουλος νιώθει κάθε φορά τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς.

Eτσι μας λέει λίγο πριν τη γενική δοκιμή της παράστασης «Ορφέας» του Κλαούντιο Μοντεβέρντι, μία παραγωγή του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών του 2017 σε δική του μουσική διεύθυνση, που βγαίνει για πρώτη φορά εκτός Ελλάδος και ανέβηκε χθες, αλλά παρουσιάζεται και σήμερα στο Φεστιβάλ Μπαρόκ Οπερας του Μπαϊρόιτ, στη Γερμανία, με πρωταγωνιστή τον διάσημο τενόρο, σκηνοθέτη και καλλιτεχνικό διευθυντή του Φεστιβάλ «Εβδομάδα Μότσαρτ», Ρολάντο Βιγιασόν, σε σκηνοθεσία Θάνου Παπακωνσταντίνου.

Μάρκελλος Χρυσικόπουλος: Ο διευθυντής ορχήστρας μιλάει στον «Ε.Τ.»

Τον Μεξικανό λυρικό τραγουδιστή πλαισιώνει το σύνολο παλαιάς μουσικής Latinitas Nostra, γνωστό για τις ιστορικά τεκμηριωμένες ερμηνείες και τις βραβευμένες ηχογραφήσεις του, που έχουν επαινεθεί από τον διεθνή Τύπο.

«Είμαστε, τόσο εγώ όσο και η Καμεράτα, καθώς και το σύνολο το οποίο εκπροσωπώ, το Latinitas Nostra, σταθεροί προσκεκλημένοι του Φεστιβάλ, στο οποίο αρχίσαμε να ερχόμαστε πριν θεσμοθετηθεί ως Φεστιβάλ Μπαρόκ Οπερας, από το 2016-17, τότε που διοργανώνονταν εκδηλώσεις μπαρόκ μουσικής», λέει στον «Ε.Τ.» ο Μάρκελλος Χρυσικόπουλος από το Μπαϊρόιτ της Γερμανίας.

«Είναι σίγουρα δικαίωση ότι ανεβαίνει ο “Ορφέας” στο συγκεκριμένο Φεστιβάλ, καθώς πρόκειται για μία πολύ ιδιαίτερη και ειδικών απαιτήσεων παράσταση, αφού συνδυάζει μπαρόκ και ηλεκτρονικά όργανα. Εχουμε να κάνουμε με ένα καταπληκτικό μπαρόκ θέατρο, το οποίο έχει αναβιώσει με τις εργασίες που έχουν γίνει. Κάθε φορά που έρχομαι εδώ νιώθω τον ενθουσιασμό της πρώτης φοράς. Πάντα θεωρούσα ότι αυτή η παράσταση έχει μία θέση, μαζί με άλλες παραστάσεις γνωστών συνόλων, σκηνοθετών, ερμηνευτών, σε φεστιβάλ του εξωτερικού. Δυσκολευτήκαμε αρκετά, μη έχοντας τις κατάλληλες επαφές, αν και υπήρχε πολύς ενθουσιασμός από το Μέγαρο, όταν το ανεβάσαμε, να προωθηθεί στο εξωτερικό. Είναι η πρώτη φορά που βγαίνει εκτός Ελλάδος και σε αυτό έπαιξε ρόλο και η παρουσία του Ρολάντο Βιγιασόν στον πρωταγωνιστικό ρόλο. Πιστεύω ότι η παράσταση θα συνεχίσει το ταξίδι της στο εξωτερικό».

Πώς χαρακτηρίζετε από μουσικής άποψης το συγκεκριμένο έργο;

Πρόκειται για ένα ασυνήθιστο άκουσμα. Αυτό που έχουμε προσπαθήσει να κάνουμε είναι να μην πέσουμε στην εύκολη παγίδα του cross over, το οποίο είναι ένα πολύ διαδεδομένο μουσικό φαινόμενο στην εποχή μας. Βάζουμε λίγη κλασική μουσική και λίγο μπουζούκι ή ροκ στοιχεία και ακούγεται ενδιαφέρον και ευρηματικό. Πρόκειται για πειράματα που έχουν γίνει κατά καιρούς από τη δεκαετία του ’60, για το πώς η κλασική μουσική μπορεί να προσεγγίσει την ποπ μουσική και αντίστροφα. Εμείς δεν ανεχόμαστε τον όρο του cross over, παρά τη μίξη των διαφορετικών ειδών. Προσπαθούμε να μη διαβρώσουμε την ουσία και την ταυτότητα του κάθε στοιχείου του έργου. Αν και χρησιμοποιούμε ηλεκτρονικά όργανα, το πνεύμα της μπαρόκ μουσικής όχι μόνο έχει διατηρηθεί ακέραιο, αλλά έχει ενισχυθεί. Αντίστοιχα, τα ηλεκτρονικά όργανα, οι σύγχρονες κιθάρες και οι συνθέσεις με τις οποίες έχει πλαισιώνει ο Πάνος Ηλιόπουλος το έργο δεν έχουν ατροφήσει λόγω των παρακείμενων μπαρόκ οργάνων, αλλά έχουν αναδειχθεί ακόμη περισσότερο. Πρόκειται για ένα τολμηρό πάντρεμα, γιατί δεν κρύβεται πίσω από την ασπίδα της easy listening μουσικής.

«Εναλλακτική όπερα»

Πώς και σε ποιο σημείο του έργου έγινε η ηλεκτρονική προσέγγιση από τον Πάνο Ηλιόπουλο;

Η προσθήκη έγινε ακολουθώντας το πνεύμα του ίδιου του Μοντεβέρντι, στο βαθμό που ο ίδιος ο συνθέτης το επιτρέπει. Συγκεκριμένα, όταν περνάμε στη σκηνή του Κάτω Κόσμου, αλλάζει δραστικά η ενορχήστρωση του έργου από τον ίδιο τον Μοντεβέρντι, χρησιμοποιώντας προφανώς όργανα της εποχής του, κυρίως χάλκινα.

Εμείς πήγαμε αυτή τη σκέψη μερικά βήματα πιο πέρα. Πώς θα ήταν αν, πηγαίνοντας στον Αδη, τον Πλούτωνα, αλλάζαμε εντελώς το ηχητικό τοπίο και πλέον συνυπήρχαν τα μπαρόκ όργανα, που είχαμε από την αρχή του έργου, με άλλα ηλεκτρονικά όργανα, όπως το ηλεκτρονικό πριόνι, το μπάσο, η κιθάρα, τα live electronics κ.λπ. Εχουμε να κάνουμε με εξαιρετικούς Ελληνες μουσικούς και ερμηνευτές, με μία γοητευτική και καλαίσθητη σκηνοθεσία. Προτείνουμε κάτι εναλλακτικό από αυτό που έχει συνηθίσει ο μέσος θεατής της όπερας και θέλω να πιστεύω ότι θα έχει επιτυχία, που θα ανοίξει το δρόμο του έργου στο εξωτερικό, με αυτήν την προσέγγιση.

(Info)

Τα σκηνικά και τα κοστούμια της παράστασης είναι της Νίκης Ψυχογιού και η κινησιολογία της Νάντης Γώγουλου.

Τους ρόλους ερμηνεύουν οι: Σαβίνα Γιαννάτου (Πρωθιέρεια του Διονύσου), Θεοδώρα Μπάκα (H Μουσική), Γιάννης Φίλιας (Βοσκός), Ειρήνη Μπιλίνη (Νύμφη), Μυρσίνη Μαργαρίτη (Ευρυδίκη), Σοφία Πάτση (Αγγελιοφόρος), Λένια Ζαφειροπούλου (Η Ελπίδα), Μάριος Σαραντίδης (Χάροντας), Μαρία Παλάσκα (Περσεφόνη) και Τίμος Σιρλάντζης (Πλούτωνας).

Ειδήσεις σήμερα

Τραγωδία στην Καλαμαριά: Μόλις έφυγαν τα παιδιά, σκότωσε την πρώην σύζυγο και αυτοκτόνησε

Λούτσα: Μέλη τούρκικης μαφίας τα 6 θύματα στο μακελειό

Επίδομα 534 ευρώ για τους πληγέντες εργαζόμενους – Πως θα το πάρουν