Στον ευρωπαϊκό και διεθνή Τύπο γίνονται ήδη συγκρίσεις και οι παραλληλισμοί «Die Linke» – ΣΥΡΙΖΑ, χαρακτηρίζονται αναπόφευκτοι. Τα δε κοινά στοιχεία στις πορείες των δύο κομμάτων το τελευταίο διάστημα, είναι εντυπωσιακά.
Αρχή της μεγάλης κρίσης που έφτασε στη διάσπαση και οδηγεί στη διάλυση για το «Die Linke» αποτέλεσε το 4,9% που συγκέντρωσε στις τελευταίες εκλογές στη Γερμανία, από το 9,2% που είχε συγκεντρώσει στις εκλογές του 2017. Ηταν ένα σοκ για τη γερμανική Αριστερά, που έφερε κρίση και διάσπαση.
Η αρχή της κρίσης
Στον ΣΥΡΙΖΑ, η μεγάλη κρίση ξεκίνησε από το 17,8% στις εκλογές του 2023, από το 31,9% των εκλογών του 2019, που οδήγησε στην παραίτηση Τσίπρα, την εκλογή Κασσελάκη και τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ με την αποχώρηση της «Ομπρέλας» και των «6+6».
Στο «Die Linke», ένα γνωστό στέλεχος, η Σάρα Βάγκενκνεχτ πριν από λίγες ημέρες ανακοίνωσε την ίδρυση του δικού της κόμματος. Ελάμβανε ήδη για πολλά χρόνια αποστάσεις από την πολιτική του κόμματός της στα μεγάλα θέματα, από την πανδημία και το μεταναστευτικό μέχρι και την αμυντική βοήθεια στην Ουκρανία. Η Βάγκενκνεχτ παίρνει μαζί της στο νέο κόμμα δέκα βουλευτές του «Die Linke», κάτι που επιβεβαίωσε με δηλώσεις του και ο επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος –και πολύ φίλος του Αλέξη Τσίπρα– Ντίτμαρ Μπαρτς. Οι δέκα βουλευτές θα μείνουν ωστόσο στο «Die Linke» ως τις αρχές του 2024, που πρόκειται να ιδρυθεί το νέο κόμμα της Βάγκενκνεχτ. Αυτό έγινε, σύμφωνα με τα διεθνή πρακτορεία, επειδή αν έφευγαν περισσότερα από δύο μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του «Die Linke» τώρα, θα έχανε το καθεστώς και τα προνόμια της κοινοβουλευτικής ομάδας.
Στον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα δεν έγιναν ακριβώς έτσι, αλλά περίπου έτσι.
Η αποχώρηση της «Ομπρέλας» αντιμετωπίστηκε περίπου ως προεξοφλημένο πολιτικό γεγονός, αλλά η αποχώρηση των «6+6» της ομάδας της Εφης Αχτσιόγλου είναι το γεγονός που τάραξε τα νερά, τη νέα ηγεσία αλλά και τον Αλέξη Τσίπρα, που προσπάθησε να πείσει τους Αλέξη Χαρίτση και Νάσο Ηλιόπουλο να μην αποχωρήσουν, αλλά απέτυχε.
Μαζί με την ομάδα της Εφης Αχτσιόγλου έφυγαν και εννιά βουλευτές, συστήνοντας κοινοβουλευτική ομάδα, χωρίς ωστόσο να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ το καθεστώς και τα προνόμια της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τουλάχιστον ακόμα, μιας και διατηρεί 36 βουλευτές έναντι του 3ου κοινοβουλευτικά κόμματος του ΠΑΣΟΚ που διατηρεί 32.
Το νέο κόμμα της Βάγκενκνεχτ με αυτοτελή κοινοβουλευτική υπόσταση και τη συγκρότηση δεκαμελούς κοινοβουλευτικής ομάδας, θα κάνει το πρώτο του κομματικό συνέδριο στις 27 Ιανουαρίου στο Βερολίνο και θα δώσει την πρώτη του εκλογική μάχη στις ευρωεκλογές του 2024.
Η Νέα Αριστερά των Χαρίτση, Ηλιόπουλου, Αχτσιόγλου και πολλών άλλων πρώην στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, θα συγκροτηθεί σε κόμμα λίγο αργότερα από τον Ιανουάριο και θα δώσει επίσης την πρώτη εκλογική μάχη στις ευρωεκλογές του 2024.
Στέφανος Κασσελάκης: Ποιοι βουλευτές είναι πιθανόν να τον ακολουθήσουν στο νέο του κόμμα
Ο φίλος του Αλέξη Τσίπρα και επικεφαλής της Κ.Ο. του κόμματος Ντίτμαρ Μπαρτς, εμφανίζεται από τα γερμανικά ΜΜΕ ως αιθεροβάμων και αβάσιμα αισιόδοξος για το μέλλον του «Die Linke». Αντίστοιχη κριτική στην Ελλάδα, ακόμα και από φίλια προς τον ΣΥΡΙΖΑ, ΜΜΕ, δέχεται και ο Στέφανος Κασσελάκης.
«Κακή εξέλιξη»
Οταν πρόσφατα ρωτήθηκε για την πολυδιάσπαση της Αριστεράς στην Ελλάδα, από την DW, ο κ. Μπαρτς απάντησε: «Φυσικά παρακολουθώ τις εξελίξεις στην Ελλάδα. Ημουν μία εβδομάδα πριν από τις βουλευτικές εκλογές ώστε να συνδράμω και εγώ στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ. Εννοείται ότι συνδέομαι στενά με τον Αλέξη Τσίπρα. Οπως και στην περίπτωση της Γερμανίας, πάντα έλεγα ότι είναι μία κακή εξέλιξη η διάσπαση. Ενα είναι σίγουρο. Αυτό (σ.σ. δηλαδή η διάσπαση) δυναμώνει εν τέλει τους Συντηρητικούς στην Ελλάδα. Αυτό θα είναι το αποτέλεσμα».
Γράφουν και κάτι άλλο ουσιώδες τα γερμανικά ΜΜΕ για το «Die Linke» που ισχύει και για τον ΣΥΡΙΖΑ. Οτι η διάσπαση θα του στοιχίσει σε χρήματα και επιρροή, καθώς με κοινοβουλευτική ομάδα 28 βουλευτών, την επισημοποίηση της αποχώρησης των δέκα θα ακολουθήσουν και πρακτικές δυσκολίες που αφορούν σε λιγότερα γραφεία, ανακατατάξεις προσωπικού και πόρων, πιθανώς λιγότερες επίκαιρες ερωτήσεις στη Βουλή.
Είναι οι ίδιες επιπτώσεις που φοβούνται στην Κουμουνδούρου αν στο εγγύς μέλλον υπάρχουν και άλλες αποχωρήσεις και ο ΣΥΡΙΖΑ βρεθεί τρίτο κόμμα με βάση την κοινοβουλευτική δύναμη στη Βουλή. Φοβούνται να μη χάσουν και άλλα προνόμια, από αυτά που ήδη έχει χάσει με τη μείωση περίπου στο μισό της κοινοβουλευτικής του δύναμης σε σύγκριση με την προηγούμενη Βουλή, κυρίως όμως φοβούνται να μη χάσουν σε χρήματα και επιρροή.
Δημοσκοπήσεις
Η ουσία ωστόσο του παραλληλισμού ΣΥΡΙΖΑ – «Die Linke», κρύβεται στους λόγους της… εξαφάνισής τους. Στις τελευταίες δημοσκοπήσεις στη Γερμανία, το «Die Linke» συγκεντρώνει μόλις 3%, ενώ οι αποχωρήσαντες πιάνουν 6%. Η ανάλυση που παρουσιάζεται στα γερμανικά ΜΜΕ είναι ότι οι αλλαγές στις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες και η αδυναμία του «Die Linke» να βρει πειστικές απαντήσεις στις νέες ανάγκες και προτεραιότητες των αριστερών και προοδευτικών Γερμανών πολιτών είναι η αιτία της καθίζησης του «Die Linke». Η αιτία που έφερε τη διάσπαση και οδηγεί στη διάλυση.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, από τον Αύγουστο που έγιναν οι πρώτες δημοσκοπήσεις μετά τις εθνικές εκλογές του Ιουνίου, η Κουμουνδούρου βλέπει το ποσοστό του κόμματος να υποχωρεί σταθερά. Αυτήν τη σταθερή μείωση δυνάμεων σε όλες τις δημοσκοπήσεις –με εξαίρεση μία δημοσκόπηση αυτή της εταιρίας Real Polls που δημοσίευσε το «Documento»– δεν δείχνει ικανή να αποτρέψει ούτε η εκλογή νέου προέδρου. Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι στις μετρήσεις που διεξάγονται και πρόκειται να παρουσιαστούν τις επόμενες ημέρες, ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται στην περιοχή του 10% και η Νέα Αριστερά στην περιοχή του 5%.
…και τα «ιταλικά» σχέδια του Τσίπρα
Μεγάλη συζήτηση εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ και πολλά ερωτηματικά προκάλεσε το δημοσίευμα της «La Repubblica» που αποδίδει πολιτικά σχέδια στον Αλέξη Τσίπρα, να ενώσει στο προσεχές μέλλον την ριζοσπαστική και τη σοσιαλδημοκρατική Αριστερά στην Ελλάδα.
Προκάλεσε τουλάχιστον εντύπωση το γεγονός ότι το δημοσίευμα της ιταλικής εφημερίδας ήταν για τον κ. Τσίπρα τόσο θετικό και αυστηρά προσανατολισμένο στο μέλλον. Χωρίς αναφορά στην περίοδο 2019-2023 και τις αντικειμενικές ευθύνες του κ. Τσίπρα για το πρόσφατο παρελθόν των συνεχών εκλογικών ηττών του ΣΥΡΙΖΑ. Θύμισε τους διθυράμβους της «La Repubblica» στον πρώην πρωθυπουργό την περίοδο 2015-2019, όταν σχεδόν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ της Ευρώπης τον κατέτασσαν στους σύγχρονους λαϊκιστές Ευρωπαίους ηγέτες.
Ηταν ωστόσο ένα πολύ ενδιαφέρον δημοσίευμα:
» Πρώτον, επειδή επιβεβαιώνει την πρόθεση του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ να διατηρήσει για τον εαυτό του ένα ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων στην ελληνική Αριστερά, που δεν θα μπλέκεται με τα καθημερινά και θα διατηρεί τη δυνατότητα αφ’ υψηλού παρέμβασης. Είτε μέσω διεθνών ΜΜΕ με τα οποία διατηρεί κάποια επαφή, όπως π.χ. η «La Repubblica», είτε ως επικεφαλής Ινστιτούτου το οποίο θα πάρει σάρκα και οστά από τον νέο χρόνο.
» Δεύτερον, επειδή πρόκειται για ηχηρή επιβεβαίωση των σεναρίων που κυκλοφορούν για τον κ. Τσίπρα και τα πολιτικά του σχέδια μετά τις ευρωεκλογές. Σημειώνεται με έμφαση ότι δεν υπήρξε καμία διάψευση, ούτε καν αμυδρή ενόχληση από το γραφείο του κ. Τσίπρα, για τα όσα έγραψε η μεγάλη ιταλική εφημερίδα για τα πολιτικά του σχέδια.
Σενάρια
Τα σενάρια έχουν ως ορόσημο τις ευρωεκλογές και θέλουν τον Αλέξη Τσίπρα να σχεδιάζει το πολιτικό του μέλλον, επιδιώκοντας το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ και αναμένοντας την αποτυχία της Νέας Αριστεράς και την επιβεβαίωση της αδυναμίας του ΠΑΣΟΚ να σηκώσει το βάρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενάντια στην κυβέρνηση.
Το σενάριο επιστροφής Τσίπρα στην πολιτική ζωή χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με τη βεβαιότητα ότι ΣΥΡΙΖΑ χωρίς τον Τσίπρα δεν μπορεί να υπάρξει και γι’ αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ οδεύει προς τη διάλυση και το τέλος του, φροντίζουν να συντηρούν οι λιγοστοί αλλά φανατικοί οπαδοί του Αλέξη Τσίπρα στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τη Νέα Αριστερά.
Και ίσως αυτή είναι μία εξήγηση για το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα τόσο στον ΣΥΡΙΖΑ όσο και στην Νέα Αριστερά εμφανίζονται ψήγματα κριτικής κατά του πρώην προέδρου, κόντρα στη γραμμή που θέλει τον Αλέξη Τσίπρα ως ένα… τοτέμ που κανείς δεν αγγίζει και δήθεν «έπεσε» επειδή τον υπονόμευσαν!