Στην Κουμουνδούρου μάλιστα προχωρούν ένα βήμα πιο μακριά και προωθούν μέχρι και σενάρια αντικατάστασης του Κυριάκου Μητσοτάκη μέσω προβλεπόμενων διαδικασιών στην κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Δημοκρατίας…

Στο φόντο της υπόθεσης των Τεμπών, Χαριλάου Τρικούπη και Κουμουνδούρου επιδιώκουν μια ιδιότυπη επανάληψη του 2015, δηλαδή τη βίαιη πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε μια διαρκή κατάσταση εκτός ελέγχου. Είναι χαρακτηριστικό ότι ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά οργανώνουν διαδηλώσεις έξω από τη Βουλή και στην πλατεία Συντάγματος τις ημέρες και τις ώρες που μέσα στη Βουλή θα συζητείται η σύσταση προανακριτικής αλλά και η πρόταση δυσπιστίας που προανήγγειλε ο Νίκος Ανδρουλάκης για την Τετάρτη, προκειμένου το σκηνικό να παραπέμπει στις ταραγμένες εκείνες ημέρες.

Παράλληλα, ωστόσο, δεν παραβλέπουν μόνο σκοπίμως τις διαφορές του σήμερα με το τότε, αλλά κυρίως προσπαθούν να κρύψουν τα χαρακτηριστικά της επόμενης μέρας, αν καταφέρουν τους πολιτικούς τους σκοπούς. Το γεγονός δηλαδή ότι σήμερα, η επικράτηση μιας διαρκούς έκρυθμης κατάστασης δεν ευνοεί κυρίως ένα κόμμα, όπως τότε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ευνοεί -με βάση τις δημοσοκοπήσεις- την αντισυστημική Πλεύση Ελευθερίας και τα ακροδεξιά κόμματα, Ελληνική Λύση και Φωνή Λογικής.

Στελέχη του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ δείχνουν να μην αξιολογούν σοβαρά την ενίσχυση των ακραίων φωνών και των αντισυστημικών κομμάτων και σε μια λογική «γαία πυρί μειχθήτω» προτάσσουν τη βίαιη πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη ως ικανή και αναγκαία συνθήκη για να βρεθούν οι ίδιοι σε θέση ισχύος.

Υποτιμούν τις αναλύσεις για νέα ενίσχυση του αντισυστημισμού στη χώρα και τις αποδίδουν σε κυβερνητική προπαγάνδα. Πιστεύουν πως αν καταφέρουν να αναγκάσουν την κυβέρνηση να προσφύγει σε πρόωρες εκλογές, κερδισμένοι δεν θα είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Κυριάκος Βελόπουλος και η Αφροδίτη Λατινοπούλου, όπως δείχνουν σήμερα οι δημοσκοπήσεις, αλλά οι ίδιοι και ότι οι πολίτες θα αναζητήσουν λύση για τη διακυβέρνηση της χώρας στη «δημοκρατική αντιπολίτευση».

Στο ΠΑΣΟΚ, οι επιτελείς του Νίκου Ανδρουλάκη βλέπουν σε έναν τέτοιο «οδικό χάρτη» και τη λύση στα εσωτερικά προβλήματα του κόμματος. Εκτιμούν δηλαδή πως όσοι σήμερα δεν δείχνουν καμία εμπιστοσύνη στις ηγετικές ικανότητες του Νίκου Ανδρουλάκη, αναγκαστικά θα συνταχθούν πίσω του σε μία διαρκή πολιτική μάχη εκτός και εντός Βουλής με την κυβέρνηση που θα φτάσει έως τις πρόωρες εκλογές.

Θεωρούν επίσης ότι δεν χρειάζεται καμία ζεύξη με τον ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εθνικές εκλογές -ειδικά αν επιβεβαιωθεί το σενάριο των πρόωρων- διότι μόνο με αυτόν τον τρόπο, ο Νίκος Ανδρουλάκης θα διατηρήσει τον πρώτο λόγο και την πρωτοβουλία των κινήσεων την επομένη των εκλογών, σε διαπραγματεύσεις για τη σύσταση δημοκρατικής κυβέρνησης συνεργασίας «χωρίς τη Ν.Δ.».

Στον ΣΥΡΙΖΑ βλέπουν την έκτακτη κατάσταση ως ευκαιρία ενίσχυσης του ρόλου τους και των δυνάμεών τους. Διαβάζουν δηλαδή ότι η μεγάλη συμμετοχή νέων στις διαδηλώσεις της Παρασκευής μπορεί να σημαίνει και πολιτική ευαισθητοποίησή τους στο μέλλον κατά της κυβέρνησης και της Ν.Δ. και αυτήν τη μεταβολή τη θεωρούν ευκαιρία για τους ίδιους.

Στην παρούσα φάση θα απαντούν αλλά δεν θα καταστήσουν επίκεντρο της πολιτικής τους δράσης την αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ. Απαντώντας στην κριτική της Χαριλάου Τρικούπη για το ότι ο σωστός πολιτικός χρόνος για την πρόταση δυσπιστίας ήταν μετά το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ και όχι πριν -όπως ήθελε ο ΣΥΡΙΖΑ-, υποστηρίζουν ότι οι πολιτικές εξελίξεις θα μπορούσαν να είχαν ξεκινήσει νωρίτερα αν το ΠΑΣΟΚ συναινούσε στην κατάθεση πρότασης δυσπιστίας αμέσως μετά τις διαδηλώσεις της 26^ης Ιανουαρίου.

Παρ’ όλα αυτά, στελέχη της Κουμουνδούρου αποδίδουν την απόφαση του ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας την ερχόμενη Τετάρτη -και όχι ένα μήνα πριν, όπως πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ- στην Αννα Διαμαντοπούλου και όχι στον Νίκο Ανδρουλάκη, υποστηρίζοντας ότι εκείνη έπεισε τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ να περιμένει το πόρισμα του ανεξάρτητου εθνικού οργανισμού.

Σε κάθε περίπτωση, η Κουμουνδούρου θα συναινέσει στην κατάθεση πρότασης δυσπιστίας από το ΠΑΣΟΚ την ερχόμενη Τετάρτη, την ίδια ώρα που ζητούν η προανακριτική, που και αυτή αναμένεται να συσταθεί την επόμενη εβδομάδα για το μπάζωμα και τον Χρήστο Τριαντόπουλο, να μην είναι η μοναδική και να μην αφορά μόνο πλημμελήματα αλλά και κακουργήματα.

Ενα θέμα που αντιμετωπίζουν ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά είναι τι στάση θα τηρήσουν αν η πρόταση δυσπιστίας που θα καταθέσει το ΠΑΣΟΚ την ερχόμενη Τετάρτη ψηφιστεί ταυτόχρονα από τον Κυριάκο Βελόπουλο (το έχει ήδη προαναγγείλει), τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, αλλά τους Σπαρτιάτες και τη Νίκη.

ΓΙΑ «ΜΠΑΖΩΜΑ», ΣΥΜΒΑΣΗ 717

Πού συμφωνούν και πού διαφωνούν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ

Ανεξάρτητα από τις διαφορετικές στρατηγικές, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ δουλεύουν για να συντονίσουν τα βήματα και τους στόχους τους εντός Βουλής. Στόχος τους είναι να διερευνηθούν όλα τα πιθανά αδικήματα για όλους τους πιθανούς εμπλεκόμενους στην υπόθεση του «μπαζώματος», η οποία θεωρούν ότι αναδεικνύεται σε μείζονα υπόθεση μετά το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να πείσει το ΠΑΣΟΚ να συμφωνήσει στην επιδίωξή του να φέρει τον Κυριάκο Μητσοτάκη να καταθέσει στην προανακριτική, μέσω του ισχυρισμού ότι ήταν ο… εντολέας του «μπαζώματος». Οι πληροφορίες του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής αναφέρουν ότι στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν πολλές αντιδράσεις σε αυτό, αν και Νέα Αριστερά και Κίνημα Δημοκρατίας έχουν συμφωνήσει με την Κουμουνδούρου και θεωρούν ότι υπάρχουν σαφείς ενδείξεις ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε μετά τη σύγκρουση για την παράνομη μεταφορά εύφλεκτου υλικού και επέλεξε να κρύψει την αλήθεια.

Επίσης, δεν προκύπτει συμφωνία ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ για κοινή στάση έναντι της διερεύνησης των ευθυνών που αφορούν στην περιβόητη σύμβαση 717 και τι στάση θα τηρήσουν τα δύο κόμματα αν αποδειχθεί μέσα από την έρευνα της προανακριτικής ότι τη βασική ευθύνη για τη μη υλοποίηση της σχετικής σύμβασης την είχε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που συνέταξε και τη συμφωνία με τους Ιταλούς που αγόρασαν, έναντι μόλις 45 εκατ. ευρώ, την ΤΡΑΙΝΟΣΕ.