Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός για ένα κόμμα που βρίσκεται δημοσκοπικά κάτω από το 10% και οι πάντες -ακόμα και τα ίδια του τα στελέχη- συμφωνούν ότι η ανάκαμψή του είναι αδύνατη και η πολιτική του επιβίωση, ως ένα μικρό κόμμα, είναι ένα πολύ δύσκολο στοίχημα που είναι αμφίβολο ότι θα κερδηθεί;

Γιατί ο Νίκος Παππάς δεν αφήνει έναν υπάλληλο του κόμματος και έμπιστο του Αλέξη Τσίπρα να μπει στο νέο του γραφείο στη Βουλή, αν δεν είναι εκείνος παρών και γιατί «κασσελίστας» και «τσιπρικοί» ανταλλάσσουν δηλητηριώδη σχόλια για οικονομική διαχείριση, «μαύρο χρήμα», προσλήψεις και μισθούς που δόθηκαν;

Αλήθεια, ο Χρήστος Μαυροκεφαλίδης, ο νέος γενικός διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ, που σύμφωνα με την απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας έχει τη διοικητική και ποινική ευθύνη πλέον, θα ενημερώσει την κοινή γνώμη για το πού βρίσκονται τα πάνω από 200.000 ευρώ δάνειο από τον Στέφανο Κασσελάκη; Και από ποια εταιρία του τελικά δόθηκαν στο κόμμα;

Ταμείο

Είναι η διαχείριση του κομματικού ταμείου, δηλαδή τα λεφτά του κρατικού προϋπολογισμού που δίνονται στον ΣΥΡΙΖΑ, ο λόγος του εμφυλίου που βρίσκεται σε εξέλιξη και τρώει τις σάρκες του κόμματος που πριν από λίγα χρόνια κυβέρνησε την Ελλάδα ή… παίζει κάτι πολύ μεγαλύτερο; Μήπως το κυβερνητικό και μη κυβερνητικό παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ κρύβει όντως «μαύρο χρήμα», όπως έχει καταγγείλει δημοσίως ο έκπτωτος Στέφανος Κασσελάκης και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο Τσίπρας, Παππάς, «87», Πολάκης και άλλοι δεν θέλουν με τίποτε να συνεχίσει να είναι ή να ξαναγίνει πρόεδρος;

Η ανάκτηση του ελέγχου του κόμματος από τους «87» στοχεύει στο να μη μαθευτεί ποτέ όλη η αλήθεια ή να μαθευτεί μόνο το κομμάτι που ο ΣΥΡΙΖΑ και τα στελέχη του μπορούν να αντέξουν χωρίς εμπλοκή της δικαιοσύνης.

Με «όρους μαφίας», όπως εύστοχα ανέφερε δημοσίως η Ζωή Κωνσταντοπούλου, ο Κασσελάκης προσπαθεί να παραμείνει στο παιχνίδι, ο Τσίπρας προσπαθεί να τον βγάλει οριστικά εκτός και ο Πολάκης θέλει να πάρει το «μαγαζί». Και σε όλα αυτά πρέπει να προστεθεί το ιδιαίτερο ενδιαφέρον μερίδας οικονομικών συμφερόντων για τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ επειδή τις θεωρούν προάγγελο μελλοντικών εξελίξεων στην Κεντροαριστερά.

Φοβίες

Ο αδυσώπητος πόλεμος που βρίσκεται σε εξέλιξη για το ποιος θα έχει τα κλειδιά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένας πόλεμος που αφορά περισσότερο το παρελθόν και λιγότερο το μέλλον. Ο Σ. Κασσελάκης φοβάται ότι αν δεν επικρατήσει των εσωκομματικών του αντιπάλων, θα αρχίσουν να του βγάζουν τα άπλυτα των έντεκα μηνών της προεδρίας του στη φόρα.

Ο Τσίπρας φοβάται ότι αν δεν επικρατήσει ο υποψήφιος των «87», η ομερτά θα σπάσει και ο Κασσελάκης ή ο Πολάκης θα ανοίξουν το κουτί της οικονομικής διαχείρισης του ΣΥΡΙΖΑ 2008-2023 και ό,τι βγει από κει μέσα θα του «κάψει» τα πολιτικά σχέδια για επιστροφή στην πολιτική σκηνή.

Ο Πολάκης τρέμει ότι αν δεν είναι εκείνος ο επόμενος πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, σε ενδεχόμενη προεδρία Κασσελάκη ή «τσιπρικού» υποψηφίου από τους «87», η κοινή γνώμη μπορεί να μάθει πράγματα που θα του θολώσουν το προφίλ του «τα βάζω με όλους και δεν φοβάμαι κανέναν».

Οι κινήσεις του έκπτωτου και οι άλλοι υποψήφιοι

Οι πληροφορίες λένε ότι λίγες ώρες μάς χωρίζουν από την επίσημη ανακοίνωση υποψηφιότητας του Σ. Κασσελάκη. Βέβαιος υποψήφιος θα πρέπει μέχρι τώρα να θεωρείται μόνο ο Π. Πολάκης, αλλά και ο «εκλεκτός» των «87» (πιο κοντά από όλους είναι ο Σ. Φάμελλος, μιας και η Ολ. Γεροβασίλη εμφανίζεται διστακτική).

Για τα όσα τραγελαφικά συνέβησαν την περασμένη Πέμπτη στην Κουμουνδούρου, μπορεί οι «87» να λένε ότι «ο Τραμπ των Βαλκανίων απέτυχε να εισβάλει στο Καπιτώλιο», αλλά δεν έχουν δίκιο.

Επαναφορά

Στην πραγματικότητα ο Σ. Κασσελάκης με όλο αυτόν τον θόρυβο, τους διαλόγους για το αν είναι ή δεν είναι πρόεδρος μετά την απόφαση της κεντρικής επιτροπής, τους «κλακαδόρους» έξω από τα κεντρικά γραφεία, την έκτακτη συνεδρίαση που συγκάλεσε έντρομη η Ρ. Σβίγγου (συζητείται ότι τόσο πολύ πανικοβλήθηκε που κάλεσε στο τηλέφωνο και τον Αλ. Τσίπρα, όταν Μ. Καπνισάκης και Σ. Κασσελάκης τής ζήτησαν να απαντήσει ποιος έχει την ευθύνη του κόμματος) ξαναμπήκε στο «κάδρο» εκεί που τον είχαν όλοι ξεγραμμένο και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να ανακοινώσει την υποψηφιότητά του. Και μπορεί να ήταν μόνο η Θεοδώρα Τζάκρη που τον στήριξε στην Πολιτική Γραμματεία, αλλά στο επιτελείο του διαβεβαιώνουν ότι βουλευτές και κομματικά στελέχη περιμένουν το σήμα του για να τον στηρίξουν στη μάχη των εσωκομματικών εκλογών.

Βουλευτές όπως οι Θεοδώρα Τζάκρη, ο Πέτρος Παππάς, η Ραλλία Χρηστίδου, ο Ευάγγελος Αποστολάκης, ο Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, η Ράνια Θρασκιά, ο Αλέξανδρος Μεϊκόπουλος, ο Χάρης Μαμουλάκης και υπό προϋποθέσεις η Ελενα Ακρίτα και η Ολυμπία Τελιγιορίδου βλέπουν με θετικό μάτι την υποψηφιότητά του.

Αυταπάτες Τσίπρα

Οσο το περιβάλλον του ωρύεται ότι κρατά αποστάσεις τόσο επιβεβαιώνεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας είναι αυτός που κινεί τα νήματα το τελευταίο διάστημα στον ΣΥΡΙΖΑ, αφού έχει το άγχος να μη βγουν τα άπλυτά του στη φόρα, που δεν το λες και μικρό κίνητρο. Δευτερευόντως, βρίσκεται σε δύσκολη θέση.

Δουλεύει για το πολιτικό τέλος του ΣΥΡΙΖΑ επειδή εξυπηρετεί τα σχέδιά του, δεν τον εξυπηρετεί όμως ο εξευτελισμός του ΣΥΡΙΖΑ. Θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να τελειώσει πολιτικά και εκείνος με ένα ευάριθμο πολιτικό προσωπικό στη δούλεψή του να διαπραγματευτεί με το ΠΑΣΟΚ (με τη Νέα Αριστερά λέγεται ότι τα έχει ήδη ξαναβρεί) τον επόμενο ρόλο του στην πολιτική σκηνή, αλλά γνωρίζει ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ γίνεται ανέκδοτο και υλικό για θεατρική επιθεώρηση τόσο μειώνεται και ο δικός του αντίκτυπος στις εξελίξεις.

Υπό αυτήν την έννοια, δεν βολεύει τα σχέδιά του η επανεκλογή Κασσελάκη (σ.σ.: η οποία συγκεντρώνει λίγες πιθανότητες), δεν τον εξυπηρετεί και η εκλογή Πολάκη. Φέρεται να θέλει την εκλογή του δικού του υποψηφίου, περισσότερο για να εμφανίσει τον μελλοντικό και μικρότερο ΣΥΡΙΖΑ ως συστατικό της νέας κεντροαριστεράς.

ΠΑΣΟΚ

Δεν θέλουν ούτε να ακούν για συνεργασία

Στο ΠΑΣΟΚ τα πράγματα δεν είναι όπως ήταν πριν από τη διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Και μπορεί από τους βασικούς διεκδικητές της αρχηγίας οι Δούκας, Γερουλάνος και (λιγότερο) Ανδρουλάκης -για τη Διαμαντοπούλου δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα- να εμφανίζονται από τον Αλ. Τσίπρα θετικοί να καθίσουν στο τραπέζι μαζί για να σχεδιάσουν τη νέα κεντροαριστερά, αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από τα όσα φέρεται να λέει ο Τσίπρας στους συνομιλητές του.

Η πρόταση για συμπόρευση ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ επανέρχεται στο τραπέζι από τον Αλ. Τσίπρα με «δώρο» τη σύμφωνη γνώμη της Νέας Αριστεράς, αλλά στο ΠΑΣΟΚ δεν δείχνει πλέον κανείς να συγκινείται.

Και δεν αναφερόμαστε μόνο στους «σκληρούς» που ζητούν από τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσουν «συγγνώμη» για τη συνεργασία με τους ΑΝ.ΕΛ. του Καμμένου, για τη στοχοποίηση του Ευ. Βενιζέλου και την απειλή για ειδικά δικαστήρια με στοιχεία που αποδείχτηκαν ανύπαρκτα.

Στελέχη που ήταν θετικά στη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΠΑΣΟΚ πριν από τις εθνικές εκλογές για να πέσει ο Μητσοτάκης, τώρα εμφανίζονται επιφυλακτικά, ενώ την ώρα του νέου ξεκινήματος σε φάση ρευστοποίησης του πολιτικού σκηνικού, ουδείς βλέπει τη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ή τον Αλέξη Τσίπρα χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ ως ευκαιρία που δεν πρέπει να χαθεί.