Οι αλλεπάλληλες κρίσεις που -αναγκαστικά- αντιμετώπισε η κυβέρνηση, είχαν κόστος, αλλά είχαν κι ένα μεγάλο όφελος: Η Ν.Δ. πήρε στην πράξη την «ιδιοκτησία» του κοινωνικού κράτους, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ με άδεια χέρια και προφανή πολιτική αμηχανία. Η μεγάλη στήριξη που έχει δώσει αυτά τα 4 χρόνια η κυβέρνηση στην κοινωνία (με τα μέτρα στήριξης στη διάρκεια της πανδημίας και στη συνέχεια για την αντιμετώπιση των συνεπειών του πολέμου στην Ουκρανία) σε συνδυασμό με τη μείωση της φορολογίας (κυρίως του ΕΝΦΙΑ, την κατάργηση του φόρου αλληλεγγύης και των ασφαλιστικών εισφορών) και τις αυξήσεις στον κατώτατο μισθό και τις συντάξεις από το 2023, δημιούργησαν την εικόνα ενός πραγματικού και εφαρμοσμένου κοινωνικού κράτους, το οποίο ταυτοχρόνως αποδεικνύεται και αποτελεσματικό, αλλά και μεταρρυθμιστικό.
«Απρόσμενο τρόπαιο»
Κυβερνητικές πηγές για Σαμαρά: Τα μηνύματα που παίρναμε από στελέχη ήταν «μην τον ανέχεστε άλλο»
Προφανώς, όταν ο Κ. Μητσοτάκης ανέλαβε την πρωθυπουργία τον Ιούλιο του 2019 αλλιώς τα είχε στο μυαλό του. Η σκληρή πραγματικότητα όμως τον οδήγησε να δημιουργήσει το ισχυρότερο και πιο παρεμβατικό κοινωνικό κράτος των τελευταίων δεκαετιών. Η εξέλιξη αυτή, εκτός της στήριξης της κοινωνίας και της οικονομίας, του εξασφάλισε ένα «απρόσμενο τρόπαιο», το οποίο μάλιστα ήταν και το ισχυρό χαρτί του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος ουσιαστικά έχει μείνει χωρίς πολιτική αναγκαζόμενος ή σε αλλοπρόσαλλες κινήσεις (π.χ. πρώτα καταψήφισε και μετά υπερψήφισε το επίδομα των 600 ευρώ στους ένστολους και στη συνέχεια «ψήφισε» το market pass για να το καταψηφίσει στο τέλος). Ή σε εξωπραγματική και κατά τούτο καθόλου πειστική πλειοδοσία. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει προτάσεις και πολιτική για τα πραγματικά προβλήματα της κοινωνίας κι έτσι αναγκάζεται να προσπαθεί να σύρει την προεκλογική αναμέτρηση σε λασπόνερα.
Ο Κ. Μητσοτάκης είναι αποφασισμένος αφενός να μην παρασυρθεί στην απέλπιδα προσπάθεια της Κουμουνδούρου και αφετέρου να επιμείνει στην «ιδιοκτησία» του κοινωνικού κράτους, ενισχύοντάς το κι άλλο. Δεν είναι τυχαίο ότι υπερασπιζόμενος το market pass, αλλά και το «καλάθι του νοικοκυριού» άνοιξε διπλό μέτωπο και με την «αριστερά του χαβιαριού», αλλά και με τον «φιλελεύθερο ελιτισμό». Εν προκειμένω ίσως έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον το μέτωπο κατά των «νεοφιλελεύθερων», οι οποίοι επικρίνουν τα επιδόματα. Στους αποδέκτες αυτού του μηνύματος βρίσκονται και στελέχη της Ν.Δ., αλλά και πρόσωπα που βρίσκονται στην προσωπική πολιτική περίμετρο του πρωθυπουργού. Βάζοντας στο ίδιο ζύγι την «αριστερά του χαβιαριού» με τον «φιλελεύθερο ελιτισμό» επιχειρεί να ενισχύσει το προφίλ της κυβέρνησης και της Ν.Δ. ως της «μεγάλης λαϊκής παράταξης». Στο ίδιο πλαίσιο είναι ενταγμένες και ορισμένες χαρακτηριστικές φράσεις του, όπως π.χ. «όπου αποτυγχάνουν οι αγορές, επεμβαίνουν οι κυβερνήσεις», όταν μετά από 9μηνη κύηση επετεύχθη συμφωνία στην Ε.Ε. για την επιβολή πλαφόν στην τιμή του φυσικού αερίου.
Οι υποκλοπές επί ΣΥΡΙΖΑ
Η κυβέρνηση θα πάει στις εκλογές με αυτήν την κοινωνική-αναπτυξιακή-μεταρρυθμιστική ατζέντα. Ξέρει ωστόσο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα επιμείνει στη μονοθεματική αντιπολίτευση των «κοριών» και του «παρακράτους». Σύμφωνα με πληροφορίες η κυβέρνηση ενώ είναι διατεθειμένη να μην παρασυρθεί σε αυτού του είδους την διχαστική και αποπροσανατολιστική αντιπαράθεση, είναι έτοιμη εφόσον ξεπεραστούν «κόκκινες γραμμές» να «απαντήσει». Οι ίδιες πηγές λένε ότι υπάρχει ένας ογκωδέστατος φάκελος από τις παρακολουθήσεις της ΕΥΠ επί ΣΥΡΙΖΑ. Τα τρία ονόματα παρακολουθούμενων υπουργών της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛ. από την τότε ΕΥΠ (Π. Καμμένος, Ν. Κοτζιάς, Στ. Πιτσιόρλας) που δημοσίευσε το «Βήμα», δεν είναι «ούτε η κορυφή του παγόβουνου»…