Στην Κουμουνδούρου διαπιστώνουν μέρα με τη μέρα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει και έχει και νέες απώλειες, πέραν της μεγάλης απώλειας του 1/3 των ψηφοφόρων του που είχε από την επόμενη των εκλογών του 2019. Οι γεμάτες αισιοδοξία εκτιμήσεις ότι η φθορά της κυβέρνησης είναι μεγάλη και την οδηγούν σε «κατάρρευση» διαψεύδονται. Οι τελευταίες μετρήσεις (GPO, Pulse) δείχνουν ότι η κυβέρνηση ουσιαστικά έχει ανακτήσει το μεγαλύτερο μέρος της φθοράς που είχε το καλοκαίρι λόγω των καταστροφικών πυρκαγιών. Σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος όχι μόνο δεν κέρδισε τίποτα απ’ αυτήν τη φθορά, αλλά έχει αρχίσει να έχει νέες διαρροές προς το ΚΙΝΑΛ. Παρά τα σημαντικά γεγονότα που έχουν μεσολαβήσει το πολιτικό σκηνικό μοιάζει να έχει «παγώσει» πάλι: Η διαφορά Ν.Δ.-ΣΥΡΙΖΑ παραμένει σταθερά στο 11%-12% και η κυριαρχία του Κ. Μητσοτάκη απέναντι στον Αλ. Τσίπρα ενισχύεται.

Τα γύρισε ο Αλέξης…

Στο πλαίσιο αυτό δεν είναι τυχαία και η νέα άγαρμπη «τιμονιά» που έκανε ο Αλ. Τσίπρας. Από κει που έλεγε ότι ο Κ. Μητσοτάκης λόγω της μεγάλης φθοράς θα αναγκαστεί να πάει σε πρόωρες εκλογές, τώρα το «γύρισε». Μιλώντας στο STAR Κεντρικής Ελλάδος εκτίμησε ότι ο Κ. Μητσοτάκης δεν θα πάει σε πρόωρες εκλογές «γιατί τις φοβάται όπως ο διάολος το λιβάνι». Το ενδιαφέρον είναι -εκτός της στροφής 180 μοιρών- ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ούτε όταν έβλεπε πρόωρες εκλογές ούτε τώρα που δεν τις βλέπει παραμένει σταθερός στο να μην τις ζητάει…

Πέραν της μικρής -προς το παρόν- αλλά υπαρκτής τάσης για δημιουργία ρεύματος επαναπατρισμού στο ΚΙΝΑΛ δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ οι οποίοι είναι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, η Κουμουνδούρου ζει και με μια άλλη αγωνία. Πληροφορίες φέρουν πρώην βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ που είχαν μεταναστεύσει στον ΣΥΡΙΖΑ, να σκέπτονται σοβαρά το ενδεχόμενο επιστροφής τους στο ΚΙΝΑΛ, ειδικά στην περίπτωση που ο Γ. Παπανδρέου είναι ο νικητής στη μάχη για την αρχηγία. Κάτι τέτοιο θα θεωρηθεί σημαντική ήττα εν όψει και του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο αντί για «συνέδριο διεύρυνσης» κινδυνεύει να γίνει «συνέδριο συρρίκνωσης».

Τριπλή κίνηση

Από την πλευρά του ο Κ. Μητσοτάκης, πατώντας στα δεδομένα που επιβεβαιώνουν την πολιτική κυριαρχία του, προχώρησε σε μια τριπλή κίνηση: 

1 Επανέλαβε κατηγορηματικά ότι οι εκλογές θα γίνουν το 2023. Κάτι που σημαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αρκετούς μήνες ακόμα να αναλωθεί με τα εσωτερικά του ψάχνοντας πολιτικό αφήγημα και διατρέχοντας τον κίνδυνο της περαιτέρω αποσύνθεσης. 

2 «Εκαψε» το ούτως ή άλλως κενό αφήγημα της «προοδευτικής διακυβέρνησης», χαρακτηρίζοντάς το ως «στρατηγική ήττας». Αφού εξ ορισμού προϋποθέτει την παραδοχή ότι πρώτο κόμμα θα είναι η Ν.Δ. Το «κερασάκι στην τούρτα» ήταν και το ρεαλιστικό επιχείρημα που προσέθεσε, ότι «δεν βγαίνουν οι αριθμοί». Και πράγματι με πρώτο κόμμα τη Ν.Δ. και άγνωστο ποια και πόσα κόμματα θα μπουν στη Βουλή, αλλά και ποια στάση θα κρατήσει η νέα ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, δεν καίγεται μόνο η «προοδευτική διακυβέρνηση», αλλά ουσιαστικά «καίγεται» και η δεύτερη γραμμή άμυνας που διακινεί υπογείως ο ΣΥΡΙΖΑ, για «κυβέρνηση ανοχής» με 120 βουλευτές. 

3 Επαιξε το χαρτί της επιδίωξης αυτοδυναμίας, ακόμα και στις εκλογές της απλής αναλογικής, με στόχο τη μεγαλύτερη συσπείρωση του «μετώπου της λογικής».

Μεταρρυθμίσεις

Ωστόσο η κύρια προσπάθεια της κυβέρνησης δεν είναι στο πεδίο των πολιτικών εντυπώσεων και της επικοινωνίας, αλλά στο πεδίο των αποτελεσμάτων και των μεταρρυθμίσεων. Η δέσμευσή του για διπλή αύξηση του κατώτατου μισθού εντός του 2022 -μια στο πρώτο εξάμηνο της τάξεως του 2%- και μια στο δεύτερο εξάμηνο (το ύψος της οποίας θα εξαρτηθεί από το μέγεθος της ανάπτυξης) θεωρείται από το Μ. Μαξίμου «μόνο ένα πρώτο δείγμα γραφής». Ο πρωθυπουργός έχει στα χέρια του και τρία ρεκόρ δεκαετίας: Αμεσων ξένων επενδύσεων, αύξησης καταθέσεων, μείωσης ανεργίας.