Ολα αλλιώς (;)

Το μπαράζ των εκτιμήσεων ότι η υποψηφιότητα του Γ. Παπανδρέου τα «αλλάζει όλα» στο πολιτικό σκηνικό ενέχει μεγάλη δόση υπερβολής, αλλά και βιασύνης. Είναι βέβαιο ότι η «ξαφνική υποψηφιότητα» επιφέρει αλλαγές, αλλά ουσιαστικά παραμένει άγνωστη η ταυτότητά τους. Καθώς τροφοδοτούνται ήδη αρκετά και αντιφατικά μεταξύ τους ρεύματα, συσπειρώσεις και αντι-συσπειρώσεις. Ενώ το σύστημα της απλής αναλογικής με το όριο του 3% που θα ισχύσει στις επόμενες εκλογές δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερη ασάφεια γιατί δεν είναι ένα σύστημα απλής αναλογικής που δίνει αυτοδυναμία με το 50+1%, αλλά, ανάλογα με το συνολικό ποσοστό των κομμάτων που θα μείνουν εκτός Βουλής, μπορεί να υπάρξει αυτοδυναμία του 45% ή του 46%. Επομένως, το πρώτο μείζον ερώτημα που διατυπώνεται, με αφορμή την εκλογή νέου αρχηγού στο ΚΙΝ.ΑΛ., είναι αν υπάρχει εναλλακτικό ρεαλιστικό σενάριο, στο σενάριο που έχει περιγράψει από τώρα ο Κ. Μητσοτάκης: Το σενάριο των διπλών εκλογών.

Θεωρητικά το εναλλακτικό σενάριο είναι η «προοδευτική διακυβέρνηση», την οποία έχει προτείνει ο Αλ. Τσίπρας. Ο οποίος στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ έσπευσε να πει ότι οι διεργασίες στο ΚΙΝ.ΑΛ. «καθιστούν ρεαλιστική την προοπτική προοδευτικής διακυβέρνησης», χαιρετίζοντας ουσιαστικά τη σχετική αναφορά του Γ. Παπανδρέου ανακοινώνοντας την υποψηφιότητά του. Αυτή η εκτίμηση του Αλ. Τσίπρα μοιάζει περισσότερο με βαθύ αναστεναγμό ανακούφισης, παρά με στέρεη πολιτική εκτίμηση. Η εμφάνιση του υποψήφιου Γ. Παπανδρέου δίνει μια παράταση ζωής σε μια πρόταση που έμοιαζε να «πέθανε» πολιτικά πριν καν γεννηθεί, καθώς είχε συναντήσει την άρνηση των αποδεκτών της. Μόνο ο Γ. Βαρουφάκης, ο οποίος δεν παραλείπει να χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ ως «κόμμα του μνημονιακού τόξου», είχε απομείνει ως πιθανός ενδιαφερόμενος. Τουλάχιστον μέχρι τις 12 Δεκεμβρίου, όταν θα γίνει ο δεύτερος γύρος της εκλογής του νέου αρχηγού στο ΚΙΝ.ΑΛ., η «προοδευτική διακυβέρνηση» θα μπορεί θεωρητικά έστω να υπάρχει στο τραπέζι και στον δημόσιο διάλογο. Για να υπάρχει και μετά τις 12 Δεκεμβρίου, θα πρέπει:

1. Να εκλεγεί ο Γ. Παπανδρέου.
2. Να αποδειχθεί ότι η «δεξαμενή» της Κεντροαριστεράς μεγάλωσε και δεν παρέμεινε ουσιαστικά ίδια ή και μικρότερη, απλώς με διαφορετικούς συσχετισμούς δυνάμεων στο εσωτερικό της.

Ο Αν. Λοβέρδος το έχει ξεκαθαρίσει από τώρα, ότι η εκλογή του σημαίνει και κάψιμο του ενδεχομένου της συμμαχίας με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ενώ ο έτερος πιθανός αντίπαλος του Γ. Παπανδρέου, ο Ν. Ανδρουλάκης, ξεκαθαρίζει τη στάση του και παίρνει αποστάσεις και από τον Γ. Παπανδρέου (άρα και από την πρότασή του) και από τον Αν. Λοβέρδο, χαρακτηρίζοντας και τους δυο σαν «θυγατρικές». Τον έναν του ΣΥΡΙΖΑ και τον άλλον της Ν.Δ. Γι’ αυτό και υποστηρίζει ότι στις 5 Δεκεμβρίου «δεν ψηφίζουμε υποψήφιο για τον ΣΥΡΙΖΑ ή τη Ν.Δ., αλλά για το ΚΙΝ.ΑΛ.». Αρα μόνο η επικράτηση του Γ. Παπανδρέου κρατά, θεωρητικά έστω, ζωντανή την «προοδευτική διακυβέρνηση».

«Δεξαμενή»

Και μετά έρχεται η δεύτερη προϋπόθεση: Τι νόημα έχει αν η «δεξαμενή» της Κεντροαριστεράς παραμείνει στο 33-35% (όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις έως τώρα το άθροισμα ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝ.ΑΛ.) κι απλώς αντί ενός μεγαλύτερου κι ενός μικρότερου κόμματος να υπάρχουν δυο σχεδόν ισοδύναμα κόμματα; Πόσω μάλλον, όταν είναι πολλαπλώς διαπιστωμένο ότι η εκλογική βάση που έχει εναπομείνει στο ΚΙΝ.ΑΛ. πλειοψηφικά παραμένει «αντι-ΣΥΡΙΖΑ». Οι πρόσφατες μετρήσεις δείχνουν ότι μεταξύ των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ. το 60% θέλει συνεργασία με τη Ν.Δ. Οι ίδιες μετρήσεις δείχνουν επίσης, ότι το 51% των ψηφοφόρων του ΚΙΝ.ΑΛ. εκτιμούν θετικά τον Κ. Μητσοτάκη, ενώ μόλις το 9% εκτιμά θετικά τον Αλ. Τσίπρα.

Αν εκλεγεί ο Γ. Παπανδρέου, μπορεί να επαναπατρίσει ένα σημαντικό ποσοστό πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι πήγαν στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά απογοητεύτηκαν. Ηδη από την επόμενη των εκλογών της 7^ης Ιουλίου 2019 αγνοείται το 1/3 των ψηφοφόρων του, οι οποίοι μία μέρα πριν είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Ταυτοχρόνως και με δεδομένα τα «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» χαρακτηριστικά της εκλογικής βάσης του ΚΙΝ.ΑΛ., η προοπτική συνεργασίας με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ πιθανόν είτε να τροφοδοτήσει ένα ρεύμα απευθείας μετακίνησης προς την κεντρώα Ν.Δ. είτε να οδηγήσει στη στήριξη ενός νέου σοσιαλδημοκρατικού εγχειρήματος, το οποίο μπορεί να προκύψει από την ενδεχόμενη διάσπαση του ΚΙΝ.ΑΛ. Και σε αυτή την περίπτωση η «δεξαμενή» δεν μεγαλώνει. Αντιθέτως μπορεί και να μικρύνει.

ΤΟ ΚΚΕ δεν προσφέρεται σε καμία περίπτωση για συνεργασία είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με το ενδεχόμενο «παπανδρεϊκό ΚΙΝ.ΑΛ.» ή και με τα δύο κόμματα μαζί. Το Μέρα25 είναι από τα κόμματα που συμπιέζονται από ένα πιο «αντιδεξιό» ΚΙΝ.ΑΛ., γι’ αυτό δεν μπορεί να προεξοφληθεί η είσοδός του στη Βουλή, ακόμα και με απλή αναλογική. Αρα είναι αμφίβολο αν έχει κάποια πρακτική αξία η ενδεχόμενη διάθεσή του να συμπράξει στην «προοδευτική διακυβέρνηση». Τα δε υπόλοιπα κόμματα που βρίσκονται στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και ανιχνεύονται πάνω από το 1% στις μετρήσεις (π.χ. Πλεύση Ελευθερίας), είναι μάλλον από τα πιο «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» κόμματα.

Την πρωτοβουλία των κινήσεων την κρατά ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος κερδίζοντας έστω χωρίς αυτοδυναμία τις πρώτες εκλογές, μπορεί να προκαλέσει τις δεύτερες, αφού πρακτικά θα είναι πάρα πολύ δύσκολο να προκύπτει επαρκές «προοδευτικό άθροισμα». Μπορεί ακόμα -εφόσον το θελήσει- να αναζητήσει συμμαχίες είτε στα δεξιά του είτε και στα αριστερά του. Ή με ένα ΚΙΝ.ΑΛ. του Αν. Λοβέρδου ή του Ν. Ανδρουλάκη ή ακόμα και του Γ. Παπανδρέου, εφόσον δεν βγαίνει η «άσκηση» με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είναι τυχαίο ότι συνεργάτες του Γ. Παπανδρέου την ώρα που κάνουν σημαία την «προοδευτική διακυβέρνηση», υπενθυμίζουν με νόημα ότι «ο Γιώργος ήταν και είναι πάντα θεσμικός».

Μπάμπης Παπαναγιώτου

Oταν το… GAP ήταν αγεφύρωτο: Τι έλεγε ο Τσίπρας για τον Παπανδρέου

Τον έχει πει Πινοσέτ, τον έχει κατηγορήσει ότι διατηρεί κρυφούς λογαριασμούς στο εξωτερικό, ενώ υποψήφιοι βουλευτές του το 2015, τον κυνηγούσαν το 2011, δίνοντας ραπόρτο στο facebook σε ποια ταβέρνα έτρωγε για να τον λιντσάρουν…

Τώρα όμως στηρίζει πάνω του τις ελπίδες για την… προοδευτική διακυβέρνηση, αφού στο επιτελείο του Αλέξη Τσίπρα δεν κρύβουν ότι προτιμούν Γιώργο Παπανδρέου για πρόεδρο του Κινήματος Αλλαγής. Η συνέπεια δεν ήταν ποτέ σημαντικό ζήτημα για τον Αλέξη Τσίπρα…

Θα μπορούσε να γεμίσει κανείς σελίδες μεγάλου αφιερώματος για το τι έχουν πει ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ κατά του Γιώργου Παπανδρέου, αλλά και το αντίστροφο. Ενα μικρό σταχυολόγημα όλων αυτών παρατίθεται εδώ, με την πεποίθηση πως στην πολιτική η σκοπιμότητα αποδεικνύεται πάντα ισχυρότερη της τσίπας…

Το 2011, ως ανατέλλων πολιτικός αστέρας και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ του 4%,  έλεγε ο Αλέξης Τσίπρας  για τον τότε πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου: «…έχει ξεπεράσει πια και τη Θάτσερ, έχει ξεπεράσει και τον Πινοσέτ και φαίνεται τελικά ότι προκειμένου να κρατηθεί λίγο ακόμα στην εξουσία, είναι αδίστακτος. Ο,τι του ζητήσουν, θα το εξαγγείλει». Λίγους μήνες μετά, όταν ο Γιώργος Παπανδρέου προσπαθεί να επιβάλει τη λύση του δημοψηφίσματος στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, η οποία τελικά  τον ανάγκασε σε παραίτηση, έλεγε ο κ. Τσίπρας για το δημοψήφισμα: «Αν επιχειρήσει ο πρωθυπουργός να διενεργήσει δημοψήφισμα και να θέσει στον λαό το δίλημμα ευρώ και μέτρα ή έξοδος, τότε η κατάρρευση της οικονομίας, η πτώχευση της χώρας θα έρθει πολύ πριν την κάλπη. Αυτό δεν θα είναι δημοψήφισμα, θα είναι μια επικίνδυνη ζαριά για τη χώρα μας…».

Δεν έλεγε όμως μόνο αυτό. Σε μία άκρως εξευτελιστική τοποθέτηση για τον Γιώργο Παπανδρέου μέσα στη Βουλή, έλεγε πως η πρόθεσή του να κάνει δημοψήφισμα, τότε, ήταν απλώς ένα… κόλπο: «Πρόκειται για ένα τρικ το οποίο έχει σαν στόχο να αποφύγει ο κ. Παπανδρέου την άστατη πτώση. Να αποφύγει δηλαδή το να πάει άμεσα σε εκλογές και να βρεθεί μπροστά στην οργή του λαού».

Ηταν τότε που οι υποστηρικτές του Αλέξη Τσίπρα κυνηγούσαν τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ να τα λιντσάρουν και αργότερα επιβραβεύονταν για αυτές τους τις πράξεις, με υποψηφιότητες στις εκλογές ή την κάλυψη θέσεων στο κράτος. Σε μία γνωστή υπόθεση, το 2011, η Σοφία Μανδηλαρά, υποψήφια με τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, καλούσε τους… συντρόφους στο Facebook να πάνε εκεί που έτρωγε ο Γ. Παπανδρέου. Μάλλον όχι για να βγάλουν μαζί του μία selfie… «Αναφορές ότι ο ΓΑΠ τρώει αυτή τη στιγμή στην ταβέρνα Σμαράγδα στην περιοχή της Πεύκης. Πίνδου 24 & Ν. Πλαστήρα, Ανω Πεύκη» έγραφε η κ. Μανδηλαρά, τότε και με δεύτερη ανάρτηση συμπλήρωνε: «Οποιος δει τον ΓΑΠ πρώτος, να ειδοποιήσει και τους υπόλοιπους…».

Ενα χρόνο μετά, ο Αλέξης Τσίπρας έχει ανεβάσει τη δημοτικότητά του και ως αρχηγός αξιωματικής αντιπολίτευσης, επισκέπτεται τις ξένες πρωτεύουσες για να τον μάθει ο κόσμος. Σε μία συνάντηση με τον τότε ηγέτη του ΚΚΓ Ζακ-Λικ Μελανσόν, ο Αλέξης Τσίπρας κάνει τη δήλωση που μετά η Κουμουνδούρου προσπαθούσε άρον άρον να μαζέψει, περί… Ολαντρέου. «Με τον Ζακ-Λικ Μελανσόν είμαστε πολλά χρόνια συναγωνιστές και σύντροφοι στα πλαίσια του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Με αυτή τη μεγάλη δύναμη της Αριστεράς στη Γαλλία, ο πρόεδρος Ολάντ γνωρίζει ότι δεν μπορεί με ευκολία να αθετήσει τις υποσχέσεις του και να γίνει ένας Ολαντ-ρέου, διότι θα έχει το αποτέλεσμα και την εξέλιξη που είχαμε και στην Ελλάδα».

Τα χρόνια πέρασαν, ο Αλέξης Τσίπρας στηριζόμενος στις πλατείες των αγανακτισμένων και το αντιμνημονιακό κλίμα γίνεται πρωθυπουργός και κερδίζει δύο εκλογές μέσα στο 2015. Οταν η κοινή γνώμη αντιλαμβάνεται με τι έχει να κάνει, το σύστημα ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει τις επιθέσεις στους πολιτικούς του αντιπάλους. Ενα πρωτοσέλιδο του Documento εμφανίζει Γιώργο Παπανδρέου, Θεόδωρο Πάγκαλο και Φώφη Γεννηματά να διατηρούν κρυφούς λογαριασμούς στο εξωτερικό, ως τμήμα της λίστας Μπόργιανς.  «Μία ακόμα στημένη επιχείρηση σπίλωσης πολιτικών, που παραπέμπει σε πρακτικές φασιστικών και ολοκληρωτικών καθεστώτων, εκτυλίσσεται μέσω δήθεν αποκαλύψεων με στόχο τον αποπροσανατολισμό από τις ευθύνες διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ» απαντούσε τότε το ΚΙΔΗΣΟ του Γιώργου Παπανδρέου.

Αλλά και λίγο αργότερα, ο αψύς Σφακιανός, θέλοντας να επιτεθεί στον πρόεδρο της ΠΟΕΔΗΝ, αποκάλυψε το κλίμα που πραγματικά υπήρχε στο στενό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ για τον Γιώργο Παπανδρέου, σε μία ανάρτηση όπου ανέφερε: «Αποδεικνύεις ότι είσαι το ίδιο ξεφτίλας με τον Γιωργάκη που για να φέρει εδώ το ΔΝΤ έβριζε τη χώρα που ήταν πρωθυπουργός».

Το 2019, υπάρχουν πληροφορίες ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, μετά από όλα αυτά, θα προτείνει τον Παπανδρέου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τη συζήτηση επιχειρεί να κόψει ο Πάνος Σκουρλέτης, δηλώνοντας: «Ο Γιώργος Παπανδρέου είναι ένα πρόσωπο που έχει συνδεθεί με το πρώτο Μνημόνιο, είναι ένα τοξικό πρόσωπο στην πολιτική ζωή και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να αποτελέσει την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για την Προεδρία».

Υπάρχουν όμως και πολλές αναφορές που δείχνουν τι πραγματικά πιστεύει ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

«Μια προοδευτική πολιτεία δεν μπορεί παρά να είναι κτήμα των πολιτών της. Η δημοκρατική αντίληψη για τη λειτουργία των θεσμών, όπως και των κομμάτων, δεν μπορεί να εκφράζεται α λα καρτ ούτε όποτε ο ηγέτης-θεούλης-Μεσσίας νομίζει ότι τον βολεύει ή τον συμφέρει» δηλώνει στο περιοδικό Πατρινόραμα στις αρχές του 2019, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κατέρρεε και έκανε να πιαστεί από την ψήφο των προοδευτικών πολιτών, οι οποίοι τελικά του γύρισαν την πλάτη.

«Αυτοί που μας έλεγαν παλαιοτέρα γερμανοτσολιάδες και Πινοσέτ τώρα μας θεωρούν πολύφερνες νύφες, γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρεται για τις ψήφους εν όψει εκλογών», έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου στην ίδια συνέντευξη, ενώ σε μία συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ έλεγε για τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ: «Ο σοσιαλιστικός χώρος χρειάζεται αυτονομία. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχτηκε ότι είναι ένας συντηρητικός χώρος, που συμμάχησε με ένα ακροδεξιό κομμάτι».

ΚΙΝΑΛ: Αποχωρήσεις ακόμη και διάσπαση στα σενάρια της επόμενης ημέρας

Σε συνθήκες ακραίας σύγκρουσης που καθιστούν βασικό σενάριο μαζικές αποχωρήσεις ή και διάσπαση την επομένη της αναμέτρησης, ανεξαρτήτως νικητή, θα διεξαχθούν οι εκλογές για την ανάδειξη του νέου προέδρου του Κινήματος Αλλαγής.

Η υποψηφιότητα Παπανδρέου πολώνει την κατάσταση εντός του Κινήματος Αλλαγής αλλά και ευρύτερα στον χώρο της Κεντροαριστεράς, επηρεάζει ήδη τη συμπεριφορά αλλά και τη στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ενισχύει και το ενδιαφέρον της Νέας Δημοκρατίας, που μέχρι την αιφνιδιαστική και αναγκαστική για λόγους υγείας απόσυρση της κ. Γεννηματά παρακολουθούσε από απόσταση.

Εντός του Κινήματος Αλλαγής ως βασικοί αντίπαλοι του Γ. Παπανδρέου εμφανίζονται ήδη οι Ανδρέας Λοβέρδος και Νίκος Ανδρουλάκης, ενώ το γεγονός ότι οι Παύλος Γερουλάνος, Χάρης Καστανίδης αλλά και Παύλος Χρηστίδης τελικά δεν αποσύρθηκαν όπως προέβλεπε η πλευρά Παπανδρέου, κάνει τα πράγματα πιο σύνθετα και πιο απρόβλεπτα.

Η απόσυρση Κεγέρογλου δεν θεωρείται σημαντικό γεγονός. Πρώτον επειδή ήταν αναμενόμενη εξέλιξη (στο παρασκήνιο πολλοί  ήδη λένε ότι ο Βασίλης Κεγκέρογλου λειτούργησε ως λαγός του Γιώργου Παπανδρέου) και δεύτερον δεν υπολογίζεται ως κίνηση που θα φέρει όλο το σημερινό προεδρικό μπλοκ στελεχών και υποστηρικτών της Φώφης Γεννηματά στον Γιώργο Παπανδρέου.

Στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου συνεχίζουν να πιστεύουν ότι Χάρης Καστανίδης, Παύλος Γερουλάνος και Παύλος Χρηστίδης  θα αποσυρθούν πριν από τον πρώτο γύρο υπέρ του Γ. Παπανδρέου ή θα τον στηρίξουν στον δεύτερο γύρο. Δεν συζητούν καν το ενδεχόμενο ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να μην είναι στον δεύτερο γύρο και θεωρούν πιθανότερο στις 12 Δεκεμβρίου να κονταροκτυπηθεί με τον Ανδρέα Λοβέρδο, παρά με τον Νίκο Ανδρουλάκη.

Σε όλα δε τα επιτελεία κυριαρχεί η εκτίμηση πως ακόμα και αν είναι νωρίς για εκτιμήσεις, η συμμετοχή μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τις 300.000 -83.000 είναι όσοι υπόγραψαν για να στηρίξουν τις έξι υποψηφιότητες- πολλώ δε μάλλον αν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης και των ΜΜΕ συνεχιστεί. Και αυτή είναι προίκα που τη θέλει και ο Γιώργος Παπανδρέου αν είναι τελικά νικητής, αλλά και όποιος καταφέρει να νικήσει τον Γιώργο Παπανδρέου στον δεύτερο γύρο.

Στον χώρο του Κινήματος Αλλαγής αλλά και ευρύτερα ακόμα επικρατεί σύγχυση. Ολοι μιλούν για την ανάγκη της ενότητας, αλλά ο Γιώργος Παπανδρέου δέχεται ήδη κριτική επειδή στις τηλεφωνικές του επικοινωνίες αξίωνε από τους άλλους υποψηφίους να αποσυρθούν. Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν στελέχη που υπέγραψαν για την υποψηφιότητα Καστανίδη και Γερουλάνου και υπογράφουν και τη στήριξη του Γιώργου Παπανδρέου στην πλατφόρμα που άνοιξε ο ίδιος στο facebook για την υποστήριξή του…

Σίγουρα, η κατάθεση 20.000 υπογραφών εκ των οποίον 151 μέλη της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής από την πλευρά του Νίκου Ανδρουλάκη έκανε εντύπωση και γι΄ αυτό στο επιτελείο του Γ. Παπανδρέου προαναγγέλλουν ότι ο αριθμός των υπογραφών στην πλατφόρμα στο facebook θα είναι πολύ μεγαλύτερος.

Στην κοινοβουλευτική ομάδα γίνεται το έλα να δεις. Υπάρχουν στελέχη που βράζουν με το γεγονός ότι ο Βασίλης Κεγκέρογλου συνεχίζει ως γραμματέας, αφ΄ ης στιγμής ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του για πρόεδρος, ανεξάρτητα της μετέπειτα απόφασής του να αποσυρθεί. Στο παρασκήνιο λέγεται ότι το συμφώνησε αυτό με τους Γιώργο Παπανδρέου και Φώφη Γεννηματά κάτω από το τραπέζι, για να έχει πιθανότητες να διατηρήσει τη βουλευτική του έδρα στο Ηράκλειο, στην περίπτωση που νικήσει ο Νίκος Ανδρουλάκης, με τον οποίον ο Βασίλης Κεγκέρογλου δεν τα πηγαίνει καλά. Ο ίδιος αισθάνεται ασφαλής και ήδη νικητής αφού φέρεται να λέει ότι «δεν υπάρχει περίπτωση να μην νικήσει ο Γιώργος».

Την ίδια στιγμή πάντως, ο  Ανδρέας Λοβέρδος φέρεται να ξεκαθαρίζει προς όλους ότι θα συνεχίσει από τη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του κόμματος να εκπροσωπεί το Κίνημα Αλλαγής.

Είναι αληθές ότι η υποψηφιότητα Παπανδρέου ήδη συγκεντρώνει τα περισσότερα σχόλια, θετικά και αρνητικά. Για την ηλικία του, είναι ήδη 69, και το σύνθημα Νέα Αλλαγή, για το εσπευσμένο ενδιαφέρον του μετά τη δυσάρεστη τροπή με την υγεία της κ. Γεννηματά και την αδυναμία της να συνεχίσει κ.λπ. Κάποιοι θυμήθηκαν ότι προσπαθώντας να κόψει κάποιους από τους συνεργάτες του πατέρα του, ως πρωθυπουργός είχε βάλει κόφτη τα 65 χρόνια, αναφορικά με την ανάληψη κρατικών θέσεων. Στο επιτελείο του πάντως όταν τους μιλούν για ηλικία, δείχνουν Μπάιντεν…

Το μείζον που ανέκυψε από την πρώτη στιγμή είναι η πολιτική συνεργασιών που θα ακολουθήσει το Κίνημα Αλλαγής. Και αυτό ενδιαφέρει τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Δημοκρατία, τους πολίτες που θα πάνε στις κάλπες του Κινήματος Αλλαγής στις 5 και 12 Δεκεμβρίου, αλλά και αυτούς που δεν θα πάνε, αλλά ασχολούνται με την πολιτική.

Οχι άδικα, στον ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι με νίκη του Γιώργου Παπανδρέου, το σενάριο περί συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Κινήματος Αλλαγής, ΜέΡΑ μπορεί να πουλήσει και να φέρει σε δύσκολη θέση τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Νέα Δημοκρατία.

Παραδέχονται ότι έχουν επιωθεί πολλά από εκείνους για τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά και από τον Γιώργο Παπανδρέου για τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, παραδέχονται ότι η σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ του Γ. Παπανδρέου θα προκαλέσει κραδασμούς από τα μέλη της Ομπρέλας που αντιδρούν ακόμα και με την προσπάθεια του Τσίπρα να στρίψει προς το Κέντρο αλλά δεν πιστεύουν ότι θα επιστρέψει στο ΠΑΣΟΚ κάποιο από τα στελέχη, μεγάλα ή μικρά, διάσημα ή άσημα που πήραν την απόφαση να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα, στην Κουμουνδούρου λένε ότι ενδεχόμενη νίκη του Γιώργου Παπανδρέου ακυρώνει κάθε προοπτική να καταστεί το Κίνημα Αλλαγής στήριγμα της Νέας Δημοκρατίας ή κυβερνητικό εταίρο της. «Αλέξης και Γιώργος μαζί μπορούν  να ξεχάσουν όσα τους χωρίζουν και να ενώσουν τις δυνάμεις τους για να ενισχύσουν το αντιδεξιό κλίμα και να ρίξουν τον Μητσοτάκη. Ο Αλέξης θέλει Γιώργο στο Κίνημα Αλλαγής» λέει κορυφαίο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στον Ελεύθερο Τύπο της Κυριακής.

Ο Ανδρέας Λοβέρδος έσπευσε ήδη να βάλει γωνίες στην αντιπαράθεσή του με τον Γιώργο Παπανδρέου. Είπε πως αυτό που εννοεί ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μιλά για προοδευτική διακυβέρνηση είναι συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, Κινήματος Αλλαγής, ΜέΡΑ 25. Και δεν το είπε αβάσιμα. Ολοι γνωρίζουν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει πολύ καλή σχέση που χρονολογείται πολύ νωρίτερα της σχέσης Τσίπρα – Βαρουφάκη, η οποία -με αγωγούς κάποιους κοινούς γνωστούς τους- το τελευταίο διάστημα αναθερμαίνεται.

Ακόμα, στελέχη στο στενό επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου, όπως π.χ. ο πρώην υπουργός Δημήτρης Ρέππας, είναι θερμοί υποστηρικτές της συνεννόησης και της σύμπλευσης ΣΥΡΙΖΑ-Κινήματος Αλλαγής. Κοντά στην ίδια γραμμή είναι και ο Χάρης Καστανίδης, για τον οποίο στο επιτελείο του Γιώργου Παπανδρέου λένε ότι θα πάει μαζί τους πριν ή μετά τον πρώτο γύρο.

Στον ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρώντας τα πράγματα και έχοντας… έννομο συμφέρον, αφήνουν να διαρρεύσουν τα εξής, ως πρώτες αντιδράσεις:

Πρώτον,  η  υποψηφιότητα Παπανδρέου προκαλεί κινητικότητα στην ευρύτερη Κεντροαριστερά.

Δεύτερον, αν ο Γιώργος Παπανδρέου επικρατήσει, το Κίνημα Αλλαγής δεν μπορεί να λογίζεται από τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως συνομιλητής της Ν.Δ. ή αντι-ΣΥΡΙΖΑ δύναμη.

Τρίτον, μέσα στη Βουλή αλλά και έξω από τη Βουλή, η αντιδεξιά και αντι-μητσοτακική ρητορική του Αλέξη Τσίπρα θα ενισχυθεί απ΄ τον Γιώργο Παπανδρέου, περισσότερο από την περίοδο που ήταν πρόεδρος η Φώφη Γεννηματά.

Τέταρτον, αν ο Γιώργος Παπανδρέου επικρατήσει, μπορεί να αποτελέσει τον προγραμματικό συνομιλητή του Αλέξη Τσίπρα στο εγχείρημα της προοδευτικής διακυβέρνησης. Ο ίδιος άλλωστε, λένε στην Κουμουνδούρου, έχει μιλήσει πολλές φορές για την προοδευτική διακυβέρνηση βασισμένη σε προγραμματική συμφωνία.

Πέμπτον, οι όποιες αντιδράσεις εντός του ΣΥΡΙΖΑ για την προσέγγιση Τσίπρα-Παπανδρέου θα είναι μικρές και δεν θα προκαλέσουν κραδασμούς.

Αυτά λένε σήμερα στην Κουμουνδούρου για τον Γ. Παπανδρέου, μαζί με την εκτίμηση ότι αν εκλεγεί ο Ανδρέας Λοβέρδος τότε το Κίνημα Αλλαγής θα λειτουργήσει ως στήριγμα του Κυριάκου Μητσοτάκη, αφήνοντας όλο τον χώρο της Κεντροαριστεράς στον Αλέξη Τσίπρα.

Αυτό που δεν λένε είναι η εκτίμησή τους ότι το Κίνημα Αλλαγής υπό τον Γιώργο Παπανδρέου (αλλά και υπό τον Νίκο Ανδρουλάκη) μπορεί να προκαλέσει δημοσκοπικό και αργότερα εκλογικό πλήγμα στον ΣΥΡΙΖΑ. Είτε με τον επαναπατρισμό ψηφοφόρων του από τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με την ένταξη ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς που δεν ακολουθούν τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τσίπρας και το επιτελείο του φέρονται να θεωρούν ότι ακόμα κι αυτό να συμβεί, το γεγονός ότι η συνολική ενίσχυση του λεγόμενου προοδευτικού τόξου θα αυξηθεί, θα ευνοήσει τον ίδιο και θα προκαλέσει πλήγμα στον Κυριάκο Μητσοτάκη και τη Ν.Δ

H αναδημοσίευση του παραπάνω άρθρου ή μέρους του επιτρέπεται μόνο αν αναφέρεται ως πηγή το ELEFTHEROSTYPOS.GR με ενεργό σύνδεσμο στην εν λόγω καταχώρηση.

Ακολούθησε το eleftherostypos.gr στο Google News και μάθε πρώτος όλες τις ειδήσεις