Τάχθηκε πάντως κατά της γενίκευσης στην υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, υποστηρίζοντας ότι κάτι τέτοιο θα έχει ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα. Ζήτησε δε προς τούτο από τον πρωθυπουργό «να μην  επιμείνει στον κοινωνικό διαχωρισμό» και κάλεσε τους πολίτες να αγνοήσουν «τον ανεύθυνα διχαστικό λόγο του κ. Μητσοτάκη».

Σύμφωνα με πληροφορίες η συνάντηση έγινε σε κλίμα έντονης ανησυχίας και προβληματισμού για την εξέλιξη της πανδημίας, Η εκτίμηση που ειπώθηκε κατά τη συζήτηση ήταν ότι όπως φουντώνουν η μεταδοτικότητα του ιού τις τελευταίες ημέρες, είναι πιθανόν μέχρι τα μέσα Αυγούστου να υπάρξει επικίνδυνη κορύφωση.

Ο κ. Τσίπρας στη δήλωσή του αμέσως μετά,  μίλησε «για τις διαρκείς παλινωδίες της κυβέρνησης στη διαχείρισή της πανδημίας. Διαπιστώνω ότι οι παλινωδίες αυτές απειλούν να οδηγήσουν στη διάρρηξη της εμπιστοσύνης ανάμεσα στην ελληνική κοινωνία και την επιστημονική κοινότητα. Στόχος κοινός είναι να αποτρέψουμε ένα ακόμη πανδημικό κύμα που θα απειλήσει ανθρώπινες ζωές. Και για αυτό χρειάζεται να επιστρατεύουμε την επιστημονική τεκμηρίωση, αλλά και την πειθώ. Να εμπνεύσουμε ξανά εμπιστοσύνη στους πολίτες και να τους πείσουμε να εμβολιαστούν και να τηρούν τα μέτρα ατομικής προστασίας. Όχι να τους απειλούμε με τιμωρίες. Ούτε να τους δελεάζουμε με ανόητα κίνητρα και χαρτζιλίκια. Αλλά να τους πείσουμε ότι αυτό που μας νοιάζει πάνω από όλα είναι η ζωή. Η δική τους, η δική μας, όλων».

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης απηύθυνε «εκ νέου, έκκληση στους πολίτες να πάρουν την υπόθεση της ζωής και της υγείας τους στα χέρια τους. Με σοβαρότητα, υπευθυνότητα, και αίσθημα αλληλεγγύης. Να αγνοήσουν τον ανεύθυνα διχαστικό λόγο του κου Μητσοτάκη. Να εμβολιαστούν, να φοράνε μάσκες, και να τηρούν όλα τα μέτρα προστασίας».

Ταυτόχρονα απηύθυνε «έκκληση και στην κυβέρνηση να μην επιμείνει στο διχαστικό λόγο, στον κοινωνικό διαχωρισμό και στη γενίκευση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού. Θα προκαλέσει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Η λογική του διαχωρισμού σε εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους, η λογική των προνομίων και των διώξεων, είναι ό,τι χειρότερο σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης. Η πανδημία είναι ένας συλλογικός κίνδυνος και μόνο συλλογικά αντιμετωπίζεται, όχι με το διχασμό των πολιτών σε ‘υγιείς’ και απόβλητους. Η κοινωνική ένταση, ο κοινωνικός αυτοματισμός και η διχόνοια είναι κίνδυνοι που οφείλουμε να αποτρέψουμε. Τη πανδημία ή θα τη νικήσουμε όλοι μαζί, ενωμένοι. Ή θα μας νικήσει αυτή. Και είναι στο χέρι μας να βγούμε όλοι μαζί νικητές από αυτή τη μάχη».