Γράφει η Δρ. Άννα Κωνσταντινίδου

Και οφείλουμε να τη δούμε ως νίκη, καθώς αποδείχτηκε περίτρανα η αποφασιστικότητα από την ελληνική πλευρά να πλήξει με οποιοδήποτε τρόπο την προκλητικότητα τής Τουρκίας.

Σε δύο σημεία πρέπει να εστιάσουμε: στη χρονική περίοδο υπογραφής τής Συμφωνίας και στο κράτος με το οποίο πρώτο υπογράψαμε την οριοθέτηση τής ΑΟΖ.

Μετά τον Φεβρουάριο, η προκλητικότητα που επιδεικνύει η Τουρκία, αν και στα πλαίσια μίας εσωτερικής ενορχηστρωμένης προπαγάνδας, δεν παύει αφενός να πλήττει τα εθνικά μας συμφέροντα αφετέρου να κάμπτει σε μεγάλο βαθμό το πατριωτικό συναίσθημά μας, αναρωτώμενοι οι περισσότεροι Έλληνες, γιατί δεν κάνουμε κάτι.

Η οριοθέτηση τής ΑΟΖ ανάμεσα σε Ελλάδα και Ιταλία ήταν το καίριο πλήγμα την καταλληλότερη στιγμή σε μία Τουρκία, που όσο και να επιχειρεί να αποδείξει τη δύναμή της, η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Αφού προσπαθεί να εξισορροπήσει σε εσωτερικό επίπεδο, ώστε να ανταπεξέλθει και στα ανοιχτά στρατιωτικά μέτωπα στη Μέση Ανατολή, αλλά και τη Λιβύη.

Σε μία Λιβύη που παρά τη φαινομενική επικράτηση τού εκλεκτού του, Σάρατζ, το τουρκικό κράτος έχει να αντιμετωπίσει μία άνευ όρων συσπείρωση των δυνάμεων ανάμεσα σε Ρωσία, Αίγυπτο και Ευρώπη (επιχείρηση «Ειρήνη»).

Το πιο σημαντικό, ωστόσο, γεγονός που οφείλουμε να εστιάσουμε, είναι η χώρα με την οποία η Ελλάδα επέλεξε ως πρώτη να οριοθετήσει μέρος τής ΑΟΖ της. Η Ιταλία είναι ένα κράτος, το οποίο έχει δεχτεί έντονη κριτική το τελευταίο διάστημα για τον τρόπο που ενεργεί στη Λιβύη. Δεν είναι λίγοι αυτοί που έκριναν την στάση της ως διπολική.

Αυτό, όμως, που δεν πρέπει να ξεχνάμε και φάνηκε από τη Συμφωνία αυτή, είναι ότι το ιταλικό κράτος ανήκει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ως εκ τούτου δεσμεύεται από μία σειρά κανόνων, τους οποίους οφείλει να τηρεί με οποιοδήποτε τρόπο, ώστε να μην πληγεί το ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Γιατί, οι γεωτρήσεις που εξήγγειλε ο Τούρκος Πρόεδρος στη ΝΑ Μεσόγειο, καθώς επίσης και το τουρκολιβυκό σύμφωνο έθιγαν το ευρωπαϊκό έργο, τον αγωγό EastMed. Και η στιγμή που υπογράφηκε η συγκεκριμένη Συμφωνία φανέρωνε την προτεραιότητα που έχει για τα συμφέροντα τής Ευρώπης, ο αγωγός αυτός.

Η απαρχή τής οριοθέτησης ΑΟΖ ανάμεσα σε δύο ευρωπαϊκά κράτη, όπως είναι η Ελλάδα και η Ιταλία, δημιουργεί τετελεσμένα στην περιοχή. Και το επόμενο βήμα είναι η οριοθέτηση ΑΟΖ ανάμεσα στη χώρα μας με την Αίγυπτο, που εκτός από το εθνικό συμφέρον για το κράτος μας υφίσταται και το ευρωπαϊκό συμφέρον, καθώς η χώρα μας είναι ο ευρωπαϊκός γεωγραφικός σύνδεσμος με την Αίγυπτο.