Αλέξης Τσίπρας, στην ομιλία του στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης (Ιανουάριος 2016)

Η αρχή, σε αυτό που από πολλούς χαρακτηρίστηκε κάτι σαν… έφοδος για την κατάληψη του κρατικού μηχανισμού, έγινε από τις πρώτες κιόλας ημέρες που ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Ελληνες ενώθηκαν σε σάρκα μία, για να διαχειριστούν τη διακυβέρνηση της χώρας. Ερχόμενη ως… νέα, αλλά υιοθετώντας ουσιαστικά πρακτικές που είχαν ως απαρχή τους τα… ιστορικά πεπραγμένα του ΠΑΣΟΚ στη δεκαετία του 1980, η Κουμουνδούρου μπορεί να ευαγγελιζόταν (όπως και σε πολλά άλλα) πως ήρθε για να ανατρέψει το παλαιό κομματικό σύστημα, όμως ουσιαστικά το αντέγραψε στη χειρότερη εκδοχή του, και μάλιστα το πήγε ένα βήμα παραπέρα.

Από τον περιλάλητο σύμβουλο του πρωθυπουργού, Νίκο Καρανίκα, που ήρθε από τη Θεσσαλονίκη με άλλοτε σύνθημα «η καριέρα είναι σαν τη χολέρα» και κατέκτησε μια θέση στο Μέγαρο Μαξίμου, μέχρι το τελευταίο… χτύπημα, το διορισμό της Κατερίνας Νοτοπούλου ως διευθύντριας του γραφείου του πρωθυπουργού στη συμπρωτεύουσα με μισθό που ξεπερνάει τις 2.000 ευρώ (σύμφωνα με το σχετικό ΦΕΚ) ο ΣΥΡΙΖΑ αποδείχθηκε πως φροντίζει με τρόπο μοναδικό τα… παιδιά του. Συγγενείς πρώτου βαθμού, υποψήφιοι βουλευτές που απέτυχαν να εκλεγούν και να στελεχώσουν την Κοινοβουλευτική Ομάδα, στελέχη ετών της Κουμουνδούρου, πολιτευτές, πρώην βουλευτές βρήκαν μια θέση στο… ήρεμο λιμάνι του Δημοσίου, τη στιγμή που η ανεργία θερίζει και χτυπάει κόκκινο στις νέες ηλικίες. Τα κρούσματα ήταν πολλαπλά. Πολλές φορές έβγαλαν από τα ρούχα τους ακόμα και τακτικούς συνομιλητές του πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα. Ποιος θα ξεχάσει, για παράδειγμα, το μέσω twitter χτύπημα του ευρωβουλευτή, Δημήτρη Παπαδημούλη, όταν σχολίασε έναν από τους πολλούς διορισμούς της διετίας, αυτόν του συζύγου της Χαράς Καφαντάρη ως επικεφαλής ΔΕΚΟ. «Η χώρα χρειάζεται αξιοκρατία στη στελέχωση της διοίκησης. Η επιλογή συγγενών πολιτικών προσώπων, ακόμα και όταν είναι άξια, δίνει λάθος σήμα», έγραψε ο κ. Παπαδημούλης. Ηταν 9 Ιανουαρίου 2016. Ημέρες δεύτερης φοράς Αριστεράς. Κύλησαν και κυλούν, πάντως, στο ίδιο μοτίβο με την πρώτη. Γιατί επί ημερών ΣΥΡΙΖΑ η γυναίκα του Καίσαρα στην ελληνική δημόσια διοίκηση δεν είναι και δεν φαίνεται… τίμια.

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΑΤΣΙΟΣ

[email protected]

Διαβάστε περισσότερα στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής