Μία κυβέρνηση που κέρδισε το μεγάλο στοίχημα της σοβαρότητας και της αποτελεσματικότητας. Και έναν ΣΥΡΙΖΑ που βυθίζεται στην πολιτική ανυποληψία και απευθύνεται πλέον σε ένα διαρκώς μειούμενο ακροατήριο. Εναν Κ. Μητσοτάκη που φλερτάρει ανοικτά πλέον με τον τίτλο του ηγέτη. Κι έναν Α. Τσίπρα, ο οποίος, απομυθοποιημένος και αμήχανος, επιστρέφει αντανακλαστικά στα σοκάκια του 15μελούς.

Το αποτέλεσμα είναι από τη μια, μία κυβέρνηση να λειτουργεί με το δόγμα «τα κεφάλια κάτω, τα μανίκια πάνω» και από την άλλη, έναν ΣΥΡΙΖΑ που αναλώνεται στην εσωστρέφεια και τελεί υπό τον πανικό της Προανακριτικής και τον φόβο των ενδεχόμενων εκλογών, που -εφόσον γίνουν- θα σημάνουν το πολιτικό τέλος του Α. Τσίπρα και την επιστροφή του ΣΥΡΙΖΑ στην κατηγορία των μικρομεσαίων κομμάτων.

Στο Μ. Μαξίμου παρακολουθούν με ενδιαφέρον και ικανοποίηση τις αλλεπάλληλες δημοσκοπήσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν με καθαρό τρόπο την πολιτική ηγεμονία του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης, αλλά η «εντολή» που δίνει τον τόνο, είναι το «σεμνά και ταπεινά». Η μπάλα χαμηλά, όχι θριαμβολογία, όχι καλλιέργεια εκλογολογίας. Οι πληροφορίες φέρουν τον Κ. Μητσοτάκη να παραμένει προσηλωμένος στη θεσμική και υπεύθυνη αντίκρουση των εισηγήσεων για εκλογές το φθινόπωρο, προκειμένου η κυβέρνηση να κεφαλαιοποιήσει την επιτυχία της, να «κάψει» την απλή αναλογική και να μηδενίσει το κοντέρ.

Η οδηγία που έχει δώσει ο πρωθυπουργός είναι η επιτάχυνση των μεταρρυθμίσεων, για αυτό και προγραμματίζεται η ψήφιση 27 νομοσχεδίων μέσα στο καλοκαίρι. Συνεργάτες του πρωθυπουργού λένε ότι «η μόνη ευκαιρία που βλέπει ο Κυριάκος δεν είναι οι εκλογές, αλλά η μετατροπή της κρίσης σε ευκαιρία για μεταρρυθμίσεις». Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμα και από τη δημοσκόπηση της Metron Analysis, η οποία δίνει double score στη Ν.Δ. (42,5%-21,4%) και τεράστια αποδοχή (κοντά στο 90%) στην πολιτική της, το Μ. Μαξίμου κράτησε το δεύτερο εύρημα. Αξιολογώντας σε αυτό την εμπιστοσύνη που φαίνεται ότι κερδίζει η κυβέρνηση. Γιατί η εμπιστοσύνη φαίνεται ότι θα είναι η βάση πάνω στην οποία ο Κ. Μητσοτάκης θα επιταχύνει το μεταρρυθμιστικό έργο του, επιταχύνοντας και την επιστροφή στην κανονικότητα, αλλά και το πρόγραμμα με το οποίο εξελέγη.

Στο μεταξύ, το βλέμμα της κυβέρνησης παραμένει «καρφωμένο» στην εξέλιξη της υγειονομικής κρίσης. Είναι σε διαρκή συναγερμό προκειμένου να κάνει διορθωτικές κινήσεις, ανοιγοκλείνοντας το «ακορντεόν» της σταδιακής χαλάρωσης. Ταυτοχρόνως, βρίσκεται σε επαγρύπνηση προκειμένου να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της ύφεσης, προσφέροντας προστασία και στήριξη τόσο στους εργαζομένους όσο και στις επιχειρήσεις. Ο τουρισμός βρίσκεται πλέον στο πρώτο πλάνο της κυβερνητικής μέριμνας. Η αποσαφήνιση του τελικού ποσού που θα ρίξει στην αγορά η Ε.Ε. (6 Μαΐου η Φον ντερ Λάινεν εισηγείται στη Σύνοδο Κορυφής την αναθεώρηση του ευρωπαϊκού Προϋπολογισμού και τις λεπτομέρειες του Ταμείου Ανασυγκρότησης και έως την 1^η Ιουνίου οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα αποφασίσουν) είναι μια από τις κρίσιμες παραμέτρους που παραμένουν ακόμα σχετικά άγνωστες. Γιατί είναι άλλο, π.χ., να πέσει στην αγορά 1,5 τρισ. κι άλλο 2,5 ή 3 δισ. Η δεύτερη σημαντική παράμετρος, προκειμένου να ολοκληρωθεί το πακέτο στήριξης του τουρισμού (που συμμετέχει με πάνω από 20% στο ελληνικό ΑΕΠ), είναι το ξεκαθάρισμα του χρονοδιαγράμματος ανοίγματος των αεροπορικών πτήσεων εντός της Ε.Ε. Η ελπίδα είναι αυτό να έχει γίνει ως τις 15 Ιουνίου, ώστε να μείνει ένα καθαρό τρίμηνο (Ιούλιος-Σεπτέμβριος) για να μειωθεί η ζημιά.

Από την άλλη, η Κουμουνδούρου τρέμει στην ιδέα των πρόωρων εκλογών. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ο Α. Τσίπρας εκφράζει σχεδόν βεβαιότητα ότι ο Κ. Μητσοτάκης θα πάει σε εκλογές. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι συνομιλητές του αποκομίζουν την εντύπωση ότι η βεβαιότητα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ πηγάζει από δυο ενδιαφέροντα στοιχεία: 1. Σκέπτεται τι θα έκανε ο ίδιος αν ήταν στη θέση του Μητσοτάκη και τι ακριβώς έκανε το 2015, όταν αντί να «σκίσει» τα Μνημόνια ψήφισε το τρίτο. 2. Τη συναίσθηση που έχει ότι αν γίνουν εκλογές, θα τις χάσει και μάλιστα με μεγαλύτερη διαφορά απ’ αυτήν που ηττήθηκε τον Ιούλιο του 2019. Υπ’ αυτήν την έννοια εκλογολογεί, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να ξορκίσει το μοιραίο ενδεχόμενο.

Ο Α. Τσίπρας ξέρει ότι δεν αντέχει μια 5^η στη σειρά ήττα από τον «Κούλη». Πόσω μάλλον, αν είναι και μεγαλύτερη από τις 4 προηγούμενες. Το κακό για τον ίδιο είναι ότι υπάρχουν πλέον και πολλά στελέχη -ακόμα και του περιβάλλοντός του- που λένε ακριβώς το ίδιο. Το αποτέλεσμα είναι η εμφανής αμηχανία που επικρατεί στην Κουμουνδούρου, αλλά και το «μούδιασμα» που σημαδεύει τις δημόσιες εμφανίσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ. Αποτέλεσμα αυτής της αδιέξοδης κατάστασης είναι και η έξαρση της εσωκομματικής αντιπαράθεσης, η οποία έχει φουντώσει για τα καλά. Οι «53» έχουν ενισχυθεί και κάποιοι από τους «σκληρούς» πρώην «προεδρικούς» έχουν αποστασιοποιηθεί. Ο Α. Τσίπρας είναι πολύ πιο αποδυναμωμένος απ’ ό,τι ήταν μετά την ήττα της 7^ης Ιουλίου 2019. Η «αριστερή πτέρυγα» του ΣΥΡΙΖΑ ασκεί κριτική για έλλειψη σκληρής αλλά σοβαρής και συγκροτημένης αντιπολίτευσης, όταν την ίδια στιγμή τον κατηγορεί για διολίσθηση στον «πολακισμό». Αυτοί που συνεχίζουν να τον στηρίζουν εισηγούνται να βαδίσει στα συγκρουσιακά χνάρια του Πολάκη και του Καρτερού, σηκώνοντας τη σκανδαλολογία, η οποία όμως φαίνεται να πέφτει στο κενό. Εξ ου και η προφανής αμηχανία του Α. Τσίπρα στην τελευταία εμφάνισή του στη Βουλή, στην οποία δεν ήταν ούτε συναινετικός ούτε όμως και πολύ επιθετικός.

Μέσα στο… αλαλούμ που επικρατεί βρίσκονται και οι πασοκογενείς, οι οποίοι διαπιστώνουν πως ναυαγεί και το εγχείρημα της «Δημοκρατικής Συμπαράταξης» και οι ίδιοι μένουν χωρίς ρόλο και προοπτική. Το iSYRIZA, σύμφωνα με πληροφορίες, έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Και στελέχη όπως ο Ν. Μπίστης και ο Γ. Ραγκούσης, που είχαν μπει στον στενό κύκλο των συνεργατών του Α. Τσίπρα, βλέπουν το ισχυρό ενδεχόμενο της παραμονής τους στα αζήτητα.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής