Και συνέχισε λέγοντας: «Οι αγρότες βιώνουν τώρα στο πετσί τους ότι η “ηρωική διαπραγμάτευση” της κυβέρνησης, τους κοστίζει πάνω από 1 δισ. ευρώ. Ο πρωτογενής τομέας είναι υπό διωγμό για πολλούς λόγους:
• Φόροι, Ασφαλιστικές Εισφορές που εξοντώνουν τους αγρότες. Η φορολογική κλίμακα ανέβηκε από το 13% στο 22-45%.
• Αύξηση του κόστους παραγωγής από τις ατέλειωτες αυξήσεις στον ΦΠΑ
• Αύξηση του ΕΝΦΙΑ για τους αγρότες και τα αγροτεμάχια
• Κατάργηση του ΟΓΑ.
• Καθυστερήσεις στην καταβολή των ενισχύσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και αποζημιώσεων από τον ΕΛΓΑ. Το είδαμε κι εδώ στην Καρδίτσα το πρόβλημα, στις πιο μεγάλες του διαστάσεις. Τους πήραν τα αποθεματικά και τα πήγαν στην Τράπεζα της Ελλάδας για να αποφύγουν το «κραχ» στην οικονομία.
• Τα 20δισ € της νέας ΚΑΠ και ΚΑλΠ λιμνάζουν την ίδια στιγμή που έχει προκληθεί χρηματοδοτική ασφυξία από τις τράπεζες και οι αγρότες δεν μπορούν να καλλιεργήσουν!

Ο αγροτικός κόσμος της Θεσσαλίας τα γνωρίζει όλα αυτά. Τα ζει καθημερινά. Τα ζείτε κι εδώ. Είμαστε οι πρώτοι που καταγγείλαμε τον αντιπαραγωγικό χαρακτήρα του φορολογικού νομοσχεδίου της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ΑΝΕΛ.
Προειδοποιήσαμε πως πάνε σε εξόντωση του αγρότη. Αφαιρούν πάνω από το 60% του εισοδήματος του και δίνουν το τελειωτικό κτύπημα στη γεωργική παραγωγή. Όλα αυτά χωρίς ελπίδα, χωρίς σχέδιο. Η χώρα χρειάζεται μια κοινωνική συμφωνία βασισμένη σε μια νέα σχέση κράτους – κοινωνίας- αγοράς. Σχέση συνεργατική και όχι σχέση αντιπαλότητας. Μία συμφωνία των Κοινωνικών Εταίρων η οποία θα διασφαλίζει τουλάχιστον για ένα μεσοδιάστημα τις σημερινές αποδοχές των Εργαζομένων και θα στοχεύει στη δημιουργία θέσεων πλήρους απασχόλησης.

Είναι η ώρα να μιλήσουμε για Εργαζόμενους και όχι απασχολούμενους. Μία συμφωνία που θα παρέχει ισχυρά φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις. Είναι αναγκαία η προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων αλλά και η δημιουργία των όρων για επενδύσεις από τη μεσαία τάξη, οι οποίες, με τη σειρά τους, μπορούν να δημιουργήσουν δεκάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας. Οι πρωτοβουλίες που αναλαμβάνουμε έχουν ως στόχο την Εθνική Αναπτυξιακή και Κοινωνική Συμφωνία για Προοδευτικές Μεταρρυθμίσεις που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα, θα επιταχύνουν την ανάπτυξη και τις νέες επενδύσεις, θα φέρουν θέσεις εργασίας, αλλά και θα εγγυηθούν την αξιοπρέπεια των εργαζομένων».

Ακολούθως, η Φώφη Γεννηματά ανέλυσε τις προτάσεις της, κάνοντας λόγο για «τα τρία άλφα» που θα ξαναδημιουργήσουν αξία για τη χώρα και πιο αναλυτικά: αλληλεγγύη, ανάπτυξη, απασχόληση.

«Ενδεικτικά αναφέρω προτάσεις που έχουμε καταθέσει στον διάλογο.
1. Μείωση των φορολογικών συντελεστών των επιχειρήσεων από το 29% στο 20% στα επόμενα 3 χρόνια.

2. Επαναφορά των έμμεσων (και ειδικών) φόρων στην παραγωγή, στο προηγούμενο ύψος τους, προ των αυξήσεων που επέβαλε η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ. Κατά προτεραιότητα στον τουρισμό, στο κρασί, στις ζυθοποιίες, στην εστίαση.

3. Απαλλαγή για 3 χρόνια από συνταξιοδοτικές εισφορές των νέων που ξεκινούν την δική τους επιχείρηση ή επαγγελματική δραστηριότητα (και αποπληρωμή τους στη διάρκεια του εργασιακού βίου).

4. Καθιέρωση της «δεύτερης ευκαιρίας» για τους έντιμους και ικανούς Μικρομεσαίους που «ατύχησαν», ώστε να επιχειρήσουν εκ νέου αξιοποιώντας την εμπειρία τους.

Συμψηφισμός των οφειλών του κράτους με τα χρέη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων σε αυτό. Μείωση των πρόσθετων χρεώσεων στις ηλεκτρονικές συναλλαγές και θέσπιση ακατάσχετου λογαριασμού για τις επιχειρήσεις (και ιδίως τις μικρομεσαίες).

5. Εθνικό Σχέδιο εξαγωγών με έμφαση στο branding και το clustering και υποστήριξη του μικρομεσαίου εξαγωγέα με αναβάθμιση του Enterprise Greece

Η Δημοκρατική Συμπαράταξη στηρίζει σταθέρα τους αγρότες και προτείνει:
1. Ο φόρος να επανέλθει στο 13% και επιστροφή 5 μονάδες ΦΠΑ στους οργανωμένους παραγωγούς για μείωση του κόστους παραγωγής.
2. Ασφαλιστικές Εισφορές από το ένα για το νέο ζευγάρι αγροτών τα πρώτα πέντε χρόνια.
3. Δημιουργία ταμείου (ΕΤΕΑΝ) χρηματοδότησης των παραγωγικών επενδύσεων στην παραγωγή, μεταποίηση και εμπορία τω αγροτικών προϊόντων.
4. Σύνδεση του πρωτογενή τομέα με τον τουρισμό.
5. Προγράμματα στήριξης των εξαγωγών με ενέργειες προώθησης των αγροτικών προϊόντων αξιοποιώντας τα κοινοτικά προγράμματα και χρηματοδότησης.
6. Επιτάχυνση της εφαρμογής του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης και πλήρης εφαρμογή της ΚΑΠ 2014-2020 ώστε οι αγρότες και ο πρωτογενής τομέας να αξιοποιήσουν πλήρως τα 20 περίπου δισ ευρώ που εξασφαλίσαμε με σωστή διαπραγμάτευση.
7. Άμεση καταβολή των ενισχύσεων από ΟΠΕΚΕΠΕ και αποζημιώσεων από ΕΛΓΑ.

Σύνδεση κάθε αναπτυξιακής προσπάθειας με την απασχόληση. Ναι η Ανάπτυξη είναι το κλειδί. Αλλά χρειάζεται και πρόσθετες παρεμβάσεις ώστε να οδηγεί γρήγορα σε νέες θέσεις εργασίας. Γι’ αυτό και προτείνουμε:
1. Κάθε κυβερνητική δράση που αφορά θέματα οικονομίας και ανάπτυξης πρέπει να περιέχει ρήτρα απασχόλησης. Όπου δίνονται κρατικά χρήματα πρέπει να δημιουργούνται θέσεις εργασίας. Ίδια πρόβλεψη πρέπει να επιδιώξουμε να υπάρξει σε όλες τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, συμπεριλαμβανομένου του πακέτου Γιούνκερ.
2. Σαφή φορολογικά κίνητρα για τις επιχειρήσεις που δημιουργούν νέες θέσεις εργασίας. Η μισθολογική δαπάνη για κάθε νέα πρόσθετη θέση εργασίας, πρέπει να υπολογίζεται ως έξοδο που εκπίπτει από την φορολογία για την επιχείρηση, με συντελεστή αυξημένο κατά 30%. Αυτό συνεπάγεται, μέσω της μείωσης του φόρου, επιδότηση του μισθολογικού κόστους κάθε νέας θέσης σε ποσοστό από 8 έως 10 %.
3. Οι δαπάνες για εκπαίδευση και κατάρτιση να εξαιρεθούν από τα μέτρα λιτότητας και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς του Συμφώνου Σταθερότητας και Ανάπτυξης.
4. Κανένας νέος δεν πρέπει να είναι αποκλεισμένος από μια ευκαιρία απασχόλησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης.
5 Απαιτούμε ως Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές να γίνει μόνιμο το πρόγραμμα Εγγύηση για την Νεολαία της Ευρώπης, με χρηματοδότηση 20 δις ευρώ ως το τέλος του 2020. Έτσι ώστε σε κάθε νέο οι δημόσιες υπηρεσίες απασχόλησης να προσφέρουν μέσα σε 6 μήνες αφότου έχει μείνει εκτός αγοράς εργασίας, μια θέση εργασίας, ή μαθητείας ή κατάρτισης.

Οφείλουμε να σταθούμε πλάι στους πιο αδύναμους, όχι με λόγια αλλά με πραγματικά μέτρα κοινωνικής αλληλεγγύης, με μέτραω όπως:

1. Να χορηγηθεί το Εγγυημένο Κοινωνικό Εισόδημα σε όλους όσοι είναι κάτω από το όριο της φτώχειας. Με ταυτόχρονη διασφάλιση πρόσβασης στα κοινωνικά αγαθά και τις υπηρεσίες και κατά προτεραιότητα κοινωνική επανένταξη.
2. Να ενσωματωθεί η διάσταση της Αναπηρίας, σε κάθε πολιτική και πράξη του Δημοσίου και της Αυτοδιοίκησης.
3. Να επαναχορηγηθεί το ΕΚΑΣ, με άρση των τυχών στρεβλώσεων και αδικιών που η πολύχρονη εφαρμογή του διαμόρφωσε.

Ειδικότερα για το “εργασιακό”, καταθέτουμε στον Κοινωνικό Διάλογο 5 προτάσεις:

1. Ο καθορισμός του κατώτερου μισθού (και ημερομισθίου) “επιστρέφει” στην Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.
2. Στηρίζουμε το θεσμό των Συλλογικών Συμβάσεων (Εθνική, Κλαδική, Επιχειρησιακές) και την καθολικότητα εφαρμογής τους.
3. Δεν αποδεχόμαστε τις ελεύθερες ομαδικές απολύσεις και την επαναφορά εργοδοτικής ανταπεργίας (lock out).
4. Είναι ζήτημα προτεραιότητας η αυστηρή τήρηση των όρων και των συμβάσεων, η αντιμετώπιση της “μαύρης” και ανασφάλιστης εργασίας. Επιβάλλεται η αναβάθμιση και ενίσχυση του Συστήματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), ώστε να επιτελεί αυτό το ρόλο.
5. Τα θέματα που αφορούν την σχέση των συνδικάτων με τις επιχειρήσεις, πρέπει να λυθούν μέσα από τον Κοινωνικό Διάλογο και την Συλλογική Διαπραγμάτευση.

H πρόταση μας για τα κόκκινα δάνεια.

Η πλήρης προστασία με πάγωμα της οφειλής όσο διαρκεί η κρίση, για αυτούς που βιώνουν την φτώχεια και τον κίνδυνο του κοινωνικού αποκλεισμού. Παράταση της ισχύος του Νόμου Κατσέλη(3869) για τις ευπαθείς ομάδες με νομοθετικές βελτιώσεις.
1. Η ρύθμιση των δανείων των μικρών και μεσαίων δανειοληπτών, με πλαφόν καταβολής και χαμηλά επιτόκια.
2. Το κούρεμα των οφειλών με βάση την εμπορική αξία των ακινήτων.
3. Η ακύρωση των καταχρηστικών ρυθμίσεων, που έγιναν μονομερώς από τις Τράπεζες μέσα στην κρίση και οδήγησαν σε αυξήσεις στα επιτόκια των δανείων.
4. Η διαγραφή των τόκων υπερημερίας για όσους ρυθμίζουν τα δάνειά τους.
5. Τα δάνεια που είτε έχει χορηγήσει το Δημόσιο είτε έχει εγγυηθεί(όπως σεισμοδάνεια) θα πρέπει να ρυθμιστούν όπως οι υπόλοιπες κατηγορίες δανείων, χωρίς πανωτόκια και υπέρμετρες χρεώσεις.
6. Ο απεγκλωβισμός των δανειοληπτών σε ελβετικό φράγκο από τις υπέρμετρες επιβαρύνσεις που επέβαλε η αλλαγή της ισοτιμίας του.
7. Αναμόρφωση του Τειρεσία ώστε να υπάρχει διαφορετική αντιμετώπιση των στεγαστικών δανείων σε σχέση με τα καταναλωτικά.
8. Δραστικός περιορισμός της ευθύνης των εγγυητών.
9. Τα κίνητρα για να παραμείνουν συνεπείς και οι σήμερα ενήμεροι δανειολήπτες.
10. Η κατηγορηματική αντίθεσή μας σε οποιαδήποτε πώληση στεγαστικών δανείων που αφορούν μικρές και μεσαίες ιδιοκτησίες, σε funds, κάτι που θα οδηγούσε σε εκρηκτικά κοινωνικά αδιέξοδα και θα υπονόμευε την σταθερότητα του Τραπεζικού Συστήματος.
11. Ο απεγκλωβισμός των Δανειοληπτών, εργαζόμενων του Δημόσιου Τομέα και Συνταξιούχων του Δημοσίου, από τις υπέρμετρα Μεγάλες Δόσεις, στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων. Εφαρμογή και σε αυτή την περίπτωση της κλασματικής δόσης ανάλογα με το εισόδημα και μείωση των επιτοκίων δανεισμού ώστε να υπάρξουν βιώσιμες λύσεις που θα επιτρέπουν την αξιοπρεπή διαβίωση τους.