Πιθανώς από αύριο ή μεθαύριο θα απαγορευτεί η κυκλοφορία, με εξαιρέσεις τις ζωτικής σημασίας δραστηριότητες (εργασία, επίσκεψη στον γιατρό, προμήθεια τροφίμων, φαρμάκων, καυσίμων ή βοήθεια ανήμπορων ανθρώπων που πρέπει να μετακινηθούν).

Η απαγόρευση της κυκλοφορίας, που είναι το έσχατο μέτρο σε μια έγκαιρα προετοιμασμένη δέσμη μέτρων περιορισμού της εξάπλωσης του κορονοϊού, δεν είναι στη φιλοσοφία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Το θέμα, όπως λένε οι συνεργάτες του, έχει μπει αρκετές φορές στο τραπέζι με αφορμή παραβατικές συμπεριφορές μειοψηφιών ή ανεύθυνες συμπεριφορές «Ελληναράδων». Ολες τις φορές που τέθηκε το θέμα ο πρωθυπουργός καθιστούσε σαφές ότι προτιμά να εξαντλήσει τα περιθώρια της πειθούς και της έκκλησης στην ατομική ευθύνη. Μάλιστα, στο τελευταίο διάγγελμά του την Πέμπτη προέβη σε μια αυστηρή προειδοποίηση, λέγοντας ότι «δεν θα ανεχθώ τον αδικαιολόγητο εφησυχασμό». Οσοι τον γνωρίζουν, αναγνώρισαν στα λόγια του την τελευταία ευκαιρία πριν από το «lock down».

Ομως, οι εκδρομείς δεν σκέφτηκαν σαν πιθανοί φορείς του ιού, αλλά σαν υγιείς που πάνε σε ένα ασφαλέστερο μέρος. Δεν σκέφτηκε κανείς ότι με τη μετακίνησή του ο ασυμπτωματικός φορέας θα μπορούσε να μεταφέρει τον ιό στα νησιά και την ύπαιθρο. Η «τιτάνια μάχη» για τον περιορισμό της μετάδοσης της νόσου δέχθηκε ένα καίριο πλήγμα. Επαναλαμβάνοντας τα λάθη που έγιναν στην Ιταλία, η οποία σοκάρει με τις εικόνες που μεταδίδει πλέον. Μόνο που στην Ιταλία, την Αγγλία, την Ισπανία και τη Γερμανία τα μεγάλα λάθη τα έκαναν οι κυβερνήσεις που άργησαν να αντιδράσουν, είτε από ανικανότητα είτε επειδή πρόταξαν τις οικονομικές συνέπειες των περιοριστικών μέτρων.

Στης Ελλάδα συμβαίνει το εντελώς αντίθετο. Η κυβέρνηση έδειξε και αντανακλαστικά και πήρε γρήγορα τα αναγκαία μέτρα. Σε βαθμό μάλιστα που έγινε παράδειγμα για αρκετές άλλες χώρες. Σε άμεση προτεραιότητα μπήκε ο περιορισμός της εξάπλωσης του ιού και η σωτηρία ζωών κι ακολούθησαν τα οικονομικά μέτρα. Κι όμως ένα μέρος της κοινωνίας -δυστυχώς όχι μικρό, χωρίς πάντως να είναι η πλειοψηφία- απειλεί να τινάξει όλη την προσπάθεια στον αέρα. Είναι ίσως η πρώτη φορά που το κράτος προηγείται της κοινωνίας κι ένα μέρος της κοινωνίας δείχνει να αντιστέκεται…

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Μέγαρο Μαξίμου είναι αποφασισμένο να πάρει όλα τα αναγκαία μέτρα και μέσα σε αυτά είναι και ο περιορισμός στην κυκλοφορία. Ωστόσο υπάρχουν ορισμένα κρίσιμα πρακτικά θέματα, τα οποία δεν είναι απλό να λυθούν. Για παράδειγμα, όταν επιβληθεί lock down κάθε πολίτης πρέπει να είναι εφοδιασμένος με ένα χαρτί που θα αναφέρει ποιος είναι, πού μένει, πού εργάζεται και με βάση αυτό να μπορεί να μετακινηθεί πηγαίνοντας είτε στο σούπερ μάρκετ είτε στο φαρμακείο. Ταυτοχρόνως υπάρχουν και μερικές νομικές εκκρεμότητες, οι οποίες πρέπει να διευθετηθούν.

Μέχρι τη λήψη του τελικού μέτρου, αυστηροποιούνται κι άλλο τα μέτρα. Απαγορεύτηκε, για παράδειγμα, η μετακίνηση προς τα νησιά με εξαίρεση τους μόνιμους κατοίκους τους και τον ανεφοδιασμό τους. Τα νησιά είναι ειδική περίπτωση, καθώς, εκτός των άλλων, δεν διαθέτουν -πλην λίγων εξαιρέσεων- μονάδες εντατικής θεραπείας, ενώ οι αεροδιακομιδές δεν είναι και τόσο εύκολες, καθιστώντας προβληματική κάθε τέτοια περίπτωση.

Στα άμεσα μέτρα πριν από το «lock down» περιλαμβάνονται η απαγόρευση κυκλοφορίας και των σκαφών αναψυχής, καθώς και το κλείσιμο των πάρκων και των πλατειών, όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά και στις μεγάλες πόλεις. Εδώ το πρόβλημα εστιάζεται στο γεγονός ότι κλείνει κάτι που είναι περιφραγμένο. Τα περισσότερα πάρκα είναι περιφραγμένα. Αλλά, για παράδειγμα, οι πλατείες ή το δάσος του Σέιχ Σου δεν έχουν περίφραξη. Σε αυτές τις περιπτώσεις η μόνη λύση είναι η ισχυρή αστυνόμευση. Η οποία και θα εφαρμοστεί. Περιορίζεται και η λειτουργία των λαϊκών αγορών, οι οποίες θα λειτουργούν με τους μισούς πάγκους και εκ περιτροπής. Ενώ αυστηροποιείται κι άλλο ο τρόπος αγορών στα super markets, καθώς περιορίζονται οι πελάτες – θα είναι πλέον ένας ανά 15 τετραγωνικά μέτρα.

Το κύμα απογοήτευσης που προκάλεσαν οι ουρές στα διόδια, μετά το αρχικό δυσάρεστο ξάφνιασμα, φαίνεται ότι επιταχύνει τις αποφάσεις και συμβάλλει στο να ξεπεραστούν και οι τελευταίοι δισταγμοί. Η κυβέρνηση γνωρίζει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών και στηρίζει και συντάσσεται με την προσπάθειά της. Και δεν είναι διατεθειμένη να επιτρέψει σε οργανωμένες ή ανοργάνωτες μειοψηφίες «ανυπάκουων» να καταστρέψει την τιτάνια και δαπανηρή προσπάθεια που έχει γίνει και γίνεται.

Ο «διπρόσωπος» ΣΥΡΙΖΑ και ο… ύπουλος πόλεμος

Στο πλαίσιο αυτό η κυβέρνηση έχει να αντιμετωπίσει και τη «διπρόσωπη» συμπεριφορά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος από τη μία έχει τοποθετήσει τον Αλέξη Τσίπρα σε μια «γυάλα θεσμικότητας», να παρέχει φραστική υποστήριξη στην εθνική προσπάθεια, αλλά και να ψάχνει αφορμές για εύκολο λαϊκισμό. Και από την άλλη κάνει την «τρίχα τριχιά» στο όνομα μιας αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση. Προχθές και μετά την ανακοίνωση του γενναίου τρίτου πακέτου οικονομικών μέτρων ύψους 10 δισ., ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε στη Βουλή τρεις ερωτήσεις για τα εργασιακά…

Ομως, ο πιο ύπουλος πόλεμος διεξάγεται «ανεπίσημα» από τα τρολ των υπογείων και ΜΜΕ που στηρίζουν ανοικτά τον ΣΥΡΙΖΑ. Διακινούν ανυπόστατες φήμες, διασπείρουν fake news και στοχοποιούν πρόσωπα, τα οποία διαδραματίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στην εθνική προσπάθεια που καταβάλλεται. Το μένος είναι τέτοιο, ώστε να δημιουργείται η βάσιμη υποψία ότι κάποιοι θέλουν πολλούς νεκρούς ή ότι είναι έτοιμοι να πουν ότι «κρύβουν τους νεκρούς». Δεν είναι σαφές αν κάποιοι επιδιώκουν κάποιου είδους ρεβάνς για το Μάτι ή αν πρόκειται απλώς για την πολιτική ασφυξία που νιώθει ο επίσημος ΣΥΡΙΖΑ. Ο οποίος αισθάνεται ότι δεν έχει να πει τίποτα ουσιαστικό, ότι μειώνεται διαρκώς ο ζωτικός πολιτικός χώρος του και ότι ο Κ. Μητσοτάκης αυξάνει την αποδοχή του σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, που δεν τον έχουν ψηφίσει.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής