Αφού διαβεβαιώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν πρόκειται να προχωρήσει στον ολισθηρό δρόμο της αντιπολιτευτικής πατριδοκαπηλίας που άνοιξε η Ν.Δ.», επιχειρεί να πείσει ότι «ως πατριωτική δύναμη ευθύνης» θα στηρίξει κάθε καθαρή και συγκροτημένη προσπάθεια ενίσχυσης των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, στηρίζει τη διεθνοποίηση της καταγγελίας της παράνομης Συμφωνίας Τουρκίας-Λιβύης, τους ανοιχτούς διαύλους, το διάλογο για ΜΟΕ και την ανάγκη να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών και -αν αποτύχουν- προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα στηρίξει κάθε προσπάθεια για εφαρμογή της Δήλωσης Ε.Ε.-Τουρκίας με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο, διαβεβαιώνει ο κ. Τσίπρας, και για άλλη μία φορά εμπλέκει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας με τη διαχείριση των εθνικών θεμάτων, κατηγορώντας την κυβέρνηση για ευτελισμό του αξιώματος και του θεσμικού ρόλου του Προέδρου της Δημοκρατίας με επικοινωνιακές λογικές «πολιτικών καλλιστείων», «που πρέπει άμεσα να τερματιστεί».

Εχοντας πρόσφατες στο μυαλό του τις σκηνές ελαφρότητας αλλά και κινδύνου που έζησε η χώρα το 2015 όταν χρειάστηκε σειρά παρεμβάσεων του Προέδρου Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος και άλλων παραγόντων για να μην οδηγηθούμε οριστικά στην έξοδο από το ευρώ εξαιτίας  της απερισκεψίας και των …αυταπατών του Αλέξη Τσίπρα και της παρέας του, σήμερα ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχοντας πλέον μάθει πώς ορίζονται τα θαλάσσια σύνορα, επιχειρεί να επιβάλει τη γνώση των εθνικών θεμάτων στα κριτήρια επιλογής για την προεδρία.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης επαίρεται για τη στάση του κόμματός του στα εθνικά και επιτίθεται στη Ν.Δ. για τη στάση που τήρησε ως αντιπολίτευση, επιμένοντας σε προεκλογικά επιχειρήματα που απέρριψε ο ελληνικός λαός.

Διαστρεβλώνοντας για πολλοστή φορά την πραγματικότητα, ο κ. Τσίπρας υποστηρίζει ότι «δυστυχώς, η Νέα Δημοκρατία με τη στήριξη των φιλικών της και συχνά διαπλεκόμενων ΜΜΕ, επιδόθηκε σε έναν ακραίο λαϊκισμό σε σχέση με τα εθνικά θέματα και το προσφυγικό προκειμένου να προσελκύσει εθνικιστικές και ακραία συντηρητικές δυνάμεις. Δίχασε την ελληνική κοινωνία για να κερδίσει κάποιες ψήφους και να ικανοποιήσει τους ακροδεξιούς στις γραμμές της» και ισχυρίζεται ότι «σήμερα, που καλείται η ίδια να κυβερνήσει, αναγκάζεται να υπαναχωρήσει σε όλα αυτά τα μέτωπα…».

Κατηγορεί δε την κυβέρνηση ότι δεν έχει συγκαλέσει το ΚΥΣΕΑ με θέμα την παράνομη Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης και δεν έχει συστήσει Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας. Αποδεικνύοντας δε ότι όσες προσπάθειες και να κάνει τελικά δεν μπορεί να ξεφύγει από τον αντιπολιτευτικό του οίστρο που του έχει γίνει δεύτερη φύση, ο κ. Τσίπρας  φτάνει να καταγγείλει την κυβέρνηση ότι δεν έχει επιδιώξει τη σύγκληση Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών, όταν ο ίδιος ο τομεάρχης Εξωτερικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος είπε ότι δε χρειάζεται και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν την προτείνει, αμέσως μετά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής, υπό τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια. Επιπλέον ο κ. Τσίπρας ασκεί κριτική στην κυβέρνηση ότι δεν αγωνίζεται για την επέκταση των ευρωπαϊκών κυρώσεων εις βάρος της Τουρκίας και υποστηρίζει ότι ουσιαστικά ανέστειλε και το διάλογο για ΜΟΕ που είχε ξαναρχίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ το καλοκαίρι, ότι δεν έχει εξασφαλίσει ξεκάθαρη στήριξη των ΗΠΑ και ειδικά του προέδρου Τραμπ, στον αγωγό EastMed και το πλαίσιο συνεργασίας 3+1 (με Κύπρο και Ισραήλ), ενώ γράφει ότι «οι ενστάσεις που εξέφρασε πρόσφατα στην υιοθέτηση του νομοσχεδίου Eastern Mediterranean Partnership, αποτελούν ανησυχητικό οιωνό».

Κάνοντας δε ένα μικρό διάλειμμα από τον διχαστικό λόγο που τον ανέδειξε και τον συντηρεί στα υψηλά κλιμάκια του πολιτικού συστήματος, ο κ. Τσίπρας ανακαλύπτει την ανάγκη εθνικής ομοψυχίας γύρω από μια συγκροτημένη εθνική στρατηγική, «που να υλοποιείται από την κυβέρνηση, να αναδεικνύεται από όλες τις πολιτικές δυνάμεις, αλλά και να διακηρύσσεται με κύρος και σαφήνεια από τον ανώτατο πολιτειακό παράγοντα της χώρας, είναι πιο αναγκαία σήμερα από ποτέ».

Αντιπολιτευτική ατζέντα

Κάνοντας μία αναδρομή στη δεκαετία που φεύγει, ο κ. Τσίπρας δε διστάζει να υποστηρίξει ότι η Ελλάδα αντικρίζει με προσδοκίες και αισιοδοξία το μέλλον της χάριν στον ΣΥΡΙΖΑ – σ.σ.: κρίμα για τον Πάνο Καμμένο και τους ΑΝ.ΕΛ., οι μισοί εκ των οποίων βρίσκονται σήμερα στον ΣΥΡΙΖΑ, δεν τους αναφέρει καν – και αναφερόμενος στη δεκαετία που έρχεται γράφει ότι «αρχίζει, με νέες προκλήσεις, νέες δυσκολίες, αλλά και νέες δυνατότητες, μας βρίσκει πιο δυνατούς, απελευθερωμένους από τα Μνημόνια, με το δημόσιο χρέος σε βιώσιμη τροχιά, με την κοινωνία όρθια, την ανεργία δραστικά μειωμένη σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης». Περιγράφοντας τα θέματα που ως αντιπολίτευση σκοπεύει να αναδείξει είναι «η διαπλοκή και στήριξη ισχυρών ημετέρων, η διεύρυνση των ανισοτήτων, η προώθηση μιας πολιτικής ακραίας καταστολής, σε σχέση με την αστυνόμευση και το προσφυγικό, που στρατιωτικοποιείται με γρήγορους ρυθμούς και η δίκαιη μετάβαση προς τις καθαρές μορφές ενέργειας και την επίτευξη του στόχου κλιματικής ουδετερότητας».

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου