Ο κ. Παυλόπουλος υποστήριξε ότι η ανάγνωση αποτελεί πιστό συνοδοιπόρο του ανθρώπου στην ανηφορική πορεία της ζωής, ιδίως μάλιστα στους ταραγμένους και αβέβαιους καιρούς μας και επισήμανε την διαχρονική και σταθερή αξία του βιβλίου, ιδίως στην έντυπη μορφή του, σημειώνοντας ότι έχει και θα έχει πάντα την θέση του στην διαμόρφωση της παιδείας του ανθρώπου.

«Στην διαμόρφωση της Παιδείας που υπερβαίνει την άγονη πληροφόρηση και οδηγεί στην αξιοποίησή της για την παραγωγή Γνώσης και, εν τέλει, «Σοφίας», πρωτίστως με την έννοια της Επιστήμης» πρόσθεσε ο Πρόεδρος.

Όπως εξήγησε, το βιβλίο στην έντυπη μορφή του, βοηθά στην αντιμετώπιση εκείνης της υποδόριας πνευματικής παθολογίας, η οποία σχετίζεται με την καθήλωση του ανθρώπου, κυρίως του νέου, στο τέλμα της άγονης πληροφόρησης. «Αυτή η χρησιμότητα του βιβλίου έχει την βαθύτερη ρίζα της στο ότι το βιβλίο, ιδίως στην έντυπη μορφή του, «σφυρηλατεί» μιαν αναντικατάστατη υλική σχέση με τον αναγνώστη. Στον οποίο επιτρέπει να δημιουργεί μια γνήσια σχέση με τον συνάνθρωπο και με τον κόσμο, αποτελώντας έτσι πραγματικό ανάχωμα στην επέλαση κάθε πνευματικώς φθοροποιού εικονικής προσομοίωσης. Και τούτο διότι το βιβλίο, υπό τ’ ανωτέρω χαρακτηριστικά του, αποτρέπει, σε μεγάλο βαθμό, το «στέγνωμα» του νου, κατ’ εξοχήν μέσ’ από την «ζωογόνο δρόσο» της κριτικής σκέψης και φαντασίας» συμπλήρωσε ο κ. Παυλόπουλος.

Αναφερόμενος στη «Λογοτεχνία επί Σκηνής», που αποτελεί το κεντρικό θέμα του 48ου Φεστιβάλ Βιβλίου, τόνισε ότι παραπέμπει στην όσμωση ανάμεσα στην Λογοτεχνία και στο Θέατρο. «Πρόκειται για σχέση άρρηκτη, εκ γενετής σχεδόν, αν αναλογισθούμε ότι η πραγματική καταξίωση της Λογοτεχνίας επήλθε αφότου «ανέβηκε» στο Θέατρο και, μέσω αυτού, κατάφερε όχι μόνο να γίνει «κτήμα» του κοινού -άρα της Κοινωνίας- αλλά και να μεταδώσει σε αυτό τα μεγάλα μηνύματα των δημιουργών της Λογοτεχνίας, όπως αυτά έχουν καταγραφεί στα έργα τους που «ανέβηκαν» στην Σκηνή» σημείωσε.

Ακολούθως, επισήμανε ότι η «Σκηνή», το Θέατρο, κατάφερε να «μετακενώσει» την λογοτεχνική δημιουργία στο κοινωνικό σύνολο, περισσότερο αποτελεσματικά μάλιστα από την ανάγνωση του έργου. Αλλά και, αντιστρόφως, το Θέατρο ανέβηκε στο βάθρο που του αναλογεί, στο πλαίσιο της συμβολής του για την τελείωση της Παιδείας του Ανθρώπου όταν, αντιστοίχως, «ανέβηκαν επί Σκηνής» τα μεγάλα δημιουργήματα της Λογοτεχνίας.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αναφέρθηκε και στην αντιπροσωπευτική δύναμη της Τραγωδίας, τονίζοντας, ότι συμβολίζει ιδανικά την άρρηκτη σχέση Λογοτεχνίας και Θεάτρου και συμβάλλει καθοριστικώς στην τελείωση της παιδείας του ανθρώπου.

Κλείνοντας τον χαιρετισμό του, ευχήθηκε κάθε επιτυχία στο Φεστιβάλ και στους διοργανωτές του, προσθέτοντας ότι πρόκειται για έναν χρήσιμο θεσμό για την Παιδεία μας, ειδικότερα στους ταραγμένους και αβέβαιους καιρούς μας.