Βαρύθυμο, χωρίς διάθεση για πολλά πολλά, εμφανώς καταβεβλημένο από τα συνεχή ταξίδια και το βαρύ προεκλογικό πρόγραμμα, αλλά και τα νέα που φτάνουν στην Κουμουνδούρου το τελευταίο διάστημα.

Σε αντίθεση με όσους λένε ότι ο κ. Τσίπρας είναι το «ατού» του ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος εκείνος θα πάρει άμεσες πρωτοβουλίες για ίδρυση νέου κόμματος, για να μετατρέψει τον ΣΥΡΙΖΑ σε ένα σοσιαλδημοκρατικό, πολυσυλλεκτικό κόμμα της Κεντροαριστεράς «απορροφώντας» τις δυνάμεις και τα στελέχη του Κινήματος Αλλαγής, ο κ. Τσίπρας σε αυτήν την προεκλογική περίοδο δείχνει ότι δύσκολα μπορεί να σηκώσει το βάρος που του αναλογεί και η διαχείριση της διαφαινόμενης ήττας του ΣΥΡΙΖΑ θα είναι οι πρώτες του πραγματικές εξετάσεις στον πολιτικό στίβο.

Οι δημοσκοπήσεις δεν είναι καλές για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Δεν έδειξαν το «κλείσιμο» της ψαλίδας που περίμενε για να μπορέσει να στηρίξει την πρόβλεψη για «νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έστω και με μία ψήφο» και να ανεβάσει το ηθικό στελεχών και ψηφοφόρων. Καθημερινά στην Κουμουνδούρου παρουσιάζονται σενάρια μεγάλης διαφοράς υπέρ της Ν.Δ., ενώ οι επιτελείς του κ Τσίπρα δυσκολεύονται να απαντήσουν αν επιθυμούν συμμετοχή ή αποχή την ερχόμενη Κυριακή.

Τα ξένα ΜΜΕ, από τους διθυράμβους στον «ηγέτη» και τα οκτάστηλα αφιερώματα, προβλέπουν κατάρρευση κα εγκατάλειψη του κ. Τσίπρα από το μεγαλύτερο κομμάτι των ψηφοφόρων που τον στήριξε τρεις φορές το 2015.

«Στις ευρωεκλογές και στις αυτοδιοικητικές εκλογές το φιάσκο ήταν τεράστιο για τον Αλέξη Τσίπρα. Εξάλλου, τα πολύ χαμηλά ποσοστά τον ανάγκασαν να προκηρύξει πρόωρες εθνικές εκλογές για τις 7 Ιουλίου», άρχισε προχθές το άρθρο του ένας Γάλλος δημοσιογράφος μιλώντας για την ελπίδα της Ελλάδας που συνεργάστηκε με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, το ΔΝΤ, την τρόικα, αφήνοντας τον ελληνικό λαό να βυθίζεται όλο και περισσότερο στην πορεία της δυστυχίας. «Ο Αλέξης Τσίπρας άλλαζε σιγά σιγά πρόσωπο, η μάσκα του έπεφτε, μαζί και η Ελλάδα. Αλλά χρειαζόταν περισσότερα, και μετά τη φτώχεια, ακολούθησε η επίθεση στα θεμέλια της χώρας του», γράφει παραστατικά. Του ασκεί έντονη κριτική επειδή ως «υποτιθέμενος σωτήρας της Ελλάδας είχε στο μυαλό του να διαλύσει την εξουσία της Ορθόδοξης Εκκλησίας, μεταξύ άλλων, να αφαιρέσει το καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου από τους ιερείς, προκειμένου να δώσει τους μισθούς τους στους πολιτικούς τους φίλους και να βρει, ως συνήθως, μια “ρύθμιση” για να πληρώνονται οι μισθοί των ιερέων». Τον κατηγορεί ότι «για αυτόν ήταν απολύτως απαραίτητο να ελεγχθεί η Ορθόδοξη Εκκλησία και στη συνέχεια, θα μπορούσε να επιτεθεί στην ίδια την ταυτότητα της Ελλάδας, στον πολιτισμό της, στις συνήθειες και τα έθιμά της, στη γλώσσα της», αλλά όπως διευκρινίζει «το σχέδιό του δεν λειτούργησε».

Το άρθρο αυτό είναι ενδεικτικό, αλλά δεν είναι το μοναδικό. Μεγάλα διεθνή ΜΜΕ γράφουν τώρα για τα «παιδιά από τα Εξάρχεια που ανέλαβαν την εξουσία» και άλλα τέτοια και για το επιτελείο του πρωθυπουργού όσο και για τον ίδιο που γνωρίζουν καλά πώς «στήθηκαν» οι προηγούμενοι διθύραμβοι, σημασία έχει η μεταστροφή του διεθνούς Τύπου εναντίον του.

Ενα άλλο άρθρο που ενόχλησε πολύ την Κουμουνδούρου είναι αυτό του BBC για τη στροφή των νέων ψηφοφόρων προς τη Νέα Δημοκρατία, εν όψει των εκλογών της Κυριακής. Δεν πρόκειται για άρθρο γνώμης, αλλά για ρεπορτάζ.

Σε ό,τι αφορά τον κ. Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, αρχίζουν πλέον και βγαίνουν ιστορίες που τον αφορούν προσωπικά και ήταν άγνωστες. Για παράδειγμα, ήταν γνωστό ότι συκοφαντούσε ολόκληρο τον κλάδο των εταιριών δημοσκοπήσεων μιλώντας για «δημοκόπους» και προκαλώντας τους αντιπάλους του λέγοντας ότι «δε θα μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ των ευρωεκλογών». Δεν ήταν γνωστό όμως ότι το Μαξίμου πίεζε τους δημοσκόπους να μη διενεργήσουν exit poll στις ευρωεκλογές και όταν είδε ότι η πίεση η δική του δεν περνά, έβαλε και προσκείμενους επιχειρηματίες στον ΣΥΡΙΖΑ να πιέσουν. Ούτε είναι γνωστό ότι το Μαξίμου παρενέβη ώστε πρεσβεία μεγάλης δύναμης να ενημερώνεται από συγκεκριμένη δημοσκοπική εταιρία, από εκείνες που πριν τις ευρωεκλογές έδιναν τη διαφορά της Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ κάτω από τα όρια του στατιστικού λάθους.

Ο κ. Τσίπρας γνωρίζει εδώ και καιρό ότι έρχεται νέα ήττα την Κυριακή, αλλά δείχνει να έχει χάσει την ψυχραιμία του, να μην έχει στόχο, να «πετάγεται» από τη μία επιλογή στην άλλη τις περισσότερες φορές αλληλοσυγκρουόμενες και αντιφατικές μεταξύ τους, να προσπαθεί με απεγνωσμένες κινήσεις να βρει τρόπους, την τελευταία στιγμή, να διασωθεί εκλογικά.

Δεν μετέχει στις περισσότερες συσκέψεις του «πρωινού καφέ» της Κουμουνδούρου όπως είχε δεσμευθεί όταν σύστησε το νέο σχήμα, είναι μία διχαστικός και μία ενωτικός, άλλοτε σηκώνει απότομα τους τόνους και άλλοτε μιλά για την ανάγκη να πέσει η ένταση και να υπάρξει διάλογος, πότε καταγγέλλει τα fake news και πότε τα υιοθετεί και τα μεταφέρει άκριτα και αλόγιστα. Κάνει ό,τι μπορεί για να ανοίξει «διάλογο» με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αλλά εκείνος, ακολουθώντας το δικό του πολιτικό σχεδιασμό, κυνηγά τους δικούς του στόχους. Κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ λένε στις συσκέψεις «αν δεν έχουμε το 3 μπροστά την Κυριακή, θα έχουμε πρόβλημα» και οι «προεδρικοί» που το ακούν αυτό, τους κατηγορούν ότι προσπαθούν να ανεβάσουν τον πήχυ για να «φάνε» τον αρχηγό.

Ο ίδιος ο κ. Τσίπρας έφτασε να «σπάσει» μέχρι και την απόφασή του για εμπάργκο στον ΣΚΑΪ, κάνοντας την κοινή γνώμη να σκέπτεται πόσο απογοητευμένος είναι και τους συντρόφους του στον ΣΥΡΙΖΑ να θυμώνουν επειδή αφενός οι περισσότεροι διαφωνούσαν με αυτήν την επιλογή και αφετέρου το «σπάσιμο» του εμπάργκο αφορά μόνο τον ίδιο.

Κομματικές πηγές (όχι αυτές που μεταφέρουν την επίσημη γραμμή) υποστηρίζουν ότι το βράδυ ο κ. Τσίπρας πάει στον ΣΚΑΪ για να προκαλέσει σαματά, να τραβήξει την προσοχή των εκλογέων και δη των εκλογέων της Αριστεράς, να ξαναδείξει τον «εχθρό» γιατί το τελευταίο διάστημα διαπιστώνει ότι τον ακούν όλο και λιγότεροι.

Πλήγμα

Σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία του πρωθυπουργού αποτέλεσε και η άρνηση του Προέδρου της Δημοκρατίας να υπογράψει το Προεδρικό Διάταγμα για τη νέα ηγεσία του Αρείου Πάγου, όπως είχε ζητήσει ο πρωθυπουργός, ασκώντας και παρασκηνιακή πίεση. Η άρνηση του Προκόπη Παυλόπουλου να υπογράψει την ανάληψη της θέσης της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου από τη σημερινή αντιπρόεδρο κ. Κοκοτίνη, αλλά και την πλήρωση της θέσης της προέδρου του ανωτάτου δικαστηρίου από την επίσης αντιπρόεδρο κ. Καλού, θα σημάνει ότι ο κ. Παυλόπουλος αποδέχεται την ουσία των επιχειρημάτων όσων αντέδρασαν με σφοδρότητα στις επιλογές της κυβέρνησης Τσίπρα για την ηγεσία της Δικαιοσύνης, κορυφαίων συνταγματολόγων και σύσσωμης της αντιπολίτευσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι επιλογές του κ. Παυλόπουλου είναι δυο. Είτε να αναπέμψει τα Προεδρικά Διατάγματα στην κυβέρνηση χωρίς υπογραφή, σηματοδοτώντας και την ακύρωση της νέας ηγεσίας του Αρείου Πάγου, είτε να εκδηλώσει την αντίδρασή του διά της σιωπής. Δηλαδή να κρατήσει τις αποφάσεις στο συρτάρι του έως την επομένη των εκλογών. Και στις δυο περιπτώσεις οι επιλογές ΣΥΡΙΖΑ ακυρώνονται και τη νέα ηγεσία του ανωτάτου δικαστηρίου θα την επιλέξει η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει από τις κάλπες της 7ης Ιουλίου.

Η υπόθεση αυτή συνδέεται και με τις εξελίξεις στην υπόθεση Novartis και εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνει και τις καταγγελίες της αντιπολίτευσης αλλά και μέρους δικαστών και εισαγγελέων περί προσπάθειας χειραγώγησης της Δικαιοσύνης, με στόχο τη δικαστική εμπλοκή των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης-μεταξύ αυτών και δυο πρώην πρωθυπουργών, του Παναγιώτη Πικραμμένου και του Αντώνη Σαμαρά. φέρνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά τον κ. Τσίπρα σε δύσκολη θέση, έχουν φέρει την κυβέρνηση σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Η προσπάθεια του κ. Τσίπρα να πάρει αποστάσεις από τον κ. Παπαγγελόπουλο αφού κατονομάστηκε ως «Ρασπούτιν» από τον κ. Σαμαρά, δεν έχουν ούτε πολιτικό ούτε επικοινωνιακό αποτέλεσμα.

Στην Κουμουνδούρου είχαν διαισθανθεί τη στάση του κ. Παυλόπουλου αλλά η επιβεβαίωσή της -σε συνδυασμό με τη σκληρή ομιλία του κ. Καραμανλή στο Βελλίδειο- ήταν η αιτία της στροφής του κ. Τσίπρα -υπό την πίεση και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ όπως ο κ. Φίλης – και της απόφασής του να αρχίζει να επιτίθεται εναντίον του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές.

Από την έντυπη έκδοση