Η αξιωματική αντιπολίτευση κατάφερε να προταθεί για αναθεώρηση με 151 ψήφους στην επόμενη Βουλή το άρθρο 32 που αποσυνδέει την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από τη διάλυση της Βουλής και έτσι να ακυρώσει τα σχέδια του ΣΥΡΙΖΑ για πρόωρες εκλογές το 2020, με πρόσχημα την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας. Και το κατάφερε αυτό, έχοντας τη δυνατότητα να δώσει το περιεχόμενο που εκείνη επιθυμεί αύριο ως κυβέρνηση, κόντρα στην προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα επιτρέπει στην επόμενη κυβέρνηση να αλλάξει τη συγκεκριμένη διάταξη του Συντάγματος με 151 ψήφους και συνεπώς να ολοκληρώσει τη θητεία της χωρίς το φόβο των πρόωρων εκλογών.

Η πραγματικότητα αυτή κρύβεται πίσω από τους υψηλούς τόνους του Αλέξη Τσίπρα ενάντια στον Κυριάκο Μητσοτάκη και την αξιωματική αντιπολίτευση, καθώς το ταμείον της συνταγματικής αναθεώρησης είναι μείον για τον ΣΥΡΙΖΑ και αυτό έπρεπε να κρυφτεί από την κοινή γνώμη.

Σε αυτό το πλαίσιο, ο κ. Τσίπρας κατήγγειλε τη Ν.Δ. ότι προχώρησε σε κρυφή απόσυρση βουλευτών της από την ερμηνευτική διάταξη του άρθρου 86 περί ευθύνης υπουργών, προκειμένου να μη λάβει 180 ψήφους και να μην μπορεί να τεθεί σε εφαρμογή με απλή πλειοψηφία από την επόμενη Βουλή.

Η υπερψήφιση της πρότασης ήταν όμως μονόδρομος για τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού μετά την αιφνιδιαστική κίνηση της Ν.Δ. να υπερψηφίσει την προσχηματική πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για αναθεώρηση του άρθρου 32, αν έπραττε διαφορετικά -όπως απειλούσε ο κ. Κατρούγκαλος μετά την πρώτη ψηφοφορία, δηλαδή- θα αποκαλυπτόταν πως η πλειοψηφία παίζει πολιτικά παιχνίδια με το Σύνταγμα. Ετσι, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ σύρθηκε πίσω από τη στρατηγική της Ν.Δ. και για να μη φανεί αυτό αφήνει να διαρρεύσει ότι η κυβέρνηση δεν φοβάται την ήττα στις εθνικές εκλογές και ούτε απεργάζεται σενάρια μιας «δεξιάς παρένθεσης», όπως κατά κόρον έχει γραφτεί, γι’ αυτό και ψήφισε την αναθεώρηση του άρθρου 32 και στη δεύτερη ψηφοφορία.

Στα «συν» το Μαξίμου καταγράφει τις 156 ψήφους που συγκέντρωσε το άρθρο 3 για τη θρησκευτική ουδετερότητα, αλλά και ότι η πλειοψηφία δεν έκανε ποτέ αποδεκτή την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων παρά την επιμονή της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Ωστόσο, 180 ψήφους θα χρειαστούν στην επόμενη Βουλή η καθιέρωση εποικοδομητικής ψήφου δυσπιστίας, η κατοχύρωση πολιτικού όρκου, η καθιέρωση δημοψηφισμάτων με λαϊκή πρωτοβουλία και η καθιέρωση αναλογικού εκλογικού συστήματος.

Παράλληλα, ο κ. Τσίπρας ακολούθησε τη Ν.Δ. και στη στρατηγική που αφορά τις ευρωεκλογές, εμφανιζόμενος να σηκώνει το γάντι που του έχει πετάξει εδώ και καιρό ο κ. Μητσοτάκης, δίνοντας και από την πλευρά του χαρακτήρα δημοψηφίσματος στις ευρωεκλογές, καθώς η αποχή και η «χαλαρή ψήφος» δεν συμφέρει ούτε τον ΣΥΡΙΖΑ που συνεχίζει να έχει πολύ χαμηλή συσπείρωση για προεκλογική περίοδο.

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου