Την τριετία 2015-2017 η ενεργοποίηση από την ΕΚΤ του προγράμματος αυξημένου ποσοστού αγοράς κρατικών και εταιρικών ομολόγων, τα ιστορικά χαμηλά επιτόκια σε Ευρώπη και Αμερική και οι πτώσεις των διεθνών τιμών πετρελαίου έδωσαν σε άλλες χώρες που πέρασαν Μνημόνια, όπως η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος, πολύτιμο χρόνο για να ανακάμψουν. Η Ελλάδα, σε άλλο μήκος κύματος, εξασθενούσε περαιτέρω την οικονομία της μέσω της πιστωτικής ασφυξίας μέσα από το τρίτο Μνημόνιο αυξάνοντας το χρέος της.

Σήμερα η κυβέρνηση προετοιμάζεται για τις εθνικές εκλογές μοιράζοντας έκτακτα και μόνιμα επιδόματα από υπερπλεονάσματα συνολικού ύψους 11,1 δισ. ευρώ την περίοδο 2016-2018. Θα υποχρεωθεί όμως να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που θα πλήξει και την Ευρώπη και τις ΗΠΑ.

Την Πέμπτη, ο κεντρικός τραπεζίτης του ευρώ, Μάριο Ντράγκι, ανακοίνωσε -όπως αναμενόταν- τη λήξη του προγράμματος ποσοτικής χαλάρωσης της ΕΚΤ στις 31/12/2018, με ένα σταδιακό πρόγραμμα επανεπένδυσης των κερδών από τα ομόλογα της ευρωζώνης που συγκέντρωσε ώστε να μην υπάρξουν αναταράξεις στην αγορά ομολόγων. Η Ελλάδα, λόγω χαμηλής πιστοληπτικής διαβάθμισης, δεν ευεργετήθηκε ποτέ από το QE.

Το κέρδος που θα είχαμε, αν συμμετείχε η χώρα από την αρχή, θα ήταν τεράστιο. Το 2014 η πιστοληπτική διαβάθμιση της Ελλάδας ήταν χειρότερη από σήμερα. Ωστόσο η συμμετοχή της χώρας σε προληπτική πιστωτική γραμμή θα έδινε το διαβατήριο συμμετοχής στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης.

Οι εκδόσεις των ελληνικών ομολόγων θα κέρδιζαν από 0,5% έως και 1,75%, όπως στις άλλες χώρες (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, Κύπρος) που πέρασαν την οδυνηρή εμπειρία των Μνημονίων, καθώς οι αγορές θα «μοιράζονταν» τον κίνδυνο με την ΕΚΤ, που θα αγόραζε ένα μέρος των τίτλων και τον ESM, που θα εγγυάτο τη σταθερή δημοσιονομική πορεία…

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]