Οπως και στο ζωτικό ζήτημα της πορείας της οικονομίας και των διαπραγματεύσεων με τους θεσμούς, έτσι και στο Σκοπιανό, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. ακολουθεί εσωτερική ατζέντα, κρύβοντας γεγονότα, υπερβάλλοντας ή παραπλανώντας την ελληνική κοινή γνώμη, αναλόγως με το τι θεωρεί ότι εξυπηρετεί τις επικοινωνιακές της ανάγκες κάθε φορά.

Τώρα, για το Μαξίμου προέχει η επικράτηση στο blame game που έχει ξεκινήσει με τα Σκόπια και τον Ζόραν Ζάεφ, έτσι ώστε ακόμα και αν δεν υπάρξει τελικά συμφωνία, ο διεθνής παράγοντας να μην επιρρίψει τις ευθύνες στην Αθήνα, με ό,τι και αν αυτό σημαίνει για τις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις ή τις σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, που θέλουν συμφωνία στο Σκοπιανό, όσο και αν επισήμως η κυβέρνηση επιμένει πώς δεν λειτουργεί στη γραμμή των συγκοινωνούντων δοχείων και δεν μπλέκει τις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις σε διαφορετικά θέματα.

Το νέο κυβερνητικό «ψέμα» είναι ότι η Αθήνα δεν «καίγεται» για συμφωνία με τα Σκόπια και ότι αυτός που αισθάνεται πίεση, τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό, είναι ο νέος Σκοπιανός πρωθυπουργός, που θέλει την έναρξη της ενταξιακής πορείας της χώρας του σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε.

Αν αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους η πορεία του Σκοπιανού έχει ήδη συνδεθεί με την πορεία του Ζόραν Ζάεφ και της κυβέρνησής του, η άμεση ανάγκη του Αλέξη Τσίπρα για μία «διεθνή επιτυχία» που θα τονώσει το ηγετικό του προφίλ και η ένταξη του Σκοπιανού στο σχέδιο της κυβέρνησης για να «ταρακουνήσει» το εσωτερικό πολιτικό σκηνικό και να δημιουργήσει προϋποθέσεις ανακατατάξεων, είναι οι λόγοι για τους οποίους «καίγεται» ο κ. Τσίπρας.

Η παράταση της εκκρεμότητας κάνει πλέον ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ και τον κ. Τσίπρα προσωπικά, ενώ πρέπει να σημειωθεί ότι πληροφορίες που δεν επιβεβαιώνει το Μαξίμου, επιμένουν ότι ο Ελληνας πρωθυπουργός διστάζει να έρθει αντιμέτωπος με νέες αντιδράσεις για το Σκοπιανό.

Το βέβαιο είναι ότι μετά την εμπλοκή της περασμένης Παρασκευής, υπάρχουν πλέον νέα δεδομένα στο τραπέζι. Η Αθήνα φέρεται να μην μετακινείται από το «erga omnes» και τις συνταγματικές αλλαγές στα Σκόπια, ενώ είναι αληθές ότι ο χρόνος πιέζει περισσότερο τον κ. Ζάεφ, καθώς η επόμενη Σύνοδος του ΝΑΤΟ και η επόμενη Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. είναι ορόσημα για τα Σκόπια.

Η προσπάθεια πάντως συνεχίζεται, οι διαπραγματεύσεις είναι σε εξέλιξη και το «Βόρεια Μακεδονία» (Severna Makedonija) όπως και το «Ανω Μακεδονία» (Gorna Makedonija) συνεχίζουν να είναι στο τραπέζι και να αποτελούν τα πιο πιθανά ονόματα.

Η Αθήνα έχει πληροφορηθεί ότι η εσωτερική κατάσταση στα Σκόπια δεν είναι καθόλου εύκολη για τον κ. Ζάεφ, όπως επίσης γνωρίζει ότι και στο εσωτερικό της χώρας η επίτευξη συμφωνίας με τη χρήση του όρου «Μακεδονία» δεν συγκεντρώνει τη στήριξη της πλειονότητας του ελληνικού λαού.

Παρ’ όλα αυτά, στόχος του κ. Τσίπρα παραμένει η υπογραφή της καταρχήν συμφωνίας στις Πρέσπες στο αμέσως επόμενο διάστημα, ακόμα και αν γνωρίζει ότι αυτό δεν είναι το τέλος του δρόμου, αλλά και ότι θα προκαλέσει νέες αντιδράσεις που θα αφορούν τη «σαλαμοποίηση» της λύσης και την κριτική προς την κυβέρνηση ότι δίνει το πράσινο φως για την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. χωρίς να έχει λάβει εγγυήσεις για την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Από την άλλη πλευρά, το Μαξίμου φέρεται να ευνοεί μία τέτοια εξέλιξη υπό την έννοια ότι θα μπορεί να υποστηρίζει δημοσίως ότι υπάρχει συμφωνία με τα Σκόπια, αλλά επί του πρακτέου να μη φέρνει συμφωνία στην ελληνική Βουλή προς έγκριση -άρα να μην πιεστούν και οι ΑΝ.ΕΛ. να βρεθούν ενώπιον του διλήμματος που θα κλονίσει τη συγκυβέρνηση- αφού δεν θα έχει ολοκληρωθεί.

Γιάννης Καμπουράκης
[email protected]
Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου

[dynamic-sidebar id=”post-area-diabaste”]