Ο δήθεν σκεπτόμενος «έξω από τα συνηθισμένα» κ. Τσίπρας κινήθηκε με μοναδικό γνώμονα να τηρήσει ισορροπίες εντός της κυβέρνησης και του κόμματός του, χωρίς να καταφέρει να κρύψει από την κοινή γνώμη ότι η περίοδος της παντοδυναμίας του αποτελεί πλέον παρελθόν και έχει δώσει τη θέση της στην περίοδο της συνεχιζόμενης και συστηματικής φθοράς που καμία κυβέρνηση δεν έχει αποφύγει, διανύοντας την τελική ευθεία.

Ο πρωθυπουργός σκεπτόταν πολύ σοβαρά -είχε σχεδόν αποφασίσει- να αναθέσει τα καθήκοντα του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης στον υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά, ο οποίος ζητούσε και ζητά επίμονα από τον πρωθυπουργό τη μετάβασή του στον 7ο όροφο της οδού Νίκης.

Ο Τσακαλώτος

Ο κ. Τσίπρας κάλεσε τον υπουργό Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτο στο γραφείο του στο Μαξίμου να του ανακοινώσει τη σκέψη του και να δει την αντίδρασή του. Ο κ. Τσακαλώτος ενώπιον των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού αντέδρασε έντονα, τόσο έντονα που ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να αλλάξει ρότα. Τότε ξεκίνησε να παίζει το σενάριο Δραγασάκη, με τον πρωθυπουργό να αναλαμβάνει προσωπικά να ενημερώσει τον στενό του φίλο και στενό συνεργάτη, υπουργό Ψηφιακής Πολιτικής Νίκο Παππά, ότι η μετάβασή του στο υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης δεν μπορούσε να προχωρήσει «επειδή αντιδρά ο Ευκλείδης».

Τότε ήταν που ο κ. Τσίπρας αναγκάστηκε να «κάψει» και το σενάριο της αναβάθμισης του Αλέξη Χαρίτση, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν το φαβορί σε όλα τα ρεπορτάζ για αντικαταστάτης του Δημήτρη Παπαδημητρίου. Ο κ. Παππάς, όμως, δέχθηκε την απάντηση του φίλου του και πρωθυπουργού της χώρας, αλλά μετά ο κ. Τσίπρας αποφάσισε να μην αναβαθμίσει τον κ. Χαρίτση για δύο λόγους:

Πρώτον, διότι αν αναβαθμιζόταν ο κ. Χαρίτσης «θα ενισχυόταν κι άλλο ο Τσακαλώτος», αφού στην ενδοκυβερνητική και εσωκομματική ανθρωπογεωγραφία ο κ. Χαρίτσης θεωρείται στέλεχος πολύ ικανό και «πολύ κοντά στον Ευκλείδη».

Ο Χαρίτσης

Δεύτερον, διότι αν αναβαθμιζόταν ο κ. Χαρίτσης, τότε θα προέκυπτε πρόβλημα με τον κ. Πιτσιόρλα, ο οποίος επίσης ήθελε να είναι εκείνος που θα αντικαθιστούσε τον κ. Παπαδημητρίου.

Η απόφαση να προταθούν και τελικά να δοθούν τον καθήκοντα του υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη τήρησε ισορροπίες, αν και ισχυροποιεί προφανέστατα τον κ. Δραγασάκη, καθώς τον καθιστά τρίτο πόλο εντός της κυβέρνησης στον ευαίσθητο τομέα της οικονομίας (Μαξίμου, Τσακαλώτος, Δραγασάκης).

Στο ερώτημα «γιατί ο Τσίπρας δεν έχει θέμα με την ισχυροποίηση Δραγασάκη αλλά με την ισχυροποίηση Τσακαλώτου» η απάντηση κορυφαίου κυβερνητικού παράγοντα είναι: «Ο Τσίπρας τον Δραγασάκη δεν τον φοβάται. Ξέρει ότι μπορεί να σβήνει φωτιές αλλά και ότι πρέπει να προσπαθήσεις για να τσακωθείς μαζί του. Σε ό,τι αφορά τη δουλειά, δηλαδή την προσέλκυση επενδύσεων, που είναι και το ζητούμενο, στο Μαξίμου δεν ποντάρουν στον Δραγασάκη. Ποντάρουν στη δουλειά που γίνεται από τους ίδιους και για μικρότερα deals στον Χαρίτση».

Το θέμα δεν έχει τελειώσει εδώ. Αυτός ο ανασχηματισμός ήταν, άλλωστε, μια αναγκαστική κίνηση για τον πρωθυπουργό. Εν όψει του επόμενου ανασχηματισμού, που -όπως συζητείται στα κυβερνητικά και κομματικά γραφεία- δεν θα αργήσει και τοποθετείται είτε μετά το κλείσιμο της τέταρτης αξιολόγησης είτε μετά το τυπικό κλείσιμο του προγράμματος τον Αύγουστο, αν ο πρωθυπουργός αποφασίσει οριστικά ότι δεν θα κάνει πρόωρες εκλογές το ερχόμενο φθινόπωρο, ο κ. Παππάς θα επανέλθει.

Κάλυψε το κενό

Το τρολάρισμα στον Φώτη Κουβέλη «έκρυψε» ένα άλλο εσωκομματικό ζήτημα, κρίσιμης σημασίας για το Μαξίμου. Ο πρωθυπουργός επιχείρησε να καλύψει το κενό που άφηνε ο κ. Βίτσας στο υπουργείο Εθνικής Αμυνας με άλλο στέλεχος και όχι με τον τέως πρόεδρο της ΔΗΜ.ΑΡ. Εισέπραξε όμως αρνήσεις. Κάποιες ήταν ευγενικές, όπως αυτή του κ. Ξυδάκη, ο οποίος φέρεται να αρνήθηκε σε συνεργάτη του πρωθυπουργού και όχι στον ίδιο τον κ. Τσίπρα με ένα sms. Αλλες όμως -επίσης προς συνεργάτες του πρωθυπουργού που προσέγγισαν στελέχη για να πάρουν κλίμα- ήταν έντονες και άκρως πολιτικές, με ακραία σχόλια για τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Πάνο Καμμένο που συνόδευαν την άρνηση συνεργασίας μαζί του.

Εντονο παρασκήνιο υπήρξε και με την παραμονή στην κυβέρνηση του υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας Παναγιώτη Κουρουμπλή και του υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα. Σε ό,τι αφορά τον πρώτο, ο κ. Τσίπρας δέχθηκε πολλές εισηγήσεις για να τον απομακρύνει από την κυβέρνηση, με το επιχείρημα ότι το γεγονός πως έχει στοχοποιηθεί από την αντιπολίτευση στην υπόθεση Novartis στοιχίζει στην κυβέρνηση, όπως στοίχισαν στην κυβέρνηση και οι χειρισμοί του στην υπόθεση της μόλυνσης του Σαρωνικού.

Αντίστοιχες εισηγήσεις δέχθηκε ο κ. Τσίπρας και για τον κ. Τόσκα, ο οποίος μπορεί να έχει απέναντί του τα 2/3 της κυβέρνησης και σχεδόν το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ για τους χειρισμούς του και τις δημόσιες τοποθετήσεις του, αλλά έχει και δύο πολύ ισχυρούς συμμάχους. Ο ένας είναι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς, ο οποίος επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τον πρωθυπουργό και όχι μόνο στον τομέα των εθνικών θεμάτων. Ο άλλος είναι ένοικος του Μαξίμου, ο οποίος, πέραν της στήριξης στον κ. Τόσκα, έχει και πολύ ισχυρή άποψη που λέει ότι «ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη δεν πρέπει να είναι ΣΥΡΙΖΑ», άποψη που φέρεται να έχει περάσει και στον πρωθυπουργό.

Πληροφορίες που δεν είναι εύκολο να επιβεβαιωθούν αναφέρουν ότι έγινε προσπάθεια από συνομιλητές της εντός της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ για να μην υπάρξουν σαφείς αιχμές από την κ. Ράνια Αντωνοπούλου κατά της υπουργού Εργασίας Εφης Αχτσιόγλου για το πώς προέκυψε και πήρε δημοσιότητα το ότι ως εξωκοινοβουλευτική υπουργός έπαιρνε επίδομα στέγασης. Αλλες πληροφορίες ωστόσο που έχουν διασταυρωθεί αναφέρουν ότι είναι η κ. Αχτσιόγλου εκείνη που φρόντισε να «καεί» από την αρχή το σενάριο της μετάβασης των αρμοδιοτήτων της κ. Αντωνοπούλου στην κ. Θεανώ Φωτίου, όπως και να «καεί» το όνομα της Μαίρης Καραμεσίνη για τη θέση της.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗΣ

Από την έντυπη έκδοση του Ελεύθερου Τύπου της Κυριακής